«Κατάσκοποι μέντιουμ από την Κίνα προσπαθούν να κλέψουν το μυαλό σου». Και «πλήρωσε καλά τον χειρουργό σου για να λύσει την κατάρα των γηρατειών». Και «μπορεί το Διάστημα να είναι το τελικό σύνορο, αλλά σε κάποιο υπόγειο του Χόλιγουντ το φτιάχνουν».

Αυτές, και άλλες σαν κι αυτές, διαπιστώσεις έχουν καταγραφεί ως μέγιστα αποφθέγματα ποπ κουλτούρας στους στίχους ενός τραγουδιού με πολλές αναφορές – και αυτό το ίδιο – στην ποπ κουλτούρα: το «Californication», ένα από τα πιο διάσημα των Red Hot Chili Peppers, περήφανα τέκνα της Καλιφόρνιας και οι ίδιοι.

Σε όλα τα λαμπερά πράγματα υπάρχει και μια σκοτεινή πλευρά. Και ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός – είναι οι φωτεινές αλήθειες στην καρδιά του τραγουδιού. Το ευτυχισμένο παραμύθι που πλασάρεται από το Χόλιγουντ στην πραγματικότητα είναι ένα ψέμα, ένα κενό σημείο της εποχής – λένε οι Peppers – που εύστοχα μίλησαν με την «Καλιφορνιοποίηση» (το τραγούδι τους), για τη ματαιοδοξία και τον αγώνα που κάνει ο άνθρωπος για να φαίνεται ωραίος, ευτυχισμένος, ανέμελος και ηλιοκαμένος (έστω και με υψηλό δείκτη προστασίας στο αντηλιακό).

Την έμπνευση για τους «κατάσκοπους – μέντιουμ από την Κίνα που κλέβουν το μυαλό» είχε ο Αντονι Κίντις στη Νέα Ζηλανδία, όταν έτυχε να δει μια γυναίκα στον δρόμο η οποία μονολογούσε κάτι για κατασκόπους από την Κίνα με ικανότητες να επεμβαίνουν στο μυαλό σου και να σε ελέγχουν ή κάτι τέτοιο, όπως τουλάχιστον λέει ο τραγουδιστής των Peppers στο βιβλίο του «Scar Tissue». Και από εκεί ξεδιπλώνει το θέμα του.

Το «Star Trek» – η σειρά επιστημονικής φαντασίας που έγραψε ιστορία από τη δεκαετία του ’60 -, ο Κερτ Κομπέιν, ο Ντέιβιντ Μπάουι, η βιομηχανία του πορνό, περνούν μέσα από τους στίχους, λειτουργώντας σαν κώδικες επαφής με το κοινό – ένα μεγάλο ροκ κοινό από όλο τον κόσμο, που αναγνωρίζει λίγο ως πολύ τις αναφορές, έτσι ώστε να προβάλλει μπροστά του το πορτρέτο μιας απατηλής λάμψης.

Με παραγωγό τον Ρικ Ρούμπιν και δεινούς παίκτες (Αντονι Κίντις, Τσαντ Σμιθ, Φλι και Τζον Φρουσιάντε), το τραγούδι, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2000, από το έβδομο άλμπουμ τους «Californication», εξασφάλισε στην μπάντα όχι μόνο το σουξέ εκείνου του καλοκαιριού, αλλά και ένα κομμάτι σχεδόν σήμα κατατεθέν για το συγκρότημα.

Πάντως το τραγούδι δεν προέκυψε πολύ εύκολα για το γκρουπ. Μπορεί ο Κίντις να ήταν ενθουσιασμένος με τους στίχους που είχε γράψει, πιστεύοντας ότι είχε δώσει τον καλύτερο εαυτό του, αλλά η μουσική δεν ερχόταν εύκολα. Κανείς τους δεν ήταν ικανοποιημένος και σκέφτονταν, καθώς τους πίεζε ο χρόνος να τελειώσουν το άλμπουμ, ότι θα ήταν πιο καλά να αφήσουν το τραγούδι για αργότερα.

Ωσπου μια μέρα έρχεται στο στούντιο, ο Τζον Φρουσιάντε, ο κιθαρίστας, με την ιδέα, αυτή που θα γινόταν αργότερα ένα από τα τραγούδια που θα χαρακτήριζαν σε ύφος και μουσική συνολικά το έργο των Peppers.

Μέσα σε μια άλλη λογική, στιχουργικά οι Red Hot Chili Peppers θα επανέλθουν στα θέματα του «Californication», καταγράφοντας τη ζωή της Καλιφόρνιας. Πότε με την αθωότητα των σέρφερ, πότε τραγουδώντας για τα όνειρα που τσακίζονται στη λεωφόρο της δόξας. Ιστορίες φήμης και καταστροφής στο Λος Αντζελες σαν αυτές που έχει γράψει ιδανικά ο Τζέιμς Ελρόι, λάμψης και παράνοιας σαν αυτές του Μπρετ Ιστον Ελις ή μιας διασκεδαστικής ψύχωσης σαν αυτή που «ζει» ο συγγραφέας Χανκ Μούντι (Ντέιβ Ντουκόβνι) στο «Californication» – όχι των Peppers αλλά της τηλεοπτικής σειράς.