Χρειάζεται μεγάλο κουράγιο, αν δεν καταφέρεις να βρεις θέση στο μικρό αεροπλάνο που εξυπηρετεί το νησί, να έρθεις με το πλοίο. Τουλάχιστον 20-22 ώρες θα κάνει το καράβι της γραμμής, ενώ το ταχύπλοο
τουλάχιστον δεκαέξι! Και όμως αξίζει πράγματι ένα τέτοιο ταξίδι.
Στα σοκάκια του νησιού και στα χωριά, με πρώτη και καλύτερη την Όλυμπο, θα συναντάς τις γυναίκες με την παραδοσιακή φορεσιά- το καβάι- και θα γεμίζει η ματιά σου χρώματα. Τα πρωινά δεν θα χορταίνεις τις μοναδικές, σχεδόν εξωτικές αμμουδιές με τα παραδεισένια, διάφανα νερά και τα μεσημέρια στα γραφικά ταβερνάκια οι μυρωδιές που ξεχύνονται από τις κουζίνες θα σε καλούν να απολαύσεις τις σπιτικές νοστιμιές των νοικοκυράδων. Τα απογεύματα θα βλέπεις τις γειτόνισσες να κουβεντιάζουν έξω από τις πόρτες και να σε προσκαλούν να σε κεράσουν γλυκές δίπλες για το καλωσόρισμα. Και αν ζητήσεις να πιεις τον καφέ σου στο καφενείο, σίγουρα θα είναι κερασμένος από τους άνδρες που διασκεδάζουν γύρω από μια παρτίδα τάβλι. Τη μεγαλύτερη όμως χαρά θα νιώσεις άμα βρεθείς σε πανηγύρι: γλέντι, κρασί να ρέει άφθονο, τραγούδι και χορός με «πρωταγωνίστρια» τη λύρα, το λαούτο και την τσαμπούνα να την ανταγωνίζονται και τους πανηγυριώτες, εκτός από το κρασί, να συναγωνίζονται και στην τέχνη της μαντινάδας! Φεύγοντας από το νησί, τις είκοσι ώρες στο καράβι για την επιστροφή δεν θα τις καταλάβεις πώς πέρασαν, αφού θα έχεις να αναπολείς τις αξέχαστες διακοπές στην Κάρπαθο.