«Τους χρωστάω την καινούργια μου ζωή»

^«Με λένε Μαρία και είμαι αλκοολική. Στην εφηβεία έτυχε κάτι άσχημο στο σπίτι και απευθύνθηκα αμέσως στο αλκοόλ. Δεκατριών χρονών ήπια μέχρι θανάτου», λέει στα «ΝΕΑ» η 51χρονη Μαρία, μητέρα τριών παιδιών, η οποία τα τελευταία εξίμισι χρόνια είναι μέλος των ΑΑ και δεν έχει πιει γουλιά αλκοόλ. Λίγο πριν – στο ελληνικό κεντρικό γραφείο των ΑΑ στην οδό Διογενίδη – η ίδια εξηγούσε ότι έπινε πάντα μέχρι να νεκρώσει. «Δεν σταματούσα ποτέ στο ένα ποτό. Η λιποθυμία ήταν το στοπ μου». Κι ύστερα άρχισε το μεγάλο πάρτι. «Το ΄90 το αλκοόλ ήταν πολύ φθηνό. Τότε άρχισε ένα μεγάλο πάρτι. Μπήκα και σε έναν χώρο, τον καλλιτεχνικό, που είχε πολύ πιώμα. Και υπήρχε η δικαιολογία ότι “σιγά, εγώ μόνο αλκοόλ πίνω”. Κάποια στιγμή έτυχε και παντρεύτηκα, έκανα και παιδιά. Ομως ήμουν δυστυχισμένη. Οσο μεγάλωναν τα προβλήματα, μεγάλωνε και η δυστυχία μου και ξανάρχισα να απευθύνομαι στη γνωστή μου “παρέα”. Ως μάνα, και στη δουλειά, ήμουν λειτουργική. Το αλκοόλ ήταν η ξεκούρασή μου. Οταν έμεινα χωρίς δουλειά, υπήρχε πιο πολύς χώρος για να πιω. Εκεί ήταν η μεγάλη κατρακύλα. Επινα κάθε απόγευμα, κάποιες φορές και πρωί. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι είμαι αλκοολική για να ζητήσω βοήθεια, νόμιζα ότι ήμουν βαρύς πότης και ότι κάπου μου “έφυγε”. Πολλές φορές έλεγα “θα πιω λίγο” και ξυπνούσα σε μια σύγχυση κι έλεγα “καλά, πότε ήπια πάλι;”. Και μετά το μπέρδεμα ήταν τόσο βαρύ που δεν μπορούσα να το αντέξω κι έπρεπε να ξαναπιώ για να μου το πάρει», διηγείται η Μαρία. Κι ύστερα ήρθαν τα χειρότερα.