Πέρα από τον παράγοντα της ερυθρόλευκης ατυχίας, που έχει κάνει πολλές φορές αισθητή την παρουσία της στο πρώτο μισό της σεζόν, συμβαίνουν και αρκετά ακόμα παράδοξα σε καταστάσεις 0-0 και πάντα πριν από την ανάπαυλα. Να το εξηγήσουμε με παραδείγματα; Θυμηθείτε το διπλό πέναλτι στην Ξάνθη σε Τοροσίδη και Σισέ (41′). Εκείνο με τον Ατρόμητο στο χτύπημα του Γιαννούλη στον Ποντένσε μακριά από την μπάλα (34′). Το χέρι του Κούρντι στη Νέα Σμύρνη με τον Πανιώνιο (10′) στο γύρισμα του Φορτούνη. Την ανατροπή του Ομάρ από τον Καρυπίδη στο ματς με τη Λαμία (16′). Αυτό από το χέρι του Ντιόγκο στο γύρισμα του Πάρντο κόντρα στον Λεβαδειακό (45′). Αν ενώσει κανείς τα παραδείγματα από τα δοκάρια και τις υποδείξεις των ρέφερι; Κατανοεί πως ο Ολυμπιακός μόνο μέσω αυτών των δύο συνθηκών δεν σκόραρε σε έξι από τα δέκα πρώτα ημίχρονα στη Σούπερ Λίγκα όπου δεν προέκυψε γκολ. Σε ματς όπου χάθηκαν επτά βαθμοί (ήττα από τον ΟΦΗ, ισοπαλίες με ΑΕΚ και Ξάνθη). Ενας λιγότερος από τη διαφορά που τους χωρίζει από την κορυφή της Σούπερ Λίγκας και τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ!   Οταν λοιπόν ο αντίπαλος δεν δέχεται γκολ νωρίς, δεν έχει λόγο να αναθεωρήσει το πλάνο του. Δεν παίρνει ρίσκο, δεν δημιουργεί χώρους. Και τα υπόλοιπα… τα ξέρετε! Φτάσαμε σε σημείο να μιλάμε για την αστοχία των επιθετικών, για το αν τελικά είναι σημαντικό μια ομάδα να εκτελεί 15 τελικές στα ματς. Πιάσαμε το ποδόσφαιρο από την ανάποδη γιατί από την «καλή» τα πόστα είναι… πιασμένα!  Τον Ολυμπιακό, η «Εξυγίανση» τον κυνηγά με κάθε τρόπο. Και αυτό είναι κάτι που προφανώς έχει τη σημασία του στο «οξύμωρο».

Σχόλια
Γράψτε το σχόλιό σας
50 /50
2000 /2000
Όροι Χρήσης. Το site προστατεύεται από reCAPTCHA, ισχύουν Πολιτική Απορρήτου & Όροι Χρήσης της Google.
Vidcast: Στα Σχοινιά