Μία εβδομάδα πριν, σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, σας έγραφα διάφορες υπερβολές που πέρυσι τέτοιον καιρό μπορούσε κανείς να διαβάσει για νεοφερμένους ποδοσφαιριστές. Για να σας θυμίσω τις υπερβολές που γράφονταν πέρυσι για τις ομάδες που διεκδικούν το πρωτάθλημα και τις υποσχέσεις που αυτές αφήνουν καλοκαιριάτικα θα έπρεπε να υπάρχει ειδική έκδοση. Θέλουν να χαϊδεύουν τα αφτιά των οπαδών οι αθλητικογράφοι τον Ιούλιο και τον Αύγουστο; Ισως. Αλλά δεν πιστεύω ότι γράφουν ψέματα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυσκολία από το να καταφέρεις να βγάλεις καλοκαιριάτικα ένα συμπέρασμα για το τι είδους ομάδες θα έχουν στο καινούργιο πρωτάθλημα οι συνήθεις διεκδικητές του, δηλαδή ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Δεν λείπουν τα δεδομένα. Λείπουν όλα τα υπόλοιπα.
Πέρυσι
Ας αφήσουμε στην άκρη όλα τα παλιά και ας θυμηθούμε απλά τι γινόταν πέρυσι τέτοια εποχή και τι συζητούσαμε. Ο Ολυμπιακός που μόλις είχε κατακτήσει το Conference League είχε χάσει καλοκαιριάτικα μερικούς πολύ σημαντικούς πρωταγωνιστές του. Εφυγαν ο Ντάνιελ Ποντένσε, ο Κώστας Φορτούνης, ο σοφός Ιμπόρα, ο Γιόβετιτς που στο δεύτερο μισό της σεζόν είχε βοηθήσει πάρα πολύ, κι ο Ελ Αραμπί, ηγετική φυσιογνωμία και εντός των αποδυτηρίων. Εμοιαζε δεδομένο ότι παρά τα χρήματα και τις καλές προθέσεις θα ήταν δύσκολο αυτοί οι ποδοσφαιριστές να αντικατασταθούν. Ο Ολυμπιακός είχε προχωρήσει βέβαια στην απόκτηση πολλών ποδοσφαιριστών που έμοιαζαν έτοιμοι να καλύψουν τα κενό αυτών που έφυγαν (ο Βέλντε, ο Γιάρεμτσουκ π.χ. προορίζονταν ως βασικοί για την επιθετική του γραμμή) και είχε κλείσει το μεταγραφικό του παζάρι με μια τριπλή θεαματική ενίσχυση προσθέτοντας στο ρόστερ του τούς Γουίλιαν, Ολιβέιρα και Γιαζιτσί. Ωστόσο υπήρχαν αρκετές αμφιβολίες για το πόσο γρήγορα θα μπορούσε ως ομάδα να είναι έτοιμος έχοντας αλλάξει και πολύ. Κάποια ανάλογα ερωτήματα αφορούσαν και τον Παναθηναϊκό που είχε μάλιστα έναν καινούργιο προπονητή, τον Ντιέγκο Αλόνσο. Ωστόσο στο στρατόπεδο του ΠΑΟ υπήρχε ένας τρομερός άνεμος αισιοδοξίας καθώς στις μεταγραφές ξοδεύονταν χρήματα πολλά, έπειτα μάλιστα από αρκετό καιρό. Και παίκτες όπως ο Μαξίμοβιτς, ο Ινγκασον, ο Τετέ, ο Πελίστρι, ο αδικοχαμένος ο Μπάλντοκ κι ο Ουναΐ έμοιαζαν έτοιμοι να μπουν και να κάνουν τη διαφορά. Ο ΠΑΟ μάλιστα αρνιόταν προτάσεις πώλησης του Φώτη Ιωαννίδη που έφταναν η μία μετά την άλλη.
Αλλαγή
Εντυπωσιακή έμοιαζε και η ενίσχυση της ΑΕΚ. Η αλλαγή ιδιοκτησίας και ο ερχομός του Μάριου Ηλιόπουλου έφεραν υπερβάσεις και με τις ευλογίες του κόουτς Αλμέιδα. Μπορεί να είχε πωληθεί στην αρχή του καλοκαιριού ο Πόνσε, αλλά ήρθαν οι διεθνείς Αργεντινοί Λαμέλα και Περέιρα και μαζί τους ποδοσφαιριστές που υπόσχονταν πολλά όπως ο Κοϊτά, οι τερματοφύλακες Στρακόσα και Μπρινιόλι και στο τέλος ο Μαρσιάλ, ελεύθερος μεν, πλην όμως από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ της οποίας είχε αποτελέσει ακριβή μεταγραφή. Την ίδια στιγμή ο ΠΑΟΚ πόνταρε στην ομοιογένειά του: η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου είχε μόλις κατακτήσει ένα πρωτάθλημα με ένα θεαματικό τελικό σπριντ και από τους πρωταγωνιστές της είχε χάσει τον νεαρό Κουλιεράκη και τον έμπειρο Μεϊτέ, αλλά είχε αποκτήσει για τις θέσεις τους ουκ ολίγους παίκτες. Το κενό του έλληνα αμυντικού έπρεπε να καλύψουν ο Κόλεϊ και ο έμπειρος Λόβρεν, κι αυτό του Μεϊτέ ο Μαντί Καμαρά και ο νεοφερμένος πολύ έμπειρος Μπακαγιόκο.
