Η κυνική ομολογία Μαντέλη για τις μίζες από τη Siemens σόκαρε πολλούς πολίτες. Οχι μόνο αυτούς που είναι άμεμπτοι αλλά και εκείνους που αν και δεν είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος περιμένουν από τους εκλεγμένους εκπροσώπους του λαού να έχουν μία κρυστάλλινη ηθική συμπεριφορά και να αποτελούν πρότυπο.

Δυστυχώς δεν σόκαρε τους ίδιους τους εκπροσώπους του λαού- παρά τα επιφωνