Στο «Δάσος σκοτεινό» (Μεταίχμιο, μτφ. Ιωάννα Ηλιάδη) θα διαβάσετε για τον Τζουλς Επστιν, που εξαφανίζεται χωρίς κανένα ίχνος, ένα κεφάλαιο που τιτλοφορείται «Καντίς για τον Κάφκα», για μια συγγραφέα που αφήνει τον σύζυγο και τα παιδιά της, ένα πλατό όπου ο Δαβίδ μακιγιάρεται πριν από το γύρισμα. Ενα απολαυστικό, δηλαδή, μείγμα, που ανήκει 100% στη Νικόλ Κράους, με στοιχεία ευφυούς μυθοπλασίας, ονειροπόλησης και διακειμενικές αναφορές. Ο ίδιος ο τίτλος άλλωστε προέρχεται από την «Κόλαση» του Δάντη: «Στου δρόμου της ζωής τη μέση / σε σκοτεινό βρέθηκα δάσος…».