Πολιτικές

Η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, προφανώς, ζει τις συνθήκες της δικής της εθνογένεσης, ή μάλλον της απόπειρας ολοκλήρωσης ενός εθνικού κράτους και, ταυτόχρονα, της ένταξής τους σε ένα ευρύτερο σύστημα προόδου και ασφάλειας, στη Δύση. Το γεγονός ότι όλο αυτό συμβαίνει στην καρδιά της παγκοσμιοποίησης, με τουλάχιστον μια σοβαρή εθνική μειονότητα στο εσωτερικό του […]

Λόγος πολύς γίνεται τελευταίως, από επαΐοντες και μη, ενόψει της μελετώμενης χορηγήσεως, υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, καθεστώτος Αυτοκέφαλης Εκκλησίας στην Ουκρανία. Το γεγονός αυτό καθ’ εαυτό δεν ξενίζει. Σε όλες σχεδόν τις ανακηρύξεις αυτοκεφαλίας προηγήθησαν τριβές και προβλήματα, οιονεί ως ωδίνες ενός τοκετού… Εντύπωση προκαλεί, όμως, αυτή τη φορά, η οξύτητα που προσδίδεται από την […]

Στην κοινή δημοσιογραφική λέγεται «άρωμα εκλογών». Αν και εντελώς άοσμο στην πραγματικότητα, το ενδεχόμενο της κάλπης ενεργοποιεί διαφορετικά αντανακλαστικά στον καθένα. Μια κυβέρνηση, για παράδειγμα, μοιράζει χρήμα. Και η Ζωή Κωνσταντοπούλου στέλνει εξώδικα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Εξώδικα με τα οποία δεν τον κατηγορεί μόνο ότι υπονομεύει την εθνική προσπάθεια, αλλά […]

Τι προέκυψε, σε πολιτική πράξη, από τη συζήτηση του Σαββατοκύριακου μετά τις συλλήψεις δημοσιογράφων εξαιτίας μιας ακόμη καμμενικής μηνυτήριας αναφοράς; Δύο τροπολογίες, μία από τον Ανδρέα Λοβέρδο και μία από την ποταμική ΚΟ, που προέβλεπαν την κατάργηση του Αυτόφωρου για τα εγκλήματα διά του Τύπου. Συζητήθηκαν σε διαφορετικά νομοσχέδια. Απορρίφθηκαν αμφότερες από την κυβερνητική πλειοψηφία […]

Στο βιβλίο του «Η Ελλάδα του Οθωνα» (εκδ. Μεταίχμιο), ο γάλλος συγγραφέας Εντμόντ Αμπού περιγράφει τους Ελληνες της εποχής του Οθωνα με τα μελανότερα χρώματα: φυγόπονους, εγωκεντρικούς, μπαταχτσήδες, κλεφτράκους, δειλούς, επιδειξιομανείς, βολεψάκηδες (προφανώς στο Δημόσιο) αλλά, ταυτόχρονα, γεμάτους μεγάλες ιδέες. Απορεί ιδιαίτερα με όσους στις αγροτικές κοινωνίες της εποχής αντί να δουλεύουν βρίσκονται αραχτοί στα […]

σοΣιαλδημοκρατία Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ

Ο πρόεδρος έχει νεύρα. Πολλά νεύρα. Και την αίσθηση ότι «κάτι παίζεται» πίσω από την πλάτη του. Οταν δε, ο πρόεδρος έχει νεύρα, συνήθως αντιδρά με δυο τρόπους. Ο ένας είναι ότι κλείνεται στον εαυτό του, ηρεμεί πίνοντας κανένα ουισκάκι και ξεδίνει με αναρτήσεις στο Twitter (συνήθως ασύντακτες και ανορθόγραφες). Ο δεύτερος ότι πιάνει το […]

Η ανάγνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων στην Ελλάδα συνεχίζει να γίνεται με έναν εξαιρετικά περιοριστικό τρόπο, ωσάν οι δύο χώρες να βρισκόντουσαν μόνες τους στον κόσμο. Ετσι, ο τουρκικός αναθεωρητισμός επιχειρείται να γίνει αντιληπτός ως προϊόν μικροπολιτικών επιλογών από πλευράς της τουρκικής ηγεσίας. Ομως, το ελληνοτουρκικό σύστημα αποτελεί μέρος του ευρύτερου διεθνούς συστήματος και διαμορφώνεται εν […]

«Μακροπρόθεσμα είμαστε όλοι νεκροί» διαπίστωσε ο Τζον Μέιναρντ Κέινς το 1923. Αυτό επανέλαβε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος για τις συντάξεις, μεταθέτοντας την προθεσμία νωρίτερα. Συνειδητοποίησε ότι οι συντάξεις απευθύνονται σε θνητούς, των οποίων η σύντομη παραμονή στον μάταιο τούτο κόσμο (υποθέτουμε η ματαιότης είναι βασικό συστατικό του Συνταξιοδοτικού της Ελλάδας) αποδεικνύεται η λύση στο αδιέξοδο και […]

Ο Μάνος Χατζιδάκις έλεγε πως μετά τα πενήντα είμαστε όλοι συνομήλικοι. Είχε δίκιο με την έννοια ότι μετά από πέντε δεκαετίες ζωής εισέρχεσαι στη ζώνη όπου δεν ξέρεις πότε θα ‘ρθει η κλήση ουρανόθεν. Εχεις μπει στο πεδίο βολής όπου ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι. Ο Φελίνι έκανε μια επιπλέον διευκρίνιση: είπε πως μετά τα εξήντα […]

Σχεδόν πριν από εβδομήντα χρόνια, στις 21 Ιουλίου 1949, ο Ν. Ζαχαριάδης δημοσίευε στο βουνό ένα άρθρο με τίτλο «Και φέτος ο Γράμμος θα γίνει ο τάφος τους!». Το άρθρο εκφωνήθηκε ραδιοφωνικά για να το ακούσει όλος ο ντουνιάς. Στις 20 Αυγούστου και αφού εν τω μεταξύ δεν θάφτηκε ο μοναρχοφασισμός στο Βίτσι, όπου επίσης […]

Η χώρα μας είναι μάλλον η μοναδική στην Ευρώπη όπου οι δημοσκοπήσεις γίνονται κομματικές παντιέρες και αντικείμενο διαμάχης από τις πολιτικές δυνάμεις: εκείνες που εμφανίζονται να κερδίζουν την αποδοχή της κοινής γνώμης πανηγυρίζουν, ενώ εκείνες που αποδοκιμάζονται σπεύδουν να τις αμφισβητήσουν.

Πολλοί στον καθημερινό πολιτικό λόγο αναστηλώνουν ως πρότυπο τις βαλτικές χώρες. Η ραγδαία ηλεκτρονικοποίηση των συναλλαγών εμφανίζεται ως πρότυπο οικονομικής διεξόδου ή, στην ακόμα πιο ακραία εκδοχή, εμφανίζεται ως πρότυπο συμπεριφοράς. Το θαύμα τού να σου κόβει κλήσεις με SMS ο μπάτσος και να πληρώνεις με αντίστοιχο τρόπο αναδεικνύεται ως πρότυπο μιας διοικητικής καθαρότητας, αλλά […]

Στην Ευρώπη: η ταύτιση της σοσιαλδημοκρατίας με τα συντηρητικά κόμματα τα τελευταία χρόνια οδήγησε στην ήττα της. Οι συγκυβερνήσεις της με τα κόμματα που συναπαρτίζουν το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, η φθορά του άλλοτε λαμπρού της επιτεύγματος, του κοινωνικού κράτους, το οποίο καταρρέει εξαιτίας της απώλειας της οικονομικής ανταγωνιστικότητας σε μια νέα παγκόσμια οικονομική πραγματικότητα, η […]

H σοσιαλδημοκρατία ως πολιτικό και ιδεολογικό ρεύμα διαμορφώθηκε στην Ευρώπη του 20ού αιώνα κι απέδωσε επιβλητικούς πολιτικούς και κοινωνικούς καρπούς μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του ρεύματος αυτού ήταν: α) η εγκαθίδρυση και η συνεχής διεύρυνση του κράτους δικαίου (ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες), β) οι πολιτικές αναδιανομής του πλούτου και […]

Το κύριο άρθρο του τελευταίου τεύχους της πάντοτε ενδιαφέρουσας φιλελεύθερης βρετανικής επιθεώρησης «The Economist» προκάλεσε δικαιολογημένη αίσθηση. Οι ιδεολογίες συνήθως δεν αρέσκονται στη γενναία αυτοκριτική και ο σύγχρονος φιλελευθερισμός δεν αποτελεί εξαίρεση. Παρά την κυριαρχία των ανοιχτών κοινωνιών και οικονομιών (ή ίσως ακριβώς εξαιτίας αυτής), οι φιλελεύθερες ελίτ δείχνουν σήμερα αδιάφορες απέναντι στις νέες προκλήσεις […]

O Κυριάκος Μητσοτάκης, τόσο με την ομιλία του όσο και με τη συνέντευξή του στο πλαίσιο της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, απευθύνθηκε κυρίως στον λεγόμενο και θεωρούμενο αστικό κόσμο. Στον κύκλο δηλαδή των κατά βάση συντηρητικών, με την ευρεία του όρου έννοια, πολιτών που έχουν ανάμνηση της καλής ζωής, σε εκείνους που διεκδικούν ησυχία, ασφάλεια, αξιοπρεπή […]

Ο Παζολίνι ήθελε να κινηματογραφήσει έναν αχθοφόρο και σκέφτηκε να πάρει έναν πραγματικό χαμάλη για να κάνει τη δουλειά. Ο γνωστός συγγραφέας Αλμπέρτο Μοράβια γελούσε με τον Παζολίνι, λέγοντάς του ότι έτσι κάνει νατουραλισμό. Κι ότι ο μόνος τρόπος να αποφύγει τον νατουραλισμό είναι να τραβήξει τον χαμάλη μουγκό. Oχι του λέει ο Παζολίνι, το […]

Μπορεί ένας υγιής πατριωτισμός να αντιρροπήσει, σε κάποιον τουλάχιστον βαθμό, την επιστροφή των μισαλλόδοξων εθνικισμών; Μπορεί η αγάπη και η αφοσίωση στην πατρίδα να υπάρχει χωρίς να σημαίνει ότι τη θεωρείς «ανώτερη από τις άλλες», ούτε να υποτιμάς τους άλλους, όπως κάνει ο ξενοφοβικός εθνικισμός; Ναι, απαντά εμμέσως το Ευρωκοινοβούλιο στον Ορμπαν. Αυτή τη διάκριση […]

Ο δρόμος είναι η Ενωση, αλλά μια διαφορετική Ενωση: αυτό διακηρύσσει ο ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ σε αποκλειστικό του άρθρο που δημοσιεύουν σήμερα «ΤΑ ΝΕΑ», ξεκινώντας έτσι μια σειρά παρεμβάσεων για το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης

Ηλπιζε κανείς ότι η βαθύτατη κρίση που συνεχίζει να βιώνει η χώρα μας θα έκανε το πολιτικό σύστημα σοφότερο. Αντ' αυτού, είδαμε πολιτικές δυνάμεις να καταφεύγουν σε μεθόδους αναρρίχησης στην εξουσία οι οποίες έχουν άμεση σχέση με τα αίτια που οδήγησαν στην κρίση.

