Στα αζήτητα επιστροφές φόρων 250 εκατ. ευρώ

Το φαινόμενο να στέλνει η Εφορία ειδοποιητήρια στους φορολογούμενους, να τους καλεί να πληρώσουν φόρους και εκείνοι να μην ανταποκρίνονται γιατί αδυνατούν είναι συνηθισμένο. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που τα νοικοκυριά έχουν γονατίσει και οι απλήρωτοι φόροι έχουν γίνει βουνό. Οταν όμως οι φορολογούμενοι καλούνται να περάσουν από τη ΔΟΥ τους προκειμένου να εισπράξουν μια επιστροφή φόρου και εκείνοι αδιαφορούν, τότε κάτι δεν πάει καλά. «Τους καλούμε και δεν έρχονται» μας λένε οι εφοριακοί. Ισως γιατί τα ποσά είναι μικρά, της τάξεως των 10, 20 ή 30 ευρώ και δεν θέλουν να χάσουν την ημέρα τους στην Εφορία. Κάπως έτσι όμως έχουν μαζευτεί επιστροφές φόρων 250 εκατ. ευρώ που βρίσκονται στα αζήτητα. Επειδή, όμως στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων θέλουν να ξεμπερδεύουν με το στοκ των επιστροφών φόρων σκέφτηκαν να κάνουν μια καμπάνια και να καλέσουν τους φορολογούμενους να δηλώσουν στο Taxisnet το IBAN του τραπεζικού λογαριασμού τους. Ετσι, όσοι δεν θα εμφανίζονται στην Εφορία για να εισπράξουν την επιστροφή φόρου θα τη βλέπουν στον τραπεζικό τους λογαριασμό.

Ολοκληρώθηκε χθες η πώληση των μετοχών της MIG του Ομίλου Υγεία στο σχήμα που ελέγχεται από τα επενδυτικά κεφάλαια CVC Capital Partners. H συνολική αποτίμηση του Ομίλου Υγεία ανήλθε στα 420 εκατ. ευρώ. Ποσό περίπου 290 εκατ. ευρώ θα καταβληθεί στους μετόχους, από τα οποία 204,4 εκατ. ευρώ που καταβλήθηκαν χθες στη MIG. Πρόκειται για μια σημαντική συμφωνία, η οποία ολοκληρώθηκε έπειτα από μια απαιτητική και πολύμηνη διαδικασία διαπραγμάτευσης που ακολούθησε το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας. Με την κίνηση αυτή μάλιστα επιτυγχάνεται σημαντική ελάφρυνση των δανειακών υποχρεώσεων της μητρικής εταιρείας MIG.

Οι δανειστές στέλνουν μηνύματα ότι και οι συντάξεις άκοπες και το πακέτο ΔΕΘ ολόκληρο, δεν περνάνε από το Eurogroup. Μου μεταφέρουν μάλιστα οι πηγές μου ότι για να περάσουν οι συντάξεις – αν δεν πέσουν σε γερμανικό τείχος, ενδεχόμενο το οποίο παραμένει ανοιχτό όπως δείχνει και το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός έσπευσε να συναντηθεί σήμερα στο Βερολίνο με τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Σολτς – θα πρέπει να κοπεί το πακέτο Τσίπρα κατά περίπου 500 εκατ. ευρώ.

Την ίδια ώρα ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται σχεδόν σίγουρος ότι τις συντάξεις δεν θα τις κόψει και τα μέτρα της ΔΕΘ προαναγγέλλει ότι θα αυξηθούν από τα 765 εκατ. ευρώ στα 900 εκατ. ευρώ.

Ρώτησα έναν κυβερνητικό αξιωματούχο εάν έχουν βρει τίποτα μάγους στην κυβέρνηση. Με παρέπεμψε στον Κύριο. «Ο Κύριος μας είπε ότι αν έχεις πίστη, τότε μπορείς να μετακινήσεις ένα βουνό».

Μαθαίνω παράλληλα ότι οι ελπίδες δεν εναπόκεινται μόνο στον Κύριο. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους φέρεται να επιδίδεται σε ασκήσεις κοπτοραπτικής σε άλλους κωδικούς του προϋπολογισμού, ώστε όσα λείπουν από την εξίσωση της συμφωνίας να βρεθούν με περικοπές από αλλού. Είχα την εντύπωση πως όσα περιθώρια εξοικονομήσεων υπήρχαν, είχαν εξαντληθεί ύστερα από τρία Μνημόνια. Αλλά όπως ίσως έλεγε και ο συνομιλητής μας, «ο Θεός είναι μεγάλος». Πρώτες απαντήσεις σε φιλοσοφικά και άλλα ερωτήματα αναμένονται στη συνεδρίαση του EuroWorking Group την ερχόμενη Πέμπτη. Μέχρι τότε βοήθειά μας…

Τα κρίσιμα θέματα που θέτουν σε αμφισβήτηση την πρωτοκαθεδρία του City του Λονδίνου ως παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κέντρου και τις ενδεχόμενες εναλλακτικές στρατηγικές συζήτησαν στο Λονδίνο σε συνέδριο κορυφής (UK Financial Services BREXIT and Beyond Summit) περί τους 380 τραπεζίτες, Βρετανικές Εποπτικές Αρχές (FCA), το βρετανικό Treasury, το City of London Corporation και τα μεγαλύτερα δικηγορικά γραφεία του Λονδίνου. Στο πάνελ, που εστιάστηκε στην αρχιτεκτονική των μελλοντικών τραπεζικών σχέσεων μεταξύ ΕΕ και Μεγάλης Βρετανίας, συμμετείχε μεταξύ άλλων και ο Γιώργος Ζαββός, Senior Advisor για θέματα Οικονομίας και Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών στο Centre for European Policy Studies (CEPS) και τέως ευρωβουλευτής. Οπως τόνισε, το Brexit θα επιτείνει τον κατακερματισμό της ενιαίας τραπεζικής αγοράς που προκλήθηκε από την κρίση του 2008 και ο οποίος δοκιμάζει ακόμη και σήμερα τις ευρωπαϊκές οικονομίες. Κατά τον Γιώργο Ζαββό υπάρχει ένα παγκόσμιο πολυπολικό χρηματοπιστωτικό σύστημα (Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Φρανκφούρτη, Τόκιο, Πεκίνο) αλλά με ανεπαρκείς διεθνείς οργανισμούς, καθώς οι μείζονες εταίροι αρνούνται να εκχωρήσουν τμήμα της χρηματοπιστωτικής κυριαρχίας τους σε διεθνή διακυβέρνηση και ως εκ τούτου αρνούνται να υπαχθούν σε δεσμευτικούς χρηματοπιστωτικούς κανόνες.