Τα όσα συνέβησαν στους χθεσινούς (δύο) αγώνες για το Κύπελλο επιβεβαίωσαν το προφανές: η ελληνική διαιτησία δεν διάγει τις καλύτερες ημέρες της. Δεν είναι μόνο πως οι ορισμοί εξακολουθούν να σηκώνουν μεγάλη συζήτηση. Αλλά επιπροσθέτως, οι δυνατότητες των ελλήνων ρέφερι παραμένουν αμφιλεγόμενες. Με συνέπεια να υπάρχουν ερωτήματα για την εκπαίδευση και την επιλογή των διαιτητών από τους αρμόδιους.
Στο Περιστέρι, καταλογίστηκε γκολ από χτύπημα πέναλτι κι ενώ υπήρξαν δύο επαφές στην μπάλα! Κάτι όντως πρωτοφανές. Για να μην ειπωθεί το οτιδήποτε για τις δεύτερες κίτρινες που απλόχερα δίνονταν.
Στο Κλ. Βικελίδης η κατάσταση ήταν το ίδιο άσχημη. Στο γκολ της Ξάνθης το οφσάιντ έβγαζε μάτια και ο (δεύτερος) βοηθός είχε τη φάση… πιάτο μπροστά του. Ηταν ο ίδιος που δεν είδε και το οφσάιντ στο γκολ της νίκης του Αρη. Να σημειωθεί εδώ ότι VAR σε αυτή τη φάση του Κυπέλλου δεν είχαμε, οπότε τίποτα δεν θα μπορούσε να διορθωθεί. Κάνει όμως εντύπωση και προκαλεί απορίες πώς συμβαίνουν τέτοια τρανταχτά λάθη σε φάσεις που δεν δικαιολογούν τέτοια. Να υπάρχει εφησυχασμός των διαιτητών επειδή εκτιμούν πως θα τους σώσει ο… ηλεκτρονικός διαιτητής; Τεράστιο σφάλμα. Φανερώνει κακή νοοτροπία, πέρα από μικρή αξία και προοπτικές εξέλιξης.
Πάλι καλά που το VAR θα μπει «στο παιχνίδι» στη συνέχεια της διοργάνωσης. Είναι αναγκαίο. Αρκεί να χρησιμοποιηθεί, επιτέλους, σωστά. Και όχι με τον τρόπο που γίνεται στους αγώνες του πρωταθλήματος. Τον εντελώς τραγελαφικό. Μπορεί άραγε να το δούμε αυτό; Αν ναι, τότε η κατάσταση θα βελτιωθεί. Αν όχι, τότε θα δούμε τα θλιβερά που συνέβησαν στα χθεσινά παιχνίδια…
