Η εικόνα της ΑΕΚ στο Αγρίνιο απέναντι στον Παναιτωλικό, πιστοποίησε εκείνο που επί Καρέρα έχει παρουσιάσει στο σύνολο των αγώνων της. Οτι ετούτη τη στιγμή είναι μια ομάδα που ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα που τη βολεύει, που βάζει σε δεύτερη μοίρα το θέαμα και την ικανοποίηση του κοινού. Μια ομάδα κυνική, η οποία μπαίνει στο γήπεδο για να πάρει έστω και το… μισό – μηδέν.
Στο Αγρίνιο, όπως ακριβώς και στην Τρίπολη στον προηγούμενο γύρο, αντιλαμβανόταν πως η ισοπαλία θα της δώσει σημαντικό προβάδισμα, από τη στιγμή που η ρεβάνς είναι στο γήπεδό της. Και δεν πήρε περισσότερα ρίσκα απ’ όσα χρειαζόταν. Απέναντι στον Ατρόμητο στο πρωτάθλημα έκανε τα λίγα, αλλά της ήταν αρκετά για να φύγει με μια σημαντική νίκη. Ακόμα – ακόμα και κόντρα στον Ολυμπιακό, γνώριζε πως το σημαντικό είναι να μη χάσει. Εστω και αν ο κόσμος της έφυγε από το γήπεδο μάλλον απογοητευμένος από την εικόνα της, για τον Καρέρα ήταν σημαντικό που η ομάδα του πήρε έναν βαθμό, αν και χειρότερη στο γήπεδο από τον αντίπαλό της.
Ο Ιταλός προφανώς και δεν ικανοποιείται από το θέαμα, όμως η ομάδα δεν είναι δική του. Και η δουλειά του έως το καλοκαίρι είναι να την πάει συντηρητικά, με στόχο στο αποτέλεσμα και λιγότερο στο θέαμα και στο εντυπωσιακό ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό κρίνεται ο Καρέρα σ’ αυτούς τους πρώτους του μήνες και σ’ αυτό το πρόσημο που παίρνει έως τώρα είναι θετικό.
Συμμάζεμα της ομάδας, όχι μόνο αγωνιστικό, αλλά και σε θέματα συμπεριφοράς, αποτελέσματα που είναι σημαντικά για την ψυχολογία και χτίσιμο σε κάποια κομμάτια του παιχνιδιού από τώρα ενόψει του καλοκαιριού. Τότε, το καλοκαίρι, θα έχει και τον χρόνο και την ευκαιρία να βάλει τις δικές του πινελιές, να ζητήσει τα… υλικά που έχει ανάγκη και να παρουσιάσει την επόμενη σεζόν μια ΑΕΚ που θα επιστρέψει δυναμικά στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
