Κάθε ήττα σηματοδοτεί μια χαμένη ευκαιρία, για μια ομάδα που θέλει να λειτουργήσει υπερβατικά, που επιμένει να… ονειρεύεται και να κυνηγά στόχους, οι οποίοι με την πρώτη ματιά είναι έως και ανέφικτοι.

Ο Παναθηναϊκός θέλει να επιστρέψει στο φάιναλ φορ, κάτι που έχει να συμβεί από την Κωνσταντινούπολη (2012) και για να το πετύχει πρέπει να συμβούν πάρα πολλά. Εν αρχήν να γίνει ο Φεβρουάριος ένας μήνας με περισσότερες νίκες από ήττες, κάτι που μοιάζει με… αναγκαία και ικανή συνθήκη, για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα.

Ρεαλιστικά οι «πράσινοι» είναι έως κι απίθανο να μπουν στην τετράδα, βάσει λογικής κι ως τώρα αποτελεσμάτων, χωρίς κανείς να τους απαγορεύει να νικήσουν και στα 12 ματς που απομένουν.

Αν, όμως, θελήσουμε να μιλήσουμε με τη βιωματική εμπειρία και τη δυναμική που έχουν δείξει οι ομάδες, ο Παναθηναϊκός έχει ταβάνι, άρα τη στιγμή που είναι τρεις ήττες πίσω από ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, είναι απίθανο να τις προλάβουν.

Πρέπει πρακτικά ανά τέσσερις αγώνες να κάνουν μια παραπάνω νίκη από έναν εκ των τριών, ώστε να τον προσπεράσουν, έχοντας και τη μεταξύ τους ισοβαθμία. Μάλλον απίθανο. Άρα, η υψηλότερη θέση που μπορούν να φτάσουν είναι η 5η, καθώς είναι μια νίκη πίσω από τη Μακάμπι, από την οποία ηττήθηκαν στο Τελ Αβίβ και θα την υποδεχθούν στο «Νίκος Γκάλης» (3 Απριλίου).

Ταυτόχρονα, αν αυτό λέει κάτι, πρέπει να υπερασπιστούν (μάλλον εύκολη υπόθεση) την 6η θέση, έχοντας δύο νίκες απόσταση από Βαλένθια κι Αρμάνι (με τους Ισπανούς έχουν πλεονέκτημα στην ισοβαθμία, από τους Ιταλούς έχουν χάσει δύο φορές και δεν τους θέλουν… παρέα).

Θεωρητική απειλή υπάρχει από τη Φενέρμπαχτσε, που όμως είναι τρεις νίκες πίσω, άρα ισχύει ό,τι και για τον Παναθηναϊκό σε σχέση με την πάνω τετράδα.

Η φετινή Ευρωλίγκα είναι ανατρεπτική, το «τριφύλλι» οφείλει να κυνηγά το… όνειρο, προστατεύοντας τα κεκτημένα και για να το κάνει αυτό χρειάζεται να πετύχει κάτι παραπάνω από το 50-50 τον Φεβρουάριο. Ήτοι στους τέσσερις αγώνες πρέπει να κυνηγήσει τρεις νίκες, κάτι δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο.

Πηγαίνει στο Βελιγράδι να συναντήσει τον Ερυθρό Αστέρα, υποδέχεται τη Ζενίτ, στη διαβολοβδομάδα που έρχεται, μετά υπάρχει η διακοπή κι ακολουθούν η Μπαρτσελόνα στο «Νίκος Γκάλης» και το ταξίδι στη Μαδρίτη.

Οι «πράσινοι» πρέπει να ξεκινήσουν από τον αγώνα με την ομάδα του Ντράγκαν Σάκοτα και να πάρουν τη νίκη. Αν θεωρήσουμε ότι με τους Ρώσους είναι «απαγορευμένη» λέξη η ήττα (είναι σαφέστατα καλύτερη ομάδα ο Παναθηναϊκός), θα κυνηγήσουν 1/2 κόντρα στους Ισπανούς.

Με τρεις νίκες… «σβήνουν» την ήττα από τη Βαλένθια, με δύο απλά παλεύουν για να κρατήσουν τα κεκτημένα και ξεχνούν το κάτι παραπάνω, με μία ίσως και να ζορίσουν τα πράγματα (εξαρτώνται πάντα κι από τα αποτελέσματα των άλλων).

Θαρρώ ότι το 4/0 (καλοδεχούμενο) είναι τόσο απίθανο όσο και το 0/4, οπότε ζητούμενο είναι να κάνει τρεις νίκες σε τέσσερις αγώνες και να συνεχίσει να ονειρεύεται. Πώς θα συμβεί αυτό; Θα το απαντήσουν ο Ρικ Πιτίνο κι οι παίκτες του, ξέρουν τι φταίει, οφείλουν να το διορθώσουν, πάντα υπό το πρίσμα ότι θέλουν να κοιτάξουν ψηλά.