Τις περασμένες δεκαετίες, όταν δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα και ό,τι τέλος πάντων έχουμε σήμερα για να επικοινωνούμε (;), ο κόσμος είχε στέκια. Εκεί μαζευόντουσαν φίλοι και γνωστοί, εκεί μιλούσαν, τσακώνονταν, ερωτεύονταν κ.ο.κ. Οι φίλοι της ιστορίας μας έκαναν, ενδεχομένως, όλα τα παραπάνω, αλλά είχαν και κάτι ακόμη να τους συνδέει. Τη μουσική. Πριν σχηματίσει το συγκρότημα, ο «αρχηγός» της παρέας είχε διευθύνει διάφορες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός στόλου από βαν που μετέφεραν παγωτό. Παράλληλα είχε και το κατάστημα με παγωτά, The Jackpot, στο Γκίλφορντ. Ηταν επίσης ημιεπαγγελματίας ντράμερ στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Αφού πέτυχε έναν βαθμό οικονομικής σταθερότητας χάρη στις επιχειρηματικές του επιτυχίες, αποφάσισε να επιστρέψει στα ντραμς και να δημιουργήσει ένα συγκρότημα. Κάπως έτσι λοιπόν ο Jet Black (Brian Duffy, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα) ήταν ο θεμέλιος λίθος, τον μακρινό Σεπτέμβριο του 1974, για τους Stranglers, οι οποίοι στη συνέχεια έγιναν ένα από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα στη βρετανική πανκ και new wave σκηνή. Η σύνδεση των Stranglers με τα… παγωτά ήταν στενότατη από τα πρώτα χρόνια τους. Ο Black οδηγούσε τα βαν (παγωτού) που θα χρησίμευαν ως τα πρώτα λεωφορεία περιοδείας των Stranglers. Το πιο περίεργο από όλα είναι ότι ενώ ιδρύθηκαν στο Γκίλφορντ, που τους έδωσε το αρχικό τους όνομα The Guildford Stranglers, κανένα από τα μέλη δεν προέρχεται στην πραγματικότητα από την πόλη. Οι Hugh Cornwell και Jean Jacques Burnel γεννήθηκαν στο Λονδίνο, ο Jet Black στο Εσεξ και ο Dave Greenfield στο Μπράιτον.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