Από υποσχέσεις για παροχές ύπνου σε γονείς και παιδιά μέχρι εξαγγελίες για μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ και στις εισφορές των επαγγελματιών, αλλά και σκληρό ροκ στο Στρασβούργο. Είχε πολλά η εβδομάδα που πέρασε, με την οποία άνοιξε, ουσιαστικά, μια προεκλογική περίοδος σκληρής αντιπαράθεσης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, άγνωστης προς το παρόν χρονικής διάρκειας, αλλά με σχεδόν […]

Ή, αν προτιμάτε, «Η αναξιοπιστία ενός “αδιάβλητου” συστήματος». Εχει γίνει κανόνας να εγκωμιάζουμε εν χορώ το σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση μέσω Πανελλαδικών Εξετάσεων ως «αδιάβλητο». Επειδή μας διασφαλίζει από το ενδεχόμενο να «τρυπώσει» το παιδί του γείτονα από το παράθυρο. Και δεν μας ενοχλεί που μπαίνουν από την κύρια είσοδο υποψήφιοι με βαθμό 2 […]

Στα όσα απίθανα συμβαίνουν στην ελληνική πολιτική σκηνή, αναμφίβολα, ξεχωριστή θέση κατέχει ένα πραγματικό «μετέωρο», που όμοιό του δύσκολα μπορεί να εντοπίσει κανείς, όσο κι αν το αναζητήσει στο βάθος των δεκαετιών της σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας. Ακαμπτο. Ακούνητο. Αμίλητο. Μια ασώματος κεφαλή. Ενα δικό μας Ράσμορ. Αυτό το «μετέωρο» έχει ονοματεπώνυμο: λέγεται Κωνσταντίνος Καραμανλής […]

«Αυτοί σε λίγο θα καταθέτουν στεφάνι στην Αμερικανική Πρεσβεία και θα κάνουν πορεία διαμαρτυρίας προς το Πολυτεχνείο». Το tweet είναι λίγο παλιό, αυγουστιάτικο, φέρει το χλευαστικό ψευδώνυμο – Lavrentis Beria – μιας γνωστής αντισυριζαϊκής περσόνας στα social media, αλλά αποδίδει κατά τον πιο εύστοχο (και… προφητικό) τρόπο τα τεκταινόμενα στη φετινή Διεθνή Εκθεση της Θεσσαλονίκης. Είναι πράγματι […]

Ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ επιδόθηκε σ’ ένα πρωτοφανές κρεσέντο αμερικανοδουλείας. Αναφέρθηκε σε διαχρονικά κοινούς αγώνες για κοινές αξίες με τις ΗΠΑ, ξεχνώντας τη στήριξή τους στη στρατιωτική χούντα και στην τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Ωραιοποίησε το 3ο Μνημόνιο, νομιμοποιώντας επομένως πολιτικά και τα δύο προηγούμενα, ισχυριζόμενος ότι με αυτό βελτίωσε την κατάσταση της […]

Δεν μας χωρίζουν πολλά. Από το πρόγραμμα παροχών-μαμούθ, που εξήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας τον Σεπτέμβριο 2014, μέχρι τη χθεσινή και προχθεσινή εμφάνισή του στους ίδιους χώρους δεν άλλαξαν τα βασικά χαρακτηριστικά του. Τυχοδιωκτισμός και κυνισμός. Επιμένει συστηματικά. Οπως συνειδητά εξαπάτησε τον ελληνικό λαό τότε, με την ίδια άνεση και πιο επεξεργασμένες επικοινωνιακές τεχνικές νομίζει ότι […]

Μπορούσε και καλύτερα στη ΔΕΘ ο Αλέξης Τσίπρας; Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι καταφατική. Αλλά το ερώτημα είναι παραπειστικό. Γιατί ο Πρωθυπουργός της πρώτη φορά Αριστεράς μπορούσε καλύτερα, επειδή δύσκολα θα τα κατάφερνε χειρότερα. Επειδή η εικόνα που εξέπεμψε προχθές ήταν αυτή του επικεφαλής μιας συστημικής υπερ-Δεξιάς, ενός σκληρά συντηρητικού καθεστωτισμού. Ο Τσίπρας […]