Από το μαγαζάκι στις «μπίζνες» το εύκολο κέρδος και το «δόλωμα»

Η ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ του πορεία ήταν αξιοζήλευτη. Μέσα σε λίγα χρόνια ο Γιώργος

Νικολαΐδης κατάφερε να αποκτήσει μια μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία αξίας

εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών. Ήταν το παράδειγμα του αυτοδημιούργητου

ανθρώπου, που ξεκίνησε από το μηδέν με ένα σκοπό: να φτάσει ψηλά και μετά

ακόμη πιο ψηλά.

Ξεκίνησε ως έμπορος ενός μικρού καταστήματος ηλεκτρικών ειδών, στο Γαλάτσι.

Ιδιαίτερα προσφιλής στον κόσμο, γρήγορα-γρήγορα βρέθηκε να είναι κάτοχος μιας

μικρής περιουσίας. Δεν έμεινε όμως σ’ αυτή τη δουλειά. Ήταν ανήσυχος. Το μυαλό

γυρόφερναν απίστευτες ιδέες, από τις οποίες προσδοκούσε μια ημέρα να κάνει το

μεγάλο άλμα.

Ήταν η εποχή που ο Γιώργος Νικολαΐδης θαμπώθηκε από την άνοδο του

Χρηματιστηρίου. Το εύκολο κέρδος ήταν πειρασμός. Μπήκε στο παιχνίδι της οδού

Σοφοκλέους για να πολλαπλασιάσει τα κέρδη του. Άνθρωπος του ρίσκου, αλλά με

επιλεγμένες κινήσεις, μέσα σε λίγα χρόνια βρέθηκε με περιουσία δεκάδων

εκατομμυρίων δραχμών.

«ΚΑΛΟΤΡΟΠΟΣ»

Ακόμη και σήμερα οι γείτονές του στα Άνω Πατησία, όπου έμενε τα τελευταία

χρόνια μαζί με τους γονείς του, μιλούν γι’ αυτόν με κολακευτικά λόγια για το

«επιχειρηματικό δαιμόνιο» αλλά και το χαρακτήρα του Γιώργου Νικολαΐδη. «Ήταν

έξυπνος άνθρωπος, γι’ αυτό κατάφερε τόσα πολλά στη ζωή του», λέει ο κ. Γιώργος

Λαυράνος, ιδιοκτήτης της ψησταριάς που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την

πολυκατοικία που έμενε ο άτυχος επιχειρηματίας. «Ο Γιώργος ήταν συντηρητικός

άνθρωπος, χαμηλών τόνων. Δέκα χρόνια που τον ξέρω ο Γιώργος έμεινε

απαράλλακτος. Πάντα απλός, πλακατζής και καλότροπος».

Η νέα οικονομική του επιφάνεια, ωστόσο, του άνοιξε νέους ορίζοντες, του έδωσε

τη δυνατότητα να χτυπήσει την πόρτα των τραπεζών αναζητώντας τρόπους επικερδών

επενδύσεων. Όπως λέει ο κ. Παναγιώτης Μπόμπολης, δικηγόρος και κουμπάρος του

Γιώργου Νικολαΐδη, «γρήγορα προχώρησε σε αποδοτικές καταθέσεις και επενδύσεις

σε ξένο συνάλλαγμα, με τις οποίες πολλαπλασίασε τα κεφάλαιά του. Τότε απέκτησε

μια σεβαστή περιουσία».

Την εποχή εκείνη ο Γιώργος Νικολαΐδης προχώρησε σε νέες επενδύσεις. Αυτή τη

φορά διοχέτευσε τα κεφάλαιά του ­ ως βασικός μέτοχος ­ σε παραγωγικές

επιχειρήσεις. Στη λίστα των επιχειρήσεων που συμμετείχε περιλαμβάνονται οι

εταιρείες Σολγκάμ που εδρεύει στην Κηφισιά, η Ξυλοπλάστ, εργοστάσιο

επεξεργασίας ξύλου στον Ασπρόπυργο, η Πετροχέμκα και ένα φωτογραφικό

εργαστήριο στην Καλλιθέα.

Όσο οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του Γιώργου Νικολαΐδη πήγαιναν από το

καλό στο καλύτερο, στο οικογενειακό του περιβάλλον δεν είχε την ίδια τύχη. Οι

σχέσεις του με τη σύζυγό του Άντα, μια επιτυχημένη εργαζόμενη γυναίκα,

συννέφιασαν επικίνδυνα. Ο χωρισμός δεν άργησε να έρθει.

Παρ’ όλα αυτά οι σχέσεις του ζευγαριού δεν χάλασαν ποτέ. Το ίδιο και η φιλία

του Γιώργου Νικολαΐδη με τα πρόσωπα της παλιάς του γειτονιάς, στα Άνω Πατήσια.

