Η σχέση μας με την ΠΓΔΜ, περιλαμβανομένου του ζητήματος του ονόματος, κυριαρχεί σήμερα στην πολιτική μας ατζέντα. Αυτή δίνει και την αφορμή για τα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας. Η θέση μας στον σχετικό διάλογο συνοψίζεται στα ακόλουθα πέντε σημεία.

Πρώτον, τα αποκαλούμενο «σκοπιανό» ζήτημα πρέπει να λυθεί το ταχύτερο δυνατό. Η Ελλάδα μόνο κερδίζει από την απόκτηση ενός ακόμη ευρωπαίου εταίρου και ενός συμμάχου στα βόρεια σύνορά της. Οι υφιστάμενες διενέξεις με το γειτονικό κράτος, όσο συντηρούνται, εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους.

Δεύτερον, το ότι η αντιμετώπιση του ζητήματος επείγει, δεν σημαίνει ότι πρέπει να λυθεί με κάθε κόστος. Είναι επιβεβλημένη η προηγούμενη πλήρης διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων μας. Οφείλουμε να απαλείψουμε όλες τις διεκδικήσεις αλυτρωτισμού, που δυστυχώς βρίσκουν και συνταγματική βάση στη γειτονική χώρα. Τμήμα τους αποτελεί και το ζήτημα του ονόματος, που πρέπει τελικά να αποτιμηθεί με ψυχραιμία στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συνολικής λύσης.

Τρίτον, η κυβέρνηση δυστυχώς χειρίστηκε το ζήτημα εσφαλμένα και μάλιστα κομματικά. Δεν φρόντισε να διασφαλίσει ούτε ενότητα κυβερνητική ούτε ενότητα εθνική. Παρέλειψε να ενημερώσει εγκαίρως την αντιπολίτευση και αδιαφόρησε για την κοινή γνώμη. Εξασθένισε έτσι το διαπραγματευτικό μας μέτωπο και δημιούργησε μεγάλη ανησυχία στους Ελληνες.

Τέταρτον, τα συλλαλητήρια των πολιτών αποτελούν έκφραση του θεμελιώδους δικαιώματος του συνέρχεσθαι, που κατοχυρώνεται ρητά στο άρθρο 11 του Συντάγματος. Αποτελούν ουσιώδη πρακτική της δημοκρατίας. Γι’αυτό τα φοβούνται και τα αποστρέφονται τα αυταρχικά καθεστώτα. Κακώς, λοιπόν, η κυβέρνηση έσπευσε να τα απαξιώσει και να τα λοιδορήσει. Δεν την δικαιολογούν οι όποιες αποδοκιμαστέες ακρότητες.

Πέμπτον, τα ογκώδη συλλαλητήρια για το «σκοπιανό» εκπέμπουν δύο βασικά μηνύματα, εντός και εκτός συνόρων. Καταρχάς πανηγυρικά διακηρύσσουν την αφοσίωση στη διασφάλιση της εθνικής μας υπόστασης. Η ελληνικότητα της Μακεδονίας μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Καμία λύση δεν μπορεί αυτό να το αγνοήσει. Πέρα από αυτό όμως, με αφορμή ένα ζήτημα πατριωτικό, οι πολίτες διαμαρτύρονται έντονα και για όλα όσα έχουν υπομείνει τα τελευταία χρόνια. Αναμφίβολα, παρότι τα συλλαλητήρια δεν είναι κομματικά, αφού οι συμμετέχοντες προέρχονται από ευρύ πολιτικό φάσμα, αυτά εκφράζουν μια σαφώς αντικυβερνητική διαμαρτυρία. Η διπλή σημασία αυτής της κινητοποίησης δεν πρέπει να υποτιμηθεί.

Προσωπικά, ως βουλευτής, θα δώσω τη μάχη μου για την προάσπιση του εθνικού συμφέροντος στον φυσικό μου χώρο, δηλαδή στη Βουλή. Στο μεταξύ όμως όλοι ανεξαιρέτως οφείλουν να σεβαστούν και να αποτιμήσουν σωστά τα συλλαλητήρια των πολιτών.