Στην εποχή της δραχμής, της Περεστρόικα και του Σιδηρού Παραπετάσματος γύρισε η Εθνική Ελλάδας το βράδυ της Κυριακής στο απογοητευτικά άδειο Ολυμπιακό Στάδιο.

Η ήττα από την Εσθονία οριστικοποίησε την παρουσία της Γαλανόλευκης στο τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας στην κλήρωση των προκριματικών του Euro 2020 που θα πραγματοποιηθεί στις 2 Δεκεμβρίου στο Δουβλίνο.

Ηταν η επισημοποίηση της επιστροφής του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος στον προηγούμενο αιώνα και τα πέτρινα χρόνια.

Μόνο μία φορά, στα προκριματικά του Euro 1988 η Εθνική βρέθηκε στην ίδια θέση. Στην κλήρωση της 14ης Φεβρουαρίου 1986 στη Φρανκφούρτη είχε τοποθετηθεί στο 4ο γκρουπ δυναμικότητας ως 23η ισχυρότερη ομάδα μεταξύ 32 χωρών – μελών της UEFA και κληρώθηκε να αντιμετωπίσει τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Ολλανδία, την Ουγγαρία, την Πολωνία και την Κύπρο.

Γκορμπατσόφ…

Εκείνες τις μέρες ο ηγέτης της Σοβιετικής Ενωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στη διάρκεια του 27ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της χώρας γυρνούσε σελίδα στην πολιτική της υπερδύναμης συστήνοντάς μας έννοιες όπως γκλάσνοστ και περεστρόικα. Δεν άλλαξε όμως σελίδα και στην προπαγάνδα, όπως αποδείχθηκε λίγους μήνες αργότερα με το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Η Ισπανία και η Πορτογαλία ήταν τα νέα μέλη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, ενώ στη Στοκχόλμη έπεφτε νεκρός από σφαίρες ο σουηδός πρωθυπουργός Ολαφ Πάλμε.

Η Γιουγκοσλαβία ήταν ακόμα η μήτρα της Μεγάλης των Πλάβι Σχολής που κυριαρχούσε στα ομαδικά αθλήματα, η Τσεχοσλαβακία διατηρούσε το αδιαίρετο  και το τείχος του Βερολίνου δεν είχε μετατραπεί σε σουβενίρ για τους τουρίστες της μετέπειτα πρωτεύουσας της ενιαίας Γερμανίας.

Οπως τώρα έτσι και τότε στο τιμόνι της Εθνικής καθόταν έλληνας προπονητής, ο αείμνηστος Μίλτος Παπαποστόλου και ως έδρα της η Γαλανόλευκη χρησιμοποιούσε το Ολυμπιακό Στάδιο.

Τα αστέρια της ήταν ο Δημήτρης Σαραβάκος, ο θείος του Κώστα Μανωλά Στέλιος Μανωλάς, ο Νίκος Αναστόπουλος, ο Στράτος Αποστολάκης, ο Τάσος Μητρόπουλος και ο Σάββας Κωφίδης.

Η μεγαλύτερη επιτυχία της Εθνικής εκείνα τα χρόνια ήταν η μοναδική της συμμετοχή στην τελική φάση του Euro 1980 όπου κατάφερε να αποσπάσει λευκή ισοπαλία από τη Δυτική Γερμανία του Ρουμενίγκε, του Στίλικε και του Σουμάχερ.

Το Μουντιάλ ήταν όνειρο θερινής νυχτός και θα καθυστερούσε να έρθει για σχεδόν μία δεκαετία.

Η θέση της Ελλάδας στο τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας στα προκριματικά του Euro 1988 ήταν η χειρότερη σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, με το σημερινό καθεστώς, μέχρι βεβαίως την περασμένη Κυριακή όπου η Γαλανόλευκη επέστρεψε στην εποχή του ποδοσφαιρικού Χαλκού. Μόνο που τώρα, σε σχέση με το τότε, οι νίκες επιβραβεύονται με τρεις και όχι δύο βαθμούς.

Περασμένα μεγαλεία

Στο μεσοδιάστημα η Ελλάδα δεν υποχώρησε ποτέ κάτω από το τρίτο γκρουπ δυναμικότητας, ενώ στα προκριματικά των Euro 2008 και 2016 είχε συμπεριληφθεί στους ισχυρούς. Την πρώτη φορά ως κάτοχος του τίτλου και τη δεύτερη – μόλις τέσσερα χρόνια πριν – ως 7η ισχυρότερη ομάδα της Γηραιάς Ηπείρου!

Από τις 7 Απριλίου 1929 που τοποθετείται ο πρώτος επίσημος αγώνας της εναντίον της Ιταλίας μέχρι την 4η Ιουλίου 2004 που ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης μεσολάβησαν 75 χρόνια. Για να κατέβει από την κορυφή του Ολύμπου και να επιστρέψει στα μνημονιακά χρόνια του ποδοσφαίρου χρειάστηκαν μόλις 14 χρόνια, δικαιώνοντας τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη που έλεγε πως όταν ανεβαίνεις μπορείς να σταματάς, αλλά όχι όταν κατεβαίνεις.