Παράφοροι έρωτες, ναρκωτικά, αλκοόλ, καπνός. Μεγάλοι καλλιτέχνες μετέτρεψαν τα πάθη τους σε έμπνευση. Την αυτοκαταστροφικότητά τους σε δημιουργία αναζητώντας το προσωπικό τους τέλος μέσα από μια νέα αρχή.

Το ασυνήθιστο για το κοινό είναι τρόπος ζωής για τον εμπνευστή. Κάθε πόνος και ένας στίχος. Κάθε απόρριψη και μια πινελιά στον καμβά. Κάθε τελευταία ρουφηξιά καπνού και αλκοόλ και μια εμπνευσμένη δημιουργία.

Πυριγενείς, οι μεγάλοι καλλιτέχνες οδηγούνται στην αντισυμβατικότητα μέσα από έναν δαιδαλώδη συναισθηματικό κόσμο χωρίς τον μίτο της Αριάδνης. Ενα φυσικό ελάττωμα, μια αδύναμη οικογενειακή ρίζα, ένας ξαφνικός θάνατος, ένας νεφελώδης έρωτας, ένα θαμμένο μυστικό πυροδοτούν άγνωστα συναισθήματα που αφουγκράζονται την καλλιτεχνική προδιάθεση των θυμάτων.

«Σοκ» γράφει ο Τύπος για τη διάγνωση καρκίνου στον πνεύμονα του Γιόχαν Κρόιφ. Ο Βαν Γκογκ του ποδοσφαίρου, όπως τον είχαν χαρακτηρίσει οι ολλανδοί συμπατριώτες του όταν εγκατέλειπε τον Αγιαξ για την Μπαρτσελόνα, είναι ένας καλλιτέχνης με όλα τα πάθη που τον ακολουθούν.

Ο,τι ήταν ο καουμπόι Ερικ Λόουσον για τις διαφημίσεις του Marlboro ήταν μέχρι το 1991 για τα Camel άφιλτρα ο Γιόχαν Κρόιφ.

Η αντισυμβατικότητά του δεν περιοριζόταν στο να αλλάζει το σύμβολο της Adidas ως ένδειξη διαμαρτυρίας, αλλά τα πάθη του τα έκρυβε πίσω από πυκνούς καπνούς που τον οδήγησαν την πρώτη φορά –1991 –στο χειρουργικό κρεβάτι και τώρα στον προθάλαμο των χημειοθεραπειών.