Με 50 εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία του ελβετικού Δημοσίου και με καταβολή 500.000 ευρώ από κατηγορουμένους υπέρ κοινωφελών ιδρυμάτων έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα πριν από λίγες ημέρες στην Ελβετία η υπόθεση για τα «μαύρα ταμεία» της Siemens.
Η είδηση επιβεβαιώθηκε και από το γραφείο του γενικού εισαγγελέα της Ελβετίας με επίσημη ανακοίνωση στις 12 Νοεμβρίου. Η έκβαση της υπόθεσης και ο χειρισμός της από την ελβετική Δικαιοσύνη έφερε στα ταμεία τη χώρας ένα τεράστιο χρηματικό ποσό.
Το γεγονός αυτό, όπως επισημαίνει στα «ΝΕΑ» ο δικηγόρος Αθηνών και Ελβετίας Ηλίας Μπίσιας, «καταδεικνύει για πολλοστή φορά την ανάγκη για τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό και της ελληνικής Δικαιοσύνης, με την εισαγωγή των νέων μορφών ποινικής συνδιαλλαγής και εναλλακτικών τρόπων περάτωσης της ποινικής διαδικασίας».
Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που οι υποθέσεις οικονομικών εγκλημάτων βρίσκονται στο στόχαστρο των ελλήνων εισαγγελέων και ανακριτών, οι οποίοι με όλα τα μέσα που τους παρέχει η δικονομία προσπαθούν να χαρτογραφήσουν τις παράνομες συναλλαγές δεκάδων προσώπων που βρίσκονται υπό καθεστώς ποινικού ελέγχου.
ΑΠΟ ΤΟ 2008. Οι δικαστικές Αρχές της Ελβετίας πάντως, ερευνώντας από την πλευρά τους αυτοτελώς την υπόθεση, η οποία από το 2008 βρίσκεται στο επίκεντρο και της ελληνικής Δικαιοσύνης, σφράγισαν με αμετάκλητη δήμευση το ποσό των 50.000.000 ευρώ που εντοπίσθηκε και κρίθηκε ότι συνδέεται με ύποπτες εκροές και διακινήσεις εμβασμάτων από τα αποκαλούμενα «μαύρα ταμεία» της γερμανικής εταιρείας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κύκλος του ποινικού ελέγχου έκλεισε από την ελβετική Εισαγγελία χωρίς καν να παραπεμφθούν στο εδώλιο τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της νομοθεσίας της χώρας περί ποινικής συνδιαλλαγής και επανόρθωσης.
Τέτοιες διατάξεις, όπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο κ. Μπίσιας ο οποίος εκπροσώπησε κατηγορουμένους στην υπόθεση της Siemens, προβλέπονται από το ελβετικό δίκαιο όχι για όλα ανεξαιρέτως τα εγκλήματα αλλά μόνο για υποθέσεις οικονομικού εγκλήματος. Το νομοθετικό πλέγμα όπως είναι εκεί διαμορφωμένο, ουσιαστικά… λύνει τα χέρια των εκπροσώπων της εισαγγελικής Αρχής, καθώς τους επιτρέπει την επιβολή ποινών, την υφ’ όρων παύση ποινικών διώξεων καθώς και τη δήμευση περιουσιακών στοιχείων με συνοπτικές διαδικασίες.
ΤΑ ΟΦΕΛΗ. Επικαλούμενος ο κ. Μπίσιας την εμπειρία του από την πορεία και την εξέλιξη όχι μόνο στην υπόθεση των μαύρων ταμείων της Siemens αλλά εν γένει δικογραφιών με οικονομικό αντικείμενο καταλήγει πως «είναι πλέον καιρός να διερωτηθούμε πώς εξασφαλίζεται αποτελεσματικότερα η απονομή της δικαιοσύνης σε υποθέσεις οικονομικού εγκλήματος: διά της επιβολής αυστηρότατων ποινών στους κατηγορουμένους έπειτα από πολύχρονες ανακρίσεις και πολύκροτες δίκες, με ανύπαρκτα ή πενιχρά οικονομικά οφέλη για το Δημόσιο ή μήπως μέσω μιας ευέλικτης διαδικασίας ποινικής συνδιαλλαγής, κατά την οποία η αυστηρότητα της ποινής θα εξαρτάται από τον βαθμό επανόρθωσης της ζημίας και της άμεσης χρηματικής ικανοποίησης του Δημοσίου;».
