«Οι εκλογές; Ω, τι θλίψη, δεν θέλω να πω τίποτα για τις εκλογές». Με αυτόν τον δυσοίωνο τρόπο ξεκίνησε η συνέντευξη που παραχώρησε ο Αλαν Μπένετ, ο 85χρονος πρύτανης της αγγλικής λογοτεχνίας, στον ανταποκριτή της ιταλικής La Repubblica από το σπίτι του στο Πρίμροουζ Χιλ, στο βόρειο Λονδίνο. Στη συνέχεια, όμως, ο δημοφιλής βρετανός δημιουργός, που είναι γνωστός τόσο για τα θεατρικά του έργα όσο και για τα κινηματογραφικά του σενάρια, δεν κατάφερε να αντισταθεί στον πειρασμό να πει τι πραγματικά πιστεύει, με το χιούμορ που χαρακτηρίζει όλο το έργο του, αλλά και μια πικρία που φλερτάρει με την οργή.
Ο Μπόρις Τζόνσον; «Είναι η απόλυτη καταστροφή. Είναι ένας κλόουν, ο οποίος λόγω μιας σειράς περιστάσεων, ευτυχών για τον ίδιο αλλά δυστυχών για τη χώρα μας, κατέληξε στην Ντάουνινγκ Στρητ. Δεν υπάρχει όμως τίποτε το αστείο στα καμώματά του». Και ο Τζέρεμι Κόρμπιν; «Η διαφορά είναι πως με τον Τζόνσον έχουμε απέναντί μας έναν φριχτό άνθρωπο, τόσο από προσωπική όσο και από πολιτική πλευρά. Ο Κόρμπιν, από την προσωπική πλευρά, δεν είναι κακός άνθρωπος. Θεωρεί πως είναι ειλικρινής, και πως έχει ιδανικά στα οποία πιστεύει. Από μια πολιτική άποψη, ωστόσο, είναι λιγότερο πειστικός. Καταρχήν, διότι δεν είναι ένας από τους ευφυέστερους ανθρώπους που έχουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κι έπειτα, επειδή το πρόγραμμά του είναι περισσότερο καρπός των ανθρώπων που τον περιβάλλουν παρά του ιδίου. Μίας ομάδας ανθρώπων που έχουν περισσότερο παλιές παρά καινούργιες ιδέες».
Το τι θα έκανε στην κάλπη, πάντως, ο πολυβραβευμένος συγγραφέας και ηθοποιός το είχε ήδη αποφασίσει: «Ας πούμε πως θεωρώ τον Κόρμπιν μία ατελή αλλά λιγότερο επικίνδυνη επιλογή για το μέλλον της Βρετανίας από τον Τζόνσον και την επικίνδυνη κλίκα του. Το μόνο που ενδιαφέρει τον Τζόνσον είναι ο εαυτός του, δηλαδή να παραμείνει στην εξουσία. Ολα τα υπόλοιπα ήταν ψέματα για προεκλογική κατανάλωση». Το βρετανικό ΕΣΥ; «Δεκάρα δεν δίνει για τη δημόσια υγεία». Το Brexit; «Μία κολοσσιαία ανοησία. Πούλησαν στον λαό μας το ψέμα ότι, αν εγκαταλείψουμε την Ευρωπαϊκή Ενωση, μας περιμένει ένα είδος νέας χρυσής εποχής. Η αλήθεια είναι πως, εκτός ΕΕ, τίποτα τέτοιο δεν μας περιμένει: είναι πολύ περισσότερα τα οφέλη της παραμονής. Δυστυχώς, ο λαϊκισμός είναι ένας άνεμος που ενίοτε ταράζει τον κόσμο. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα υποχωρήσει».
Υπήρχε όμως πάντα στο νησί του ένας ισχυρός ευρωσκεπτικισμός, το Brexit δεν είναι παρά η πιο ακραία μορφή του – προκαλεί τον Αλαν Μπένετ ο ιταλός δημοσιογράφος, Ενρίκο Φραντσεσκίνι. «Μα τι άλλο είμαστε, εμείς οι Αγγλοι, αν όχι ευρωπαίοι πολίτες;», του απαντάει εκείνος. «Η Βρετανική Αυτοκρατορία έχει καταρρεύσει από καιρό. Σήμερα, όλα τα κόμματα που αγαπούν την ελευθερία νιώθουν απειλούμενα στην Ευρώπη. Και ποια πλευρά θα έπρεπε να στηρίξει ο βρετανικός λαός; Τους υπερασπιστές της ελευθερίας ή τους λαϊκιστές που τρέχουν πίσω από τον Τραμπ, όπως ο Τζόνσον;».
Τα λόγια του αποπνέουν πικρία: «η Βρετανία είναι η πατρίδα μου και ελπίζω πως η θύελλα θα περάσει. Η μεγαλύτερη χαρά στη ζωή μου, όμως, ήταν ανέκαθεν να πηγαίνω στην Ευρώπη. Και θα συνεχίσω να το κάνω».
