Και ένδυμα ουκ έχω και όρεξη ουκ έχω να τρέχω από τη μια βεγγέρα στην άλλη. Χίλιες φορές καλύτερα να κάνω τις κλειστές μου. Ου συ με λοιδορείς αλλ’ ο τόπος. Εκείνη η προεκλογική κοινοτοπία, εάν θυμάστε. Οτι –και καλά –ύστερα από τη δημοσίευση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων κι αφού πρώτα θα είχαμε στείλει τρεις χρυσαυγίτες στην Ευρωβουλή συν έναν υπέργηρο επαναστάτη έτσι για ξεκάρφωμα, θα κάθονταν τρία κόμματα μονιασμένα, να φτιάξουν τη μεγάλη Κεντροαριστερά, αλλού τη λέγανε Γιουδήθ εδώ Μαρία.

Μωρέ όπως και να τη λένε, εγώ θα την κουκουλωθώ γιατί είναι βαριά η καλογερική κι ο θάνατος μαυρίλα. Δυστυχώς, απ’ ό,τι βλέπω δεν υπάρχουν προσφορές. Οι «γαμπροί της Ευτυχίας» έκαναν όλοι πίσω προφασιζόμενοι ο καθένας τα δικά του. Ο ένας (ο Βενιζέλος) γιατί πήρε μπαξίσι το μισό βασίλειο, ο άλλος (ο Κουβέλης) γιατί του ‘ταξαν τη βεζυροπούλα για γυναίκα κι ο τρίτος (ο Θεοδωράκης) γιατί νομίζει ότι αυτός είναι ο βεζύρης. Σάμπως εγώ δεν τα ‘χω χαμένα; Από χθες είναι Σεπτέμβριος κι από αύριο, σύμφωνα με τους μετεωρολόγους, Φεβρουάριος. Αν κοιτάξω γύρω τριγύρω, έχουμε ακόμη Αύγουστο, μα μέσα μου όλο βρέχει. Και τι δεν κάνω για να προσπεράσω με ένα ελαφρύ πηδηματάκι την 3η του Σεπτέμβρη που ξημερώνει. Ας ξημέρωνε τουλάχιστον καμιά δεκαριά μέρες αργότερα που είναι κι η γιορτή μου.

Τελευταία Νέα