Οχι πως η θεώρηση των πραγμάτων ήταν διαφορετική στο Μαξίμου, αλλά σχεδόν όλοι στον πρωθυπουργικό πυρήνα έχουν πλέον αντιληφθεί ότι οι εκλογές δεν αντιμετωπίζουν κάθε πρόβλημα. Τα ανοικτά ζητήματα παραμένουν ανοικτά και μετά τις κάλπες – και ο λαός που μίλησε δεν δίνει άφεση αμαρτιών. Τα παραδείγματα, άλλωστε, είναι αμέτρητα εντός κι εκτός συνόρων. Το 1972 ο Ρίτσαρντ Νίξον επανεξελέγη πανηγυρικά, αν και κλιμακώνονταν οι αποκαλύψεις του Μπομπ Γούντγουορντ και του Καρλ Μπερνστάιν στην «Ουάσινγκτον Ποστ» για το σκάνδαλο του Γουοτεργκέιτ. Η κάλπη δεν έγινε κολυμβήθρα. Τρία χρόνια αργότερα ο Νίξον οδηγήθηκε σε αναγκαστική παραίτηση από τον Λευκό Οίκο – ο πρώτος αμερικανός πρόεδρος στα χρονικά που βρέθηκε στην έξοδο. Στα καθ΄ ημάς, ο χρόνος και οι εκλογές που μεσολαβούν επίσης δεν σβήνουν τα πάντα. Η εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ στις κάλπες του 2012 δεν έχει να κάνει μόνον με τα μνημόνια. Οι πρώην υπουργοί του που προφυλακίζονταν για «αμαρτίες» που χρονολογούνταν μια δεκαετία νωρίτερα, ίσως προκάλεσαν μεγαλύτερο χτύπημα, οδηγώντας και στο εκλογικό κραχ. Εν μέσω χειμωνιάτικου σκηνικού, τον Φεβρουάριο του 2025, στην κυβέρνηση δεν έχουν αμφιβολία ότι τα Τέμπη, οι υποκλοπές και όσα δοκίμασαν από το 2019 τις κυβερνητικές αντιστάσεις, είναι ακόμη εδώ.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
