Ο Μπιλ Φριζέλ είναι ο Κλαρκ Κεντ της ηλεκτρικής κιθάρας, είχε γράψει κάποτε το μουσικό περιοδικό «Spin» για τον τζαζίστα. Οπως ο συνεσταλμένος Κλαρκ Κεντ μεταμορφώνεται στον Σούπερμαν, έτσι και ο Φριζέλ: χαμηλόφωνος, ταπεινός, σεμνός στην κουβέντα, πάνω στη σκηνή, όμως, ένα θηρίο της μουσικής. Αύριο ο Φριζέλ θα βρίσκεται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών με τη «Μεγάλη πλημμύρα» («The Great Flood»), ταινία του Μπιλ Μόρισον στην οποία υπογράφει τη μουσική. Το θέμα της εντελώς επίκαιρο, σε αυτές τις ημέρες του κυκλώνα Σάντι. Μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές που συνέβησαν στην Αμερική ήταν το 1927 με την υπερχείλιση του Δέλτα του Μισισιπή, όπου τεράστιες εκτάσεις σκεπάστηκαν από νερά. Πληθυσμοί ολόκληροι εγκατέλειψαν τον μουσκεμένο Νότο για να πάνε στον Βορρά και κατά κύματα έφταναν στο Σικάγο για να βρουν δουλειές. Μαζί τους έφερναν τις δικές τους συνήθειες αλλά και τις δικές τους μουσικές, τα μπλουζ, την κάντρι, τους ήχους τους.

Ο Φριζέλ τώρα «ντύνει» εκείνη την πλημμύρα με τους δικούς του ήχους, μαζί με τρεις ακόμη μουσικούς στη σκηνή της Στέγης, ενώ θα προβάλλεται η ταινία «The Great Flood». Και περιγράφει τη διαδρομή μέχρι την «καταστροφή»: «Γνωριζόμασταν με τον Μπιλ (Μόρισον, τον σκηνοθέτη) από παλιά. Ξεκινήσαμε με όλο εκείνο το σπάνιο υλικό, τις παλιές, πολύ παλιές, ταινίες από εκείνη την εποχή. Ταξιδέψαμε στα μέρη όπου συνέβησαν οι καταστροφές, εκεί όπου τα νερά του ποταμού είχαν σκεπάσει τα πάντα. Ενιωσα ότι μας μιλούσε ο τόπος. Και εμείς προσπαθούσαμε να ακούσουμε αυτό που είχαν να μας πουν τα μέρη εκείνα, μέσα από σημάδια που έμειναν στον χρόνο». Ενας ποταμός από ήχους περνάει από την κάντρι, τα μπλουζ και την τζαζ. Η δυσοίωνη ιστορία που αφηγείται ακουμπά πάνω στη δική μας εποχή. Στη βαθιά κρίση όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και όλου του κόσμου. «Εχει πολύ ενδιαφέρον», λέει ο Μπιλ Φριζέλ, «και χαίρομαι που η ταινία βρήκε τον τρόπο να το δείξει και να το τονίσει αυτό. Μέσα από τη μεγάλη καταστροφή, την ερήμωση και τη φρίκη, όπου οι άνθρωποι πέθαιναν, υπέφεραν, έχασαν τις περιουσίες τους, κάπου στο τέλος φαίνεται η ελπίδα. Γιατί βρήκαν δυνάμεις και βγήκαν μέσα από το χάος, πάλεψαν και δημιούργησαν ξανά».