Μπροστά
Δεν λέω ότι ο Ολυμπιακός δεν συγκαταλεγόταν μεταξύ των φαβορί και ότι οι άλλοι τρεις ήταν μπροστά του: ποτέ κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τον Ολυμπιακό από την πιθανότητα να κερδίσει το πρωτάθλημα. Αυτό που λέω είναι ότι πέρυσι το καλοκαίρι περιμέναμε ότι το πρωτάθλημα θα ήταν εξαιρετικά ανταγωνιστικό καθώς οι τέσσερις διεκδικητές του έμοιαζαν πολύ κοντά. Τελικά το κέρδισε ο Ολυμπιακός, ενώ ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά δεν το διεκδίκησε ποτέ, ο ΠΑΟΚ το παράτησε σχετικά νωρίς και η ΑΕΚ στο τέλος κατέρρευσε θεαματικά. Εγιναν δηλαδή μετά τον Σεπτέμβριο πράγματα που δύσκολα μπορούσε κανείς να τα περιμένει καλοκαιριάτικα.
Θολώνουν
Ακόμα περισσότερο θολώνουν τις κρίσεις οι συμμετοχές των ομάδων στα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων καλοκαιριάτικα. Πέρυσι ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ από τον Αγιαξ έπειτα από μία ατελείωτη διαδικασία εκτελέσεων πέναλτι και αφού προηγουμένως τον έχει κερδίσει στην Αμστερνταμ Αρίνα, ενώ στη συνέχεια απέκλεισε τη Λανς, που συγκαταλεγόταν στα φαβορί για την κατάκτηση του Conference League. Κι όμως η ομάδα του ΠΑΟ ξεκίνησε το πρωτάθλημα, όχι μόνο πετώντας βαθμούς, αλλά και δείχνοντας μια τρομακτική δυσκολία να σκοράρει με αντιπάλους τον Αστέρα Τρίπολης, τον Λεβαδειακό, τη Λαμία και την Καλλιθέα. Ο ΠΑΟΚ πέρυσι το καλοκαίρι αποκλείστηκε στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ από τη Μάλμε έπειτα από δύο πολύ θεαματικά παιχνίδια στα οποία φαινόταν πως αν απλά καταφέρει να διορθώσει την άμυνά του, θα ήταν στο πρωτάθλημα ιδιαίτερα ανταγωνιστικός: δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Ομως τα πιο μεγάλα λάθη βγήκαν πέρυσι για την ΑΕΚ. Εναν χρόνο πριν όταν η ΑΕΚ αποκλείστηκε από την πρωτάρα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις Νόα το συμπέρασμα που βγήκε ήταν ότι χωρίς ευρωπαϊκά ματς μεγαλώνουν οι πιθανότητές της για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και γιατί έχει ένα πολύ γεμάτο ρόστερ. Στην πραγματικότητα χωρίς ευρωπαϊκά παιχνίδια ο Αλμέιδα στάθηκε δύσκολο να διαχειριστεί 30 και πλέον ποδοσφαιριστές που ήθελαν να αγωνίζονται όλοι ως βασικοί. Το καλοκαίρι η παρουσία τόσο πολλών ποδοσφαιριστών δεν έμοιαζε πρόβλημα. Από το φθινόπωρο και μετά αποδείχτηκε πρόβλημα άλυτο.
Καλά
Παρ’ όλο που το ξέρουμε πολύ καλά ότι άλλο πράγμα είναι το ποδόσφαιρο που παίζεται τον Ιούλιο και τον Αύγουστο και άλλο το ποδόσφαιρο που παίζεται από τον Σεπτέμβρη και μετά είναι αδύνατο να μην μπούμε στον πειρασμό να κάνουμε εκτιμήσεις. Καλοκαιριάτικα οι εκτιμήσεις αυτές δεν μπορεί παρά να είναι αισιόδοξες. Οι παίκτες που έρχονται περιγράφονται όλοι ως ιδανικές λύσεις. Οι προπονητές, ειδικά αν είναι νεοφερμένοι, είναι κι αυτοί όλοι τους εργατικότατοι και κυρίως ευφυείς. Οι ομάδες έχουν πάντα εντυπωσιακή προοπτική βελτίωσης μόλις «δέσουν». Η φράση «μόλις η ομάδα δέσει θα δούμε ωραία πράγματα» αποτελεί ένα διαχρονικό καλοκαιρινό κλισέ. Και μετά απλά έρχεται το φθινόπωρο…
