Φάνηκε από την προηγούμενη Παρασκευή πού θα κατέληγε η υπόθεση. Από τη στιγμή που ο Ερασιτέχνης Παναθηναϊκός όχι μόνο δεν έδωσε το παραχωρητήριο που ζητούσε η ΠΑΕ για το Απόστολος Νικολαΐδης αλλά ζήτησε και… τα κλειδιά του γηπέδου και από τη στιγμή που πέρασε η διορία της παράδοσης του φακέλου του Παναθηναϊκού, η διοίκηση Αλαφούζου ήταν αναγκασμένη να βρει νέα έδρα. Και προχώρησε αμέσως σε διαδικασίες για το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας.
Η επιστροφή έπειτα από πέντε χρόνια στο αχανές και «ξένο» ΟΑΚΑ είναι πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό. Κυρίως για τον φετινό Παναθηναϊκό. Τον Παναθηναϊκό των πολλών νέων παιδιών. Τον Παναθηναϊκό που ο κόσμος του βρίσκεται στα κάγκελα. Τον Παναθηναϊκό του -6 στο πρωτάθλημα. Αλήθεια, ποια ομάδα θα φοβηθεί τον Παναθηναϊκό στο Ολυμπιακό Στάδιο, που στις περισσότερες των περιπτώσεων θα είναι ένα άδειο γήπεδο; Ενα στάδιο-φάντασμα;
Διότι δεν υπάρχει ούτε ένας που να πιστεύει ότι με τη μετακόμισή του στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός θα δει ξαφνικά τον κόσμο του να ενθουσιάζεται. Αντίθετα. Μια ματιά στα social media χθες, μόλις έγινε γνωστή η είδηση, έδειχνε την παγωμάρα του κόσμου. Την αποστροφή του προς το Ολυμπιακό Στάδιο. Απόμακρο. Ξένο. Παγωμένο. Αποκρουστικό.
Μπορούσε να κάνει κάτι άλλο ο Παναθηναϊκός; Με την κόντρα Ερασιτέχνη – ΠΑΕ να μαίνεται, προφανώς και όχι. Κανείς δεν έκανε πίσω. Ούτε η μία πλευρά, ούτε η άλλη. Οι δρόμοι, λοιπόν, ήταν δύο. Ή… καθόλου έδρα ή Ολυμπιακό Στάδιο. Από τη στιγμή που και ο προπονητής δεν ήταν αρνητικός, ο Αλαφούζος δεν μπορούσε να περιμένει άλλο.
Αν ο Παναθηναϊκός πληρώσει με την ίδια του την… ύπαρξη τη μετακόμισή του στο Ολυμπιακό Στάδιο, θα φταίνε όλοι όσοι δεν έκαναν έστω μισό βήμα πίσω για να βρεθεί λύση στο πρόβλημα. Και οι μεν και οι δε. Ολοι όσοι βάζουν τους εγωισμούς τους πάνω από τον σύλλογο. Αλλά τότε θα είναι αργά για δάκρυα…