Η Κατερίνα είναι τεσσάρων ετών, η Έφη, ο Δημήτρης και ο Γιώργος δέκα μηνών. Με τέσσερα παιδιά, οι οικογενειακές υποχρεώσεις του Θοδωρή και της Μαρίας Γούτα είναι αυξημένες όταν επιστρέφουν σπίτι από την εργασία τους. Για τον κ. Γούτα η ενεργός συμμετοχή στη φροντίδα τους είναι μονόδρομος αλλά παράλληλα και μια εξαιρετικά ευχάριστη διαδικασία.


«Από το πρώτο μας παιδί βοηθώ τη Μαρία. Πιστεύω ότι στα σύγχρονα ζευγάρια οι ευθύνες και οι δουλειές πρέπει να μοιράζονται, είτε έχουν ένα είτε τέσσερα παιδιά. Ο ρόλος του πατέρα έχει αλλάξει και δεν το λέω μόνο από προσωπική εμπειρία αλλά και παρατηρώντας τους γνωστούς και φίλους που είναι της ίδιας γενιάς με εμένα», λέει στα «ΝΕΑ» ο 38χρονος. «Τα τρίδυμα είναι στην ηλικία που μπουσουλάνε και η Κατερίνα στη διαδικασία προσαρμογής στις νέες συνθήκες. Αν και η Μαρία έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τις ανάγκες τους, είμαι πάντα εκεί, και γιατί έτσι πρέπει να γίνει ώστε να λειτουργεί σωστά η οικογένειά μας, και επειδή με ευχαριστεί» σημειώνει.

Για την οικογενειακή σύμβουλο κ. Έφη Σαρηγιαννίδου «είναι πλέον εμφανής μια αλλαγή στην κατανομή δραστηριοτήτων στην οικογένεια. Η γυναίκα έχει βγει στην αγορά εργασίας, επιστρέφει σπίτι τις ίδιες ώρες με τον σύζυγο οπότε είναι απόλυτα λογικό να μοιράζονται τόσο τις δουλειές όσο και την ανατροφή των παιδιών. Η αλλαγή αυτή είναι αναπόφευκτη κυρίως για πρακτικούς λόγους».

Ισότητα στην πράξη

Τονίζει λοιπόν ότι οι νέες γενιές ανδρών εμπλέκονται πλέον ενεργά στο νοικοκυριό και θεωρεί πως με την πάροδο των ετών η συμμετοχή τους θα καταλήξει να γίνει ισότιμη με των γυναικών και δεν θα περιορίζεται σε βοηθητικό ρόλο. Ωστόσο, επισημαίνει: «Προς το παρόν είναι κάτι που παρατηρώ να συμβαίνει κυρίως στα ζευγάρια που μένουν σε μεγάλα αστικά κέντρα, όπου τα ωράρια εργασίας και για τους δύο είναι εξαιρετικά δύσκολα, ενώ στην επαρχία διατηρούνται σε κάποιο βαθμό οι προκαθορισμένοι ρόλοι του παρελθόντος».

Ένα κλασικό γυναικείο επιχείρημα είναι ότι οι άνδρες, παρά τις καλές τους προθέσεις, δεν τα καταφέρνουν καλά με τα παιδιά, οπότε καλύτερα να μένουν «μακριά». Η κ. Σαρηγιαννίδου όμως υποστηρίζει ότι είναι πολύ σημαντικό οι γυναίκες να ενθαρρύνουν τους συζύγούς τους να ασχολούνται με τα παιδιά. «Είναι γεγονός ότι οι μητέρες είναι προικισμένες από τη φύση στην ανατροφή, όμως και οι άνδρες μπορούν να σταθούν εξίσου καλά. Ίσως είναι λίγο πιο δύσκολο γι΄ αυτούς αλλά οι γυναίκες οφείλουν να τους δώσουν τον χώρο και την εμπιστοσύνη για να προσπαθήσουν. Οι περισσότεροι δεν έχουν μάθει σε τέτοιους ρόλους από τις οικογένειες που προέρχονται, γι΄ αυτό πιθανόν στην αρχή να κάνουν λάθη, όμως έχουν αδιαμφισβήτητα τη δυνατότητα να μεγαλώσουν ένα παιδί».

ΑΠΟ ΑΝΑΓΚΗ

Οι σύγχρονες συνθήκες εργασίας επιβάλλουν και στους δύο γονείς να μοιράζονται τις ευθύνες

Βελτιώνεται, αλλά… αντέχει το πρότυπο του μεσογειακού άνδρα


ΓΙΑ ΤΟΝ κ. ΝΙΚΟ ΣΠΙΤΑΛΑ, πρόεδρο του Συλλόγου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια, οι άνδρες που συμμετέχουν στη φροντίδα και ανατροφή των παιδιών δεν είναι απλά μια τάση των τελευταίων χρόνων. «Αντίθετα συμβαίνει από τη δεκαετία του 1960. Από τότε που οι άνδρες άρχισαν να σπουδάζουν και να εργάζονται στο εξωτερικό αλλά και να διαβάζουν βιβλία για την παιδική ψυχολογία. Απλά τώρα και έπειτα από προσπάθειες όλων μας, δεν ντρέπονται να εκφράσουν την ευαισθησία και την αγάπη τους στα παιδιά τους. Ειδικά οι νέοι σε ηλικία πατέρες θεωρούν υποχρέωσή τους και απόλυτα φυσιολογική διαδικασία να λάβουν ενεργά μέρος στο μεγάλωμα των παιδιών τους. Μπορούμε να τα ταΐσουμε, να αναλάβουμε την καθαριότητά τους και να ανταποκριθούμε σε οποιαδήποτε ανάγκη τους».

Όχι όπως οι Βόρειοι

Βέβαια υπάρχει και η αντίθετη άποψη. Σύμφωνα με την κ. Αναστασία Ζήση, επίκουρη καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, «σε χώρες της μεσογειακής λεκάνης οι άνδρες συνεχίζουν να καταλαμβάνουν ρόλους περισσότερο παραδοσιακούς- που αφορούν κυρίως στην εξασφάλιση του εισοδήματος. Αντίθετα σε χώρες με παράδοση στην οικογενειακή κοινωνική πολιτική, όπως οι σκανδιναβικές, οι άνδρες είναι ορατοί και σημαντικοί πόροι φροντίδας και ανατροφής. Στην Ελλάδα, οι γυναίκες συνεχίζουν να φέρουν σχεδόν αποκλειστικά την ευθύνη της ανατροφής καθώς τα στερεότυπα για τους ρόλους των δύο φύλων είναι ισχυρά. Ωστόσο, παράγοντες όπως το εκπαιδευτικό επίπεδο των γονέων, το γονεϊκό στυλ και οι προσδοκίες για τα παιδιά επηρεάζουν σημαντικά το περιεχόμενο της κατανομής των ρόλων μέσα στην οικογένεια».

Τελευταία Νέα