Με τον επί δεκαετίες φίλο μου και συνάδελφο Δημήτρη Γουσίδη πάμε και

κουτσοπίνουμε, όποτε βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη, σε μια παράμερη ταβέρνα, που

έχει το παράξενο όνομα «Πήρε και βραδιάζει» (Άλλο όνομα: Ιερά Μονή

Σουρωμένων). Μερικές φορές, έρχονται μαζί μας ο σπουδαίος φωτογράφος Γιάννης

Κυριακίδης, που οι πολύ κοντινοί του άνθρωποι τον αποκαλούν τρυφερά «Αρκούδα»,

και ο Χρήστος Χατζηδιάκος, ο Μυτιληνιός, μέγας ταβερνιάρης («Αγορά») και

καλαμπουρτζής.

Στους τοίχους τού «Πήρε και βραδιάζει» υπάρχει μια «ταπετσαρία» με εκατοντάδες

φωτογραφίες. Δεσπόζει, φυσικά, η φωτογραφία του μεγαλύτερου Έλληνα

τραγουδιστή, που και στη Θεσσαλονίκη είναι «Θεός». Του Καζαντζίδη. Υπάρχουν,

όμως, και φωτογραφίες του Τσαουσάκη, του Παπαϊωάννου, βεβαίως του Μάρκου και

του Τσιτσάνη, αλλά και αρκετών θαμώνων, που οργανώνουν στο μαγαζί διάφορες

κρασοσυνάξεις.

Σε έναν τοίχο τού «Πήρε και βραδιάζει» διάβασα σε ένα καδράκι «ΕΛΛΑΣ το

μεγαλείο σου. Πέθαναν, μεταξύ 500 και 322 π.X. οι παρακάτω: Πυθαγόρας,

στα 500 π.X., 80 ετών, στην εξορία, από πείνα. Μιλτιάδης, στα 489 π.X.,

65 ετών, στην εξορία. Αριστείδης, στα 468 π.X., 72 ετών, στην εξορία,

από πείνα. Θεμιστοκλής, στα 461 π.X., 66 ετών, στην εξορία.

Αισχύλος, στα 456 π.X., 69 ετών, στην εξορία. Περικλής, στα 429

π.X., 66 ετών, στη φυλακή. Φειδίας, στα 429 π.X., 66 ετών, στη φυλακή.

Αναξαγόρας, στα 428 π.X., 72 ετών, στην εξορία.

Και έχουμε και συνέχεια: Ηρόδοτος, στα 426 π.X., 59 ετών, στην εξορία.

Ικτίνος, στα 420 π.X., στην εξορία. Σοφοκλής, στα 406 π.X., 74

ετών, στην εξορία. Ευριπίδης, στα 406 π.X., 74 ετών, στην εξορία.

Αλκιβιάδης, στα 404 π.X., 48 ετών, στην εξορία. Σωκράτης, στα

399 π.X., 71 ετών, ήπιε κώνειο. Θουκυδίδης, στα 396 π.X., 64 ετών, στην

εξορία. Αριστοφάνης, στα 385 π.X., 61 ετών, στην εξορία, από πείνα.

Πλάτων, στα 374 π.X., 80 ετών, στην εξορία. Ισοκράτης, στα 338

π.X., ετών 99, στην εξορία. Δημοσθένης, στα 322 π.X., 62 ετών,

δηλητηριάστηκε. Αιτία για όλα αυτά ο φθόνος και η αχαριστία των

Ελλήνων».

Δεν άνοιξα τα βιβλία μου για να διαπιστώσω αν όλα τα παραπάνω είναι ακριβή ή

πρόκειται για κουβέντες της ταβέρνας, του κρασιού και του χαβαλέ. Αλλά,

σίγουρα είναι ακριβές: χαρακτηρίζει τον Έλληνα ο φθόνος. Αλλά και η αχαριστία.

Που όσο περνούν τα χρόνια γιγαντώνονται. Επαναλαμβάνω κι εγώ, με τη σειρά μου:

Ελλάς, το μεγαλείο σου.

Vidcast: Face2Face
Τελευταία Νέα