Μετά το χωρισμό επέστρεψε εκεί που έμεναν ακόμη οι γονείς του. Σήμερα η μητέρα

του δεν μπορεί να πιστέψει πως το παιδί της έχει πεθάνει. Νομίζει ότι από

στιγμή θα της χτυπήσει την πόρτα και θα της πει πάλι «γειά σου μάνα». Χθες το

μεσημέρι μόλις είχε επιστρέψει από την Ασφάλεια όπου πήγε να κάνει εξέταση DNA

για να βοηθήσει στην εξακρίβωση της ταυτότητας του άντρα που βρέθηκε λίγα

μέτρα από την 32χρονη Σούλα Καλαθάκη, στο Γραμματικό.

«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ»

«Δεν μπορεί να είναι το παιδί αυτός που βρήκαν». «Μάνα, θα τα πούμε το βράδυ

που θα γυρίσω, μου είπε την ημέρα που χάθηκε», λέει βυθισμένη στον πόνο η

μητέρα του 45χρονου επιχειρηματία.

Το διάστημα αυτό, που βρέθηκε στα Άνω Πατήσια, ο Γιώργος Νικολαΐδης προσπάθησε

να επανακαθορίσει τη ζωή του. Από τα επαγγελματικά του πλάνα όμως δεν θέλησε

να παρεκκλίνει καθόλου. Η επιθυμία του για νέες επενδύσεις δεν μπορούσε να καμφθεί.

Λίγα χρόνια πριν χωρίσει με τη γυναίκα του ο Γιώργος Νικολαΐδης συνδέθηκε

επαγγελματικά με τον Παναγιώτη Κράμπη, 42χρονο εισαγωγέα ψαριών με έδρα τον

Πειραιά. Άριστος γνώστης του κυκλώματος ψαριών ο Κράμπης κατάφερε να δελεάσει

τον Νικολαΐδη. Η ιδέα ήταν να εξάγουν ψάρια στην Ιταλία.

Η συνεργασία τους όμως δεν… ευδοκίμησε. «Δεν υπήρξαν ποτέ συνεργάτες», θα

πει ο δικηγόρος του Γιώργου Νικολαΐδη. «Ο Κράμπης είχε μονίμως μεγάλες ιδέες,

οι οποίες δεν πραγματοποιούνταν.

Η συνεργασία αυτή, σύμφωνα με ορισμένους, αποτελεί το κλειδί της όλης

υπόθεσης. Όπως αναφέρει ο κ. Μπόμπολης, «σ’ αυτή την υπόθεση ο Κράμπης χρέωσε

τον Νικολαΐδη με 12 εκατομμύρια δραχμές. Από τη συνεργασία τους αυτή ο

Νικολαΐδης δεν έμεινε καθόλου ευχαριστημένος. Δεν είχε καλή εντύπωση για τον

Κράμπη. Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, τον απόφευγε. Γι’ αυτό αμφιβάλω αν ο

Νικολαΐδης θα πήγαινε σε ένα ραντεβού με τον Κράμπη. Πιστεύω ότι υπήρχε κάποιο

δόλωμα. Ποιο ήταν δεν μπορώ να γνωρίζω».

ΧΡΕΗ

Από την άλλη πλευρά ο δικηγόρος του Παναγιώτη Κράμπη, Διονύσης Τσελετόπουλος,

υποστηρίζει ότι «η συνεργασία των δύο ανδρών έβλαψε τον Κράμπη. Ο Νικολαΐδης

χρωστάει στον πελάτη μου 50 εκατομμύρια δραχμές. Ο Νικολαΐδης ήταν μέγας τοκογλύφος».

Ο κ. Τσελετόπουλος, επαναλαμβάνοντας την ερμηνεία που δίνει ο πελάτης του για

τα γεγονότα, εκφράζει την άποψη ότι ο Γιώργος Νικολαΐδης ζει. «Δεν πείθομαι

από τα ευρήματα και τα σενάρια περί ανθρωποκτονίας. Σε κάθε περίπτωση ο

πελάτης αρνείται κάθε ανάμειξη».

Την ίδια στιγμή, στην οδό Αγίας Λαύρας στα Πατήσια, οι φίλοι του περιμένουν με

αγωνία να μάθουν για την τύχη του 45χρονου επιχειρηματία. Έχουν στρέψει την

προσοχή τους στα δελτία των ειδήσεων, θέλουν να μάθουν «τι θα δείξει το DNA».

Στις αναφορές τους όμως χρησιμοποιούν τον αόριστο. «Φίλος μου ήταν», λέει ο κ.

Κάβουρας. «Ο Γιώργος ήταν χρυσός άνθρωπος, λίγη καλή παρέα ήθελε και ήταν ευτυχής».