Τι κάνετε έτσι, μωρέ; Μια χαρά ήταν η μαντινάδα με την οποία ο Γιάννης Σμαραγδής εξευτέλισε τον Πρωθυπουργό της χώρας. Σάμπως λίγα έχουν ακούσει τ’ αυτάκια των πολιτικών από βρακοφόρους και φουστανελοφόρους χορωδούς Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς; Κατά τ’ άλλα, κακώς, πολύ κακώς, δεν έχει ΑΕΠΙ ο ομοιοκατάληκτος δεκαπεντασύλλαβος που αλλού τον λένε μαντινάδα αλλού πατινάδα κι αλλού κοτσάκι. Αν είχε, δεν θα έσπαγα τώρα το κεφάλι μου να βρω το ελληνικό αντίστοιχο του «στς Αμερικής τ’ αλώνι» από το οποίο ανέτειλε τάχα μου ο Αντώνης Σαμαράς κι ήρθε να μας φωτίσει.

Εν τοιαύτη περιπτώσει, καταρρίπτεται και ο περί της μεσσηνιακής καταγωγής του μύθος, οπότε φτου ξελεφτερία Καλαματιανοί, αδέλφια μου, που τόσον καιρό για τον φόβο της κακογλωσσιάς δηλώναμε ως τόπο γεννήσεως τη Νίκαια της Βιθυνίας. Τώρα αισθάνομαι επιτέλους ελεύθερη να συνωστιστώ κι εγώ μαζί με το υπόλοιπο σύστριγγλο προκειμένου να δω την πανσέληνο μέσα από την τζαμαρία του Μουσείου της Ακρόπολης, χωρίς μάλιστα να με κατηγορήσει για βύσμα η έξω δεξιά Καρυάτιδα και ο αγαπημένος μου Τρισώματος δαίμων. Για το φεγγάρι δεν με νοιάζει καθόλου. Ασελγήστε πάνω του όσο θέλετε. Αν όμως δω δαχτυλιά σε άγαλμα, θραύσμα, βιτρίνα, θα αναλάβω δράση με ένα φςςςςς. Εφέτος έχω σκοπό να σεληνιαστώ σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, με το βετέξ στο χέρι.

Τελευταία Νέα