Τη μια τους φταίνε οι γελοιογράφοι, την άλλη οι εκφράσεις των δημοσιογράφων. Στο όνομα της πολιτικής ορθότητας και διαφόρων ακόμα ηθικολογιών, φτιάχνεται ένα κυρίαρχο ρεύμα έχθρας προς την τολμηρή γραφή και προς όσους δεν παραμένουν στα όρια του μέτριου δημόσιου λόγου και της αλληλοκολακείας με διαφόρους παράγοντες. Και το χειρότερο: η ηθικολογία αυτή παίρνει αμέσως διαστάσεις ανθρωποφαγίας, με σκοπό τη λογοκρισία. Οι εχθροί της ελευθερίας του λόγου ζουν συνεχώς ανάμεσά μας. Αλλά αξίζουν την περιφρόνησή μας.