ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ Η ΕΜΜΟΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΣΚΑΤΑΡΑΤΗ
ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ
ΗΤΑΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΧΟΥΙ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΤΕ ΤΗΝ
ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ. ΑΝΑΛΟΓΟ ΖΟΡΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ
ΤΡΑΒΑΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΠΑΠΑΣ, Ο ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ
ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ ΙΣΤ΄. ΕΝΑΣ
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΛΙΒΕΛΟΓΡΑΦΟΣ ΜΑΣ ΕΞΗΓΕΙ ΓΙΑΤΙ
ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΚΟ
«Ο συγγραφέας επέλεξε την ανωνυμία προς τιμήν της παράδοσης των λιβέλλων του 17ου αιώνα». Αν εξαιρέσουμε όμως την απότιση φόρου τιμής στους λιβελογράφους που- με κίνδυνο συχνά της ζωής τους- έστρωσαν το χαλί για τον επερχόμενο Διαφωτισμό, τη μαμή κάθε σύγχρονης κατάκτησης και (υπό την σκέπη της ανωνυμίας) υπέκυπταν ενίοτε σε κάθε είδους υπερβολή και διαβολή, ο λίβελος εναντίον του 82χρονου Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄, κατά κόσμον Γιόζεφ Ράτσιγκερ, χαρακτηρίζεται μάλλον από μετριοπάθεια- δεν διστάζει μάλιστα και να τον υπερασπιστεί, όπως στην περίπτωση της κατηγορίας για το ναζιστικό του παρελθόν: «Τίτλοι όπως “Τhe Rottweiler of God” (Το Μαντρόσκυλο του Θεού) της “Daily Τelegraph” και “From Ηitler Υouth to Ρapa Ratzi” (Από τη χιτλερική νεολαία στον παπικό θρόνο) της “Sun” είναι πραγματικά άδικοι αν αναφέρονται στη στρατιωτική θητεία στα στρατεύματα του Ράιχ όπου υπηρέτησε ο μέλλων Βενέδικτος ΙΣΤ΄ 15 μήνες σε ηλικία 16 ετών».

«Το αίτημα της απελευθέρωσης του πολίτη», καταλήγει στον πρόλογό της η Σώτη Τριανταφύλλου, «από την τυραννία της Εκκλησίας- που χρονολογείται από την εποχή της Αναγέννησης- πρέπει σήμερα να θεωρείται ματαιωμένο, προσωρινά τουλάχιστον: της νεοσυντηρητικής «επανάστασης» ηγείται μεταξύ άλλων ένας καινούργιος πάπας-”θωρηκτό” […]». Αυτό το «θωρηκτό» δεν κατέλαβε τυχαία τον υψηλότερο θρησκευτικό-κοσμικό θώκο τον Απρίλιο του 2005. Στενός συνεργάτης του προκατόχου του Ιωάννη Παύλου Β΄, κατά κόσμον Καρόλου Βοϊτίλα (πολωνικής καταγωγής), ο Γιόζεφ Ράτσιγκερ βρισκόταν επί δεκαετίες κάτω από κάθε ανωτέρα θεσμική πέτρα του Βατικανού: πρόεδρος της Επιτροπής για το Δόγμα της Πίστης, της Ποντιφικής Βιβλικής και της Διεθνούς Θεολογικής Επιτροπής, μέλος της Ρωμαϊκής Συνόδου για τις Ανατολικές Εκκλησίες, σύμβουλος της Ποντιφικής Επιτροπής για τη Λατινική Αμερική… και ουκ έσται τέλος. Ο Ράτσιγκερ συμπλήρωνε, ερμήνευε, κάπου κάπου και διόρθωνε τον «αλάθητο» Βοϊτίλα, όπως τον Νοέμβριο του 1998, που έσπευσε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από το θαρραλέο παπικό mea culpa.

Την επομένη της εκλογής του, ο Βραζιλιάνος «θεολόγος της απελευθέρωσης» Λεονάρντο Μποφ (που ο Ράτσιγκερ, είκοσι χρόνια νωρίτερα, είχε καταδικάσει σε έναν χρόνο «σιωπής και υπακοής» για τις αριστερόστροφες αντιλήψεις του)

δήλωσε με νόημα: «Ο Ράτσιγκερ έχει έναν μεγάλο περιορισμό, δεν έχει αμφιβολίες: κι όσοι δεν έχουν αμφιβολίες δεν είναι ανοιχτοί στον διάλογο, ούτε είναι ικανοί να μάθουν από τους άλλους». Αυτόκλητος δικαστής

Γιατί όμως θα έπρεπε να μας αφορά η «ξεροκεφαλιά» του Πάπα; Μας αφορά- κατά τον ανώνυμο λιβελογράφο- από τη στιγμή που επεμβαίνει ως αυτόκλητος δικαστής τόσο στην εκκλησιαστική όσο και στην κοσμική ζωή: εξοντώνει με διοικητικά μέτρα τους μαρξίζοντες ιερωμένους της Λατινικής Αμερικής, αναθεματίζει τους ομοφυλόφιλους, καταδικάζει τις «παρεμβάσεις» της γενετικής στο σχέδιο της Δημιουργίας- ακόμη και όταν αυτές οι «παρεμβάσεις» σώζουν ζωές ή απαλύνουν τον πόνοκρύβει την κόπρο του Αυγεία (όπως τα αναρίθμητα σκάνδαλα παιδεραστίας) πίσω από τα τείχη του Βατικανού, αρνείται πεισματικά τις καινοτομίες που θα αναβαθμίσουν το σώμα και τον ρόλο των γυναικών- από τη χειροτονία τους ώς την αντισύλληψη.

Το χειρότερο; «Επικαλείται τη λογική (κι όχι την πίστη) για να αρνηθεί τη δύναμή της».

Ανωνύμου

ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

ΜΤΦ. ΕΛΕΝΗ ΤΟΥΛΟΥΠΗ ΠΡΟΛ. ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΕΚΔ. ΠΑΤΑΚΗΣ

Τελευταία Νέα