Την 21η Μαρτίου, την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, έγινε στην Αθήνα μια ιδιαίτερα εμπνευσμένη πορεία διαμαρτυρίας. «Ο τρελός λαγός» του Μ. Σαχτούρη πήρε «Αγανακτισμένος» τους «δρόμους τους παλιούς» του Μ. Αναγνωστάκη και συνοδευόμενος από μουσικές, ξυλοπόδαρους και χάπενινγκ, μαζί και με άλλους ποιητές, διαδήλωσε «Με λογισμό και με όνειρο» γιατί «τα όνειρα μας κρατάνε ξύπνιους» εξυμνώντας την «ποίηση, την εποχή της εκποίησης» με λόγια του Οδ. Ελύτη, όπως «Κάνε άλμα πιο γρήγορα από τη φθορά», του Δ. Σολωμού, «Δυστυχισμένε μου λαέ και αγαπημένε / Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε», κι άλλων πολλών ομότεχνων παλαιών, απόντων και σύγχρονων, Ομήρου, Γ. Σεφέρη, Γ. Ρίτσου, Κ. Καβάφη, Ν. Εγγονόπουλου…

Οι «Αγανακτισμένοι» ποιητές διαδήλωσαν ειρηνικά, διατρανώνοντας την απόφασή τους να μη γίνει η Ελλάδα «έρημη χώρα» του Τ.Σ. Ελιοτ και καταλήγοντας στην Πλατεία Συντάγματος θεμελίωσαν το «Αόρατο Μνημείο του Αγνωστου Ποιητή», συντροφιά στον Αγνωστο Στρατιώτη, τον αδικοχαμένο, με λόγια υψηλής ποίησης, πνευματικής παρηγοριάς, αλληλεγγύης και συντροφικότητας. Ηταν η πιο ωραία, η πιο ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας «Αγανακτισμένων» με επιχειρήματα λεκτικά, καίρια, με πρόσωπα καθαρά, χωρίς κουκούλες, χωρίς φωτιές, καταστροφές, μολότοφ… αποδεικνύοντας ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα του πολιτισμού, της γνώσης, της κριτικής σκέψης, της ευαισθησίας, μια Ελλάδα συνειδητών πολιτών που ξέρει να διαμαρτύρεται με σαφή επιχειρήματα, γιατί η σωτηρία μιας «πτωχευμένης» σ’ όλα τα επίπεδα καταρρέουσας χώρας και η ανάπτυξή της δεν εξαρτώνται μόνο απ’ τα οικονομικά μεγέθη, σπουδαίο, σημαντικό ρόλο παίζουν και τα πνευματικά τοιαύτα: παιδεία, πολιτισμός!

Τελευταία Νέα