Μοσχολιού Τζίνα

Οι τραμπούκοι της παιδικής ηλικίας μου με θεωρούσαν διαφορετική από αυτούς χωρίς να καταλάβω ποτέ, ακόμη και τώρα που είμαι ολόκληρη γαϊδάρα, πώς ακριβώς ήμουν, τελικά, διαφορετική από αυτούς –πέρα από το ότι φορούσα γυαλιά, δεν είχα σταθερό βάρος, αγχωνόμουν τρομερά κι έβρισκα ικανοποίηση στο να κάνω τα δικά μου, κάπως μόνη μου. Σιγά τη […]

Το 2003, μετά τις Πανελλήνιες, όπως ένα κάρο κορίτσια της ηλικίας μου κι ύστερα, γιόρτασα την ενηλικίωσή μου κάνοντας τατουάζ αστέρια στο πόδι μου. Μετά πήγα διακοπές με φίλους στην Κρήτη και γνώρισα ένα αγόρι στο καράβι που το ερωτεύτηκα για περίπου 8 ώρες και το ξέχασα το επόμενο μεσημέρι. Φορούσα συνέχεια ένα ροζ τζιν […]

Ο φίλος μου ο Χρήστος ήταν ένα αδιανόητο πλάσμα. Αν κάποιος διαβάσει αυτά που γράφουμε γι’ αυτόν θα νομίζει ότι είναι οι υπερβολές της αγάπης μέσα από το φίλτρο του πόνου του αποχωρισμού. Ο πόνος είναι μεγάλος αλλά οι περιγραφές μας είναι ακριβείς. Ο Χρήστος ήταν ένας άνθρωπος λαμπερός, σαν να ήταν φτιαγμένος από αστερόσκονη, […]