Αναζήτηση
Τονίζει μάλιστα ότι η κατάσταση στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ δεν πρόκειται να βελτιωθεί σύντομα, καθώς οι πολιτικοί δεν σχεδιάζουν μακροπρόθεσμα αλλά με χρονικό ορίζοντα τις εκλογές. Για την Ελλάδα πιστεύει ότι κατηγορείται περισσότερο από ό,τι της αξίζει, καθώς για την κατάστασή της δεν ευθύνονται μόνον οι Ελληνες αλλά και εκείνοι που ισχυρίστηκαν ότι τους βοηθούν. Η Ελλάδα δεν μπορεί να πετύχει μόνη της την ανάπτυξη, καθώς έχει χρεοκοπήσει στην πραγματικότητα, οπότε χρειάζεται μια μεγάλη διαγραφή του χρέους της. Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια αναγνωρίζει ότι κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με ζημιές για τον γερμανό φορολογούμενο, «όμως η Γερμανία πρέπει να το ολοκληρώσει τώρα, γιατί δεν λύνονται αλλιώς τα προβλήματα της Ελλάδας».
Ο Ζακς υπενθυμίζει τα ανάλογα προβλήματα τη δεκαετία του ’80 στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, τα οποία οδήγησαν σε λαϊκισμό, αναστάτωση και οικονομική κατάρρευση, ενώ άρχισαν να διορθώνονται αφού διέγραψαν οι ΗΠΑ ένα μεγάλο μέρος του χρέους των χωρών αυτών. «Ακριβώς αυτό πρέπει να κάνει τώρα και η Γερμανία, ως μεγαλύτερος δανειστής της Ελλάδας. Δεν έχει νόημα να απαιτείς από τους Ελληνες περισσότερα χρήματα από όσα μπορούν να πληρώσουν», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ο Ζακς.
Ο αμερικανός καθηγητής Οικονομίας επιμένει ότι πρέπει να σταματήσουν οι εμμονές του τύπου «η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει, η Ελλάδα πρέπει να προσαρμοστεί, η Ελλάδα πρέπει να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό της» και να επικεντρωθούμε στα οικονομικά σενάρια και στους αριθμούς. «Αν το κάνουμε αυτό», τονίζει, «τότε θα δούμε ότι οι συμφωνίες των προηγούμενων ετών δεν ήταν ρεαλιστικές.
Ο Ζακς καταλογίζει στη γερμανική κυβέρνηση ότι «φλερτάριζε για περισσότερο από έναν χρόνο με την κακή ιδέα να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη», μετά την απόφασή της όμως να διατηρήσει τη συνοχή της ενιαίας νομισματικής ένωσης θα πρέπει να πραγματοποιήσει τα απαιτούμενα βήματα.
Σύμφωνα με τον διαπρεπή οικονομολόγο, οι Γερμανοί πρέπει να νιώσουν τον πόνο των Ελλήνων –και αναφέρει ως παράδειγμα την περίπτωση της Πολωνίας το 1989. Ο Ζακς ήταν τότε σύμβουλος της πολωνικής κυβέρνησης και επέμενε ότι έπρεπε να διαγραφεί μέρος του χρέους της χώρας από τον καιρό που ανήκε στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Για να κάμψει τις αντιρρήσεις των Γερμανών έστειλε στον τότε καγκελάριο Κολ ένα αντίγραφο της Συμφωνίας του Λονδίνου, σύμφωνα με την οποία διαγράφηκε το 1953 ένα μεγάλο μέρος του γερμανικού χρέους εξαιτίας των πολεμικών αποζημιώσεων. Κάτι που ο ίδιος ο Κολ αποδέχθηκε ως «ισχυρό επιχείρημα».
