Ένας οδηγός που παραβιάζει πινακίδα STOP δεν έχει πάντοτε απόλυτη ευθύνη για
το τροχαίο ατύχημα που μπορεί να ακολουθήσει. Μερίδιο ευθυνών μπορεί να
καταλογιστεί και στο θύμα του τροχαίου, έστω και σε μικρό ποσοστό. Και αυτό
έχει τη σημασία του για το ύψος της αποζημίωσης που καλούνται να επιδικάσουν
τα δικαστήρια.
Συνυπαιτιότητα και από την πλευρά του θύματος σε ένα ατύχημα που προκλήθηκε
από παραβίαση του STOP, αναγνωρίζει με χθεσινή απόφασή του ο Άρειος Πάγος. Και
αναίρεσε εφετειακή απόφαση που είχε επιδικάσει αποζημίωση σε τραυματία
μοτοσυκλετιστή από αντίστοιχο τροχαίο, ζητώντας ουσιαστικά η αποζημίωση να
μειωθεί στο ποσοστό ευθύνης που αναλογεί στον οδηγό του Ι.Χ. αυτοκινήτου που
αγνόησε την πινακίδα STOP. Το Εφετείο Θεσσαλονίκης είχε επιδικάσει αποζημίωση
που ξεπερνά τα 4 εκατ. δραχμές στον μοτοσυκλετιστή για έξοδα νοσηλείας κ.λπ.,
αποδεχόμενο και αυτό ότι ο οδηγός του Ι.Χ. αυτοκινήτου δεν έχει απόλυτη
ευθύνη.
Όπως προκύπτει από τη δικογραφία, οι αξιώσεις του μοτοσυκλετιστή δεν έγιναν
στο σύνολό τους δεκτές γιατί μπορεί ο οδηγός του αυτοκινήτου να παραβίασε το
STOP, αλλά και η μοτοσυκλέτα εκινείτο με υπερβολική ταχύτητα 100 χιλιομέτρων
την ώρα. Έτσι, με την εφετειακή απόφαση είχε γίνει δεκτό ότι υπήρχε και
συνευθύνη κατά 30% του τραυματία μοτοσυκλετιστή στο ατύχημα. Με τη χθεσινή
απόφασή του ο Άρειος Πάγος δέχεται ότι σε αυτό το σημείο η εφετειακή απόφαση
είναι ορθή, αλλά προχώρησε στην αναίρεσή της ζητώντας ουσιαστικά να
καταλογιστεί μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στον οδηγό της μοτοσυκλέτας αφού,
εκτός από την υπερβολική ταχύτητα, δεν φορούσε και κράνος.
Το κράνος είναι υποχρεωτικό τονίζει το Ανώτατο Δικαστήριο και με την
απόφαση του Εφετείου δεν αιτιολογείται επαρκώς γιατί δεν θα είχαν περιοριστεί
οι σοβαρές κακώσεις που υπέστη ο οδηγός της μοτοσυκλέτας στην περίπτωση που θα
το φορούσε…
