Δεν το βάζουμε κάτω

«Πάει ο παλιός ο χρόνος…», πήρε μαζί του ό,τι κουβαλούσε ως την τελευταία στιγμή, ανθρώπους και πράγματα, αγαπημένα. Μας πλήγωσε όσο, και όπως, μπορούσε, και μας παρέδωσε στον καινούργιο, με το μόνο που μας έχει απομείνει να μας συντροφεύει στο άγνωστο: ελπίδα. Οτι το ’24, που είναι και δίσεκτο πανάθεμά το, θα διαψεύσει τον εαυτό του. Και ότι οι μέρες που θα φέρει για την πατρίδα και τον καθένα ξεχωριστά θα είναι καλύτερες, πιο φωτεινές, περισσότερο χαρούμενες, υγιείς κυρίως, λιγότερο σκληρές. Ναι, το ξέρω, κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, «χρονιάρες μέρες», όπως τις ονομάζουμε και στην εύανδρο Ηπειρο, τα ίδια ευχόμαστε, και συνήθως έρχεται μετά η ζοφερή πραγματικότητα να μας συνταράξει. Να μας συγκλονίσει, να μας αποσυντονίσει, να μας κάνει να επαναπροσδιοριστούμε στον χρόνο και τον τόπο, στις αξίες και τις προτεραιότητες της ζωής. Δεν το βάζουμε κάτω όμως. Οι δυσκολίες για τους ανθρώπους είναι. Αν δεν υπήρχαν, σε τι κοινωνία θα ζούσαμε, για σκεφτείτε το λιγάκι…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