Αναζήτηση
Σκηνοθετώντας το 1947 τους «Κλέφτες ποδηλάτων» (ή «Κλέφτης ποδηλάτων»), ο Βιτόριο Ντε Σίκα βρήκε σε έναν άγνωστο οκτάχρονο πιτσιρίκο από το Λάτσιο, τον Ενζο Σταϊόλα, το ένα από τα δύο βασικά πρόσωπα της ταινίας: τον Ρίκο, τον γιο ενός βιοπαλαιστή (Λαμπέρο Ματζιοράνι) ο οποίος βρίσκεται σε αδιέξοδο όταν του κλέβουν το μοναδικό εργαλείο του για να δουλέψει – το ποδήλατό του. Αργότερα, ο Ενζο Σταϊόλα που πέθανε στα 85 του, κατάλαβε ότι πολύ δύσκολα θα ξέφευγε από τη βαριά σκιά του Ρίκο. Είχε δίκιο. Η καριέρα του στην υποκριτική δεν είχε μεγάλη διάρκεια. Υστερα από σποραδικές εμφανίσεις, ανάμεσα στις οποίες και στις ταινίες «Η επιστροφή του Δον Καμίλο» (1953) και «Η ξυπόλητη κόμισσα» (1954), ο Σταϊόλα το 1961 εγκατέλειψε το σινεμά με τελευταία ταινία του τη «Spade senza bandiera» (αργότερα έκανε ένα comeback). Εβγαλε τελικά το ψωμί του ως υπάλληλος του κτηματολογίου στη Ρώμη για το οποίο εργάστηκε επί δεκαετίες. Στη συνείδηση όμως όλων όσοι αγαπούν τον κινηματογράφο θα είναι για πάντα ένα σύμβολο της νεορεαλιστικής κινηματογραφικής ποίησης.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
