Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Τον Ιανουάριο του 2020 βρέθηκα στην Ουάσιγκτον για επαγγελματικό ταξίδι. Είχε προηγηθεί ένα 24ωρο πέρασμά μου από τη Φλόριντα, στο Tarpon Springs όπου ζουν χιλιάδες Ελληνες, και παρά το εξαιρετικά γεμάτο πρόγραμμα και το αναπόφευκτο jet lag ήμουν αποφασισμένος να βρω χρόνο για την προπόνησή μου. Στις τρεις ημέρες που έμεινα στην αμερικανική πρωτεύουσα έβγαλα δύο προπονήσεις, τη μία στο γυμναστήριο του ξενοδοχείου και τη δεύτερη έξω.
Για την πρώτη δεν έχω να πω πολλά. Ηταν μια βαρετή προπόνηση 10 χλμ. πάνω σε αυτή τη ροδέλα που γυρίζει και ονομάζεται διάδρομος.
Ο σκοπός του παρόντος κειμένου είναι εκείνη η δεύτερη προπόνηση στην καρδιά της Ουάσιγκτον. Ξύπνησα χαράματα και θυμάμαι ότι ήταν μια εξαιρετικά κρύα ημέρα, με τη θερμοκρασία κοντά στους μηδέν βαθμούς Κελσίου. Φόρεσα τα κατάλληλα ρούχα, μακρύ κολάν, δύο αθλητικά μπλουζάκια, με το δεύτερο πιο χοντρό και μακρυμάνικο, γάντια και σκούφο. Βγήκα έξω και ήταν σαν να μπήκα σε κατάψυξη, ακριβώς όπως συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες στη χώρα μας. Αρχισα να τρέχω εξαρχής με γρήγορο ρυθμό για να καταφέρω να ζεσταθώ όσο γίνεται πιο σύντομα.
Το ξενοδοχείο μου βρισκόταν περίπου 1 χλμ. μακριά από τον Λευκό Οίκο. Εφτασα εκεί χωρίς να το πολυκαταλάβω παρότι ο παγωμένος αέρας που «μπούκαρε» από τα ρουθούνια και το στόμα μου έψυχε τα σωθικά μου. Ελάχιστα λεπτά μετά έτρεχα περιμετρικά του Μνημείου της Ουάσιγκτον. Με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν ήμουν ο μόνος «τρελός» που βγήκε με αυτό το κρύο για τρέξιμο. Συνάντησα αρκετούς και περίπου μετά τα πρώτα 15 λεπτά άρχισα να ζεσταίνομαι.
Για τη συνέχεια μία λέξη μπορώ να πω: Απόλαυση! Αν δεν με πίεζε ο χρόνος λόγω δουλειάς, δεν ξέρω πότε θα αποφάσιζα να τερματίσω αυτή την προπόνηση. Εκανα τελικά κάτι παραπάνω από 13 χλμ., απόλυτα ευχαριστημένος και τυχερός που είχα ζήσει αυτή την καταπληκτική εμπειρία!
Συμπέρασμα: Με κάθε καιρό, όσο κουρασμένοι κι αν είμαστε, όπου κι αν είμαστε, τρέχουμε!
