Οι επιθέσεις με όπλα είναι σχετικά σπάνιες στη Σερβία: η χθεσινή ήταν η πιο φονική από το 2013, όταν ένας 60χρονος βετεράνος πολέμου άνοιξε πυρ σε ένα χωριό στην Κεντρική Σερβία σκοτώνοντας 14 ανθρώπους προτού αυτοκτονήσει. Οι νόμοι περί οπλοκατοχής είναι αυστηροί: για να αποκτήσει ένας ενήλικος άδεια, πρέπει να ελέγξει πρώτα η αστυνομία εξονυχιστικά το παρελθόν του και να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις, οι οποίες επαναλαμβάνονται ανά πενταετία. Δεν πρέπει να έχει ιστορικό εγκληματικότητας, ψυχικών διαταραχών, αλκοολισμού ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Οι κάτοχοι όπλων περνούν υποχρεωτικά από πρόγραμμα εκπαίδευσης, οφείλουν να τα κρατούν κλειδωμένα σε ειδικό ερμάριο και κατά κανόνα δεν δικαιούνται να τα έχουν μαζί τους εκτός σπιτιού.
Ομως, μετά τους πολέμους της δεκαετίας του 1990 στην Κροατία, τη Βοσνία και το Κόσοβο, τα Δυτικά Βαλκάνια έχουν κατακλυστεί από εκατοντάδες χιλιάδες παράνομα όπλα.
Δεκάδες χιλιάδες από αυτά έχουν έκτοτε παραδοθεί ή δηλωθεί στο πλαίσιο κυβερνητικών αμνηστιών.
Σύμφωνα ωστόσο με τη Small Arms Survey του 2018, ένα ανεξάρτητο ερευνητικό πρότζεκτ, η Σερβία παραμένει, μαζί με το Μαυροβούνιο, τον πρώην ομοσπονδιακό της εταίρο, η χώρα με τον τρίτο υψηλότερο αριθμό κατοχής όπλων αναλογικά με τον πληθυσμό της, με περίπου 39 πυροβόλα όπλα ανά 100 κατοίκους – έναντι 52,8 όπλων ανά 100 κατοίκους στην Υεμένη και 120,5 όπλων ανά 100 κατοίκους στις ΗΠΑ. Ευρέως διαδεδομένη είναι και η κατοχή κυνηγετικών όπλων: κάπου 78.000 άνθρωποι, σε έναν συνολικό πληθυσμό 6,6 εκατομμυρίων, διαθέτουν νόμιμα κυνηγετικά όπλα και πολλές οικογένειες έχουν όπλα στο σπίτι τους εδώ και δεκαετίες.
