Με το ποδήλατο «έχω γλυτώσει τον συνωστισμό στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς». Η μετακίνηση με το ποδήλατο «με ωφελεί και σε ψυχικό επίπεδο (…). Έχει συμβεί να πάρω και μεγάλες αποφάσεις πάνω στο ποδήλατο».

Ο Βασίλης Παπαδημητρίου, ιδιωτικός υπάλληλος σε μεγάλο εξεταστικό φορέα-εκπαιδευτικό οργανισμό δεν δυσκολεύεται να εξηγήσει γιατί εδώ και 12 χρόνια επιλέγει να μετακινηθεί με το ποδήλατο, από το σπίτι του στον Πειραιά στη δουλειά του στο Κέντρο της Αθήνας, αντί να χρησιμοποιήσει τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ή κάποιο άλλο μηχανοκίνητο μέσο.

Η αφορμή για εκείνον ώστε να αλλάξει συνήθειες μετακίνησης και έτσι σήμερα να ωφελεί την υγεία του, το περιβάλλον και τις πόλεις ήταν οι απεργιακές κινητοποιήσεις του 2010.

Για σκεφτείτε το κι εσείς. Μπορεί τώρα να κάνετε κάτι αντίστοιχο αναλογιζόμενοι πού έχει φτάσει η τιμή της βενζίνης ή γενικά πόσο έχουν αυξηθεί όλες οι τιμές με την ενεργειακή κρίση. Χρησιμοποιήστε μία μέρα το ποδήλατο και είναι πολύ πιθανόν ότι κάτι θα «ξυπνήσει» μέσα σας για κάνετε μία μεγάλη αλλαγή στη ζωή σας.

Αλλά ας γυρίσουμε στον κ. Παπαδημητρίου. Όπως εξηγεί στις «Ορθοπεταλιές» ξεκίνησε να χρησιμοποιεί το ποδήλατο για τις καθημερινές του μετακινήσεις από και προς τη δουλειά του «με αφορμή της απεργιακές κινητοποιήσεις της Άνοιξης του 2010 (επί οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα). Εκείνη την περίοδο, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς συχνά δεν λειτουργούσαν. Την ημέρα μάλιστα που αποφάσισα να πάρω το ποδήλατο τύχαινε να απεργούν ακόμα και τα ταξί. Ξεκίνησα λοιπόν με δισταγμό και επειδή δεν είχα άλλη επιλογή για να μετακινηθώ στη δουλειά μου. Όταν διαπίστωσα ότι η απόσταση από Πειραιά – Αθήνα δεν μου πήρε παρά μονάχα πενήντα λεπτά, όσο μου έπαιρνε δηλαδή και με τη συγκοινωνία, είπα γιατί όχι; – έτσι θα διατηρήσω και τη φυσική μου κατάσταση!».

 Τι είναι αυτό όμως που έκανε τον κ. Παπαδημητρίου να αποφασίσει πως η μετακίνηση με ποδήλατο είναι ωφέλιμη από πολλές απόψεις; Και πώς 12 χρόνια μετά από εκείνη την αφορμή συνεχίζει να ποδηλατεί για να πάει στη δουλειά του; «Υπάρχουν πολλοί λόγοι πέρα από τη διατήρηση της σωματικής υγείας» επισημαίνει. Και συνεχίζει: «Κατ’ αρχάς έχω γλυτώσει το συνωστισμό στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, το να κυνηγάω να προλάβω το λεωφορείο ή να περιμένω σε μια στάση για το πότε θα «φιλοτιμηθεί» να έρθει το επόμενο».

Βάζει όμως στη… ζυγαριά και τα οφέλη στην ψυχική υγεία και ισορροπία που έχει το ποδήλατο. «Εχω διαπιστώσει ότι αυτή η «βόλτα» με το ποδήλατο με ωφελεί και σε ψυχικό επίπεδο. Έχει τύχει πολλές φορές να αποχωρώ από την εργασία μου εκνευρισμένος ή ακόμα και απογοητευμένος και, ως εκ θαύματος, να φθάνω σπίτι μου ανάλαφρος συναισθηματικά, έχοντας ξεχάσει τι ή ποιος με πείραξε, γεμάτος δύναμη και θετική ενέργεια».

Συμπληρώνει ακόμη πως «δεν είναι λίγες οι φορές (και αυτό είναι όντως πραγματικά παράδοξο) που, την ώρα που κάνω ποδήλατο και σκέφτομαι πράγματα που με προβληματίζουν, ξαφνικά βρίσκω λύσεις ή εναλλακτικές! Ακόμα-ακόμα έχει συμβεί να πάρω και μεγάλες αποφάσεις πάνω στο ποδήλατο. Με την άσκηση, υποθέτω, για κάποιο λόγο το μυαλό σου καθαρίζει…».

Ποτέ δεν είναι αργά λοιπόν. Ακολουθήστε το παράδειγμα του κ.Παπαδημητρίου. Ξεκινήστε να ποδηλατείτε και κάντε μία μεγάλη αλλαγή στη ζωή σας!