«Σε καμιά χώρα, και στη δική μας βέβαια, οι περισσότεροι γονείς δεν ακούνε άνετα ότι το παιδί τους το είδε ή θα το δει ο ψυχολόγος. Φοβούνται το αποτέλεσμα. Νιώθουν ενοχή, σαν να τους επιρρίπτεται ευθύνη και μομφή… Και δεν είναι περίεργο. Η δυσπιστία και ο φόβος για ό,τι αναφέρεται στα ψυχικά θέματα, που είναι «άπιαστα» παρόλο που μιλούν με τη συμπεριφορά μας, δεν έχουν βέβαια εκλείψει. Πάρα πολλοί γονείς, ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, με δική τους πρωτοβουλία, καταφεύγουν στον ψυχολόγο για τα παιδιά και για τον εαυτό τους σε σχέση με τα παιδιά». Η τοποθέτηση προέρχεται από το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχολογίας (Αθήνα, 31 Μαρτίου – 2 Απριλίου 1978) και ανήκει στη Νίτσα Χαρβάτη-Φέντον. «Μια ελληνίδα πρωτοπόρο της Ψυχολογίας», όπως τιτλοφορείται η τιμητική έκδοση της Μέλισσας, με την επιστημονική επιμέλεια των Μαριάννας Φουρλή και Ηλία Βλάχου, η οποία θυμίζει τη ζωή και το έργο μιας άγνωστης στο ευρύτερο κοινό επιστήμονος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή