ΚΡΑΥΓΕΣ ΚΑΙ ΨΙΘΥΡΟΙ

Είναι μια εβδομάδα τώρα που ψάχνω ονειροκρίτες, βιβλία ερμηνείας οιωνών, σύμβολα και επεξηγήσεις, τις προφητείες του Αγίου Παϊσίου, τις «Μάγισσες της Σμύρνης», τους χρησμούς της Πυθίας στην ποπ εκδοχή τους, τα «Ταρό της Αρτάνας», τις ζώνες του λυκόφωτος, μέχρι Χάρι Πότερ έφτασα (καθόλου τυχαία όπως απέδειξε η πραγματικότητα). Είναι εκείνο το περιστέρι που δεν μπορούσε […]

Πόσα χρόνια έχουν περάσει από την εξέγερση του Πολυτεχνείου; Πενήντα δύο; Δηλαδή μισός αιώνας και κάτι ψιλά; Περισσότερα απ’ όσα είχαν περάσει από τη Μικρασιατική Καταστροφή μέχρι το Πολυτεχνείο; Δεν είναι δυνατόν. …Μετά όμως κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, θυμάμαι κι εκείνο το πρωτοεφηβάκι που ήμουν τότε και το συνειδητοποιώ. Τόσα πολλά χρόνια μέσα […]

Με σοκάρει ο χρόνος που σηματοδοτεί η αυριανή επέτειος. Τριάντα έξι χρόνια συμπληρώνονται από την ημέρα που έπεσε το Τείχος του Βερολίνου, από την ημέρα – σύμβολο ως προς την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, την ημέρα που, για άλλη μία φορά μέσα στον 21ο αιώνα, άλλαξε ο κόσμος. Τι σημαίνει αυτό; Πρώτα απ’ όλα ότι […]

Οταν είδα τις πρώτες φωτογραφίες του Χάρη Δούκα, τότε ακόμη που ήταν υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας, ένας στίχος του Σαββόπουλου μου ήρθε στο μυαλό ως η απόλυτη περιγραφή του ανδρός. «Με λένε Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη τσουτσουλομύτη». Είναι από το «Κανονάκι» αλλά ο συνειρμός δεν έχει να κάνει με το νόημα του τραγουδιού […]

Το 1963, ένα 19χρονο παλικαράκι έρχεται στην Αθήνα. Στη Θεσσαλονίκη, απ’ όπου ξεκίνησε, έχει γίνει ήδη η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Η πρωτεύουσα, όπου έφτασε σαν σε έναν «προορισμό ενηλικίωσης», είναι στην πορεία προς τα Ιουλιανά και τη «χαμένη άνοιξη». Το παλικαράκι γρατζουνάει μια κιθάρα και τραγουδά σαν βραχνοκόκορας κάτι τραγούδια, τα περισσότερα με παράξενους […]

Τις τελευταίες μέρες γύριζε στο μυαλό μου αυτή η ημερομηνία, η σημερινή δηλαδή. «Μωρέ κάτι είχε γίνει στις 18 Οκτωβρίου, κάτι που δεν το θυμάμαι». Τελικά το θυμήθηκα. Ηταν κι αυτή η αφισέτα, μία από τις τελευταίες που είχαν κυκλοφορήσει πριν από τις εκλογές του 1981. Ενα ημερολόγιο γραφείου, επιτραπέζιο, από εκείνα με την ξύλινη […]

Η 12η Οκτωβρίου, η αυριανή δηλαδή ημερομηνία, έχει μια ιδιαίτερη βαρύτητα στην προσωπική μου μυθολογία. Είναι η μέρα που, το 1944, απελευθερώθηκε η Αθήνα από τους Γερμανούς. Ως παιδί «παιδιού της Κατοχής» μεγάλωσα με ιστορίες από εκείνη την περίοδο. Ιστορίες πείνας και φόβου που έχω την εντύπωση ότι είχαν και έναν παιδαγωγικό ρόλο. Να μάθω […]

Οταν μου κάνει, καμιά φορά, την τιμή να με πάρει τηλέφωνο για να σχολιάσει κάποιο κείμενό μου, θέλω κάποια δευτερόλεπτα για να συνειδητοποιήσω ότι αυτή η φωνή, η τόσο νεανική, ανήκει σε έναν άνθρωπο της ηλικίας του. Ναι, στον Κώστα Μητρόπουλο αναφέρομαι που, την 1η Οκτωβρίου, έκλεισε τα 100 του χρόνια. Τι είναι όμως αυτό […]

Ο Τζίμι Κίμελ είναι διάσημος παρουσιαστής βραδινού talk show στις ΗΠΑ, στο κανάλι ABC – εμείς τον ξέρουμε και από παρουσιάσεις των Όσκαρ. Την περασμένη Δευτέρα αναφέρθηκε στη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ. Αποκάλεσε το κίνημα MAGA συμμορία που προσπαθεί απεγνωσμένα να αποκομίσει πολιτικό όφελος παρουσιάζοντας τον δολοφόνο ως αριστερό. Μια άποψη δηλαδή με την οποία […]

Αυτό το καλοκαίρι στρογγυλοκάθισε για τα καλά ανάμεσά μας. Πόσοι ήμασταν στην παρέα; Τέσσερις; Υπήρχε πάντα και ένας πέμπτος. Στην παραλία; Πέντε; Τσουπ και ένας έκτος. Στην ταβέρνα; Εξι; Να ‘σου και ο έβδομος. Πάντα και παντού μας ακολουθούσε αυτό το καινούργιο, αόρατο μέλος της παρέας, το chatGPT. Δεν μας άφηνε να διαφωνήσουμε, να συζητήσουμε, […]

Οι νεοπανηγυριστές δεν ακολουθούν λοιπόν κάποια παράδοση. Φαντασιώνονται παραδόσεις και κατασκευάζουν έθιμα για να καλύψουν δικές τους ανάγκες. Και καλά κάνουν

Εγώ θα σας το πω αλλά εσείς μην το πείτε σε κανέναν. Θα σας παρεξηγήσουν, θα σας θεωρήσουν δυσοίωνο. Οπως θα θεωρήσετε κι εσείς εμένα. Η αλήθεια όμως είναι ότι σε αυτή την υπερπαραγωγή που λέγεται «ελληνικό καλοκαίρι» έχουν αρχίσει να πέφτουν οι τίτλοι τέλους. Δεν το λέω εγώ, το λένε οι σκιές που μεγαλώνουν […]

Το φετινό σουξέ είναι η γκρίνια για τον αφελληνισμό του ελληνικού καλοκαιριού

Ας φανταστούμε μια οικογένεια. Με κάμποσα παιδιά. Ομορφόσογο, αλλά η μία κόρη είναι εκπάγλου καλλονής. Και επιπλέον έξυπνη και σκερτσόζα. Ολοι τη θαυμάζουν, όλοι την παινεύουν όχι μόνο στην οικογένεια αλλά και σε όλο το χωριό, μέχρι και στην «πρωτεύουσα» της περιοχής. Η προσδοκία είναι ένας καλός γαμπρός για την κουκλίτσα. Που σημαίνει πλούσιος και […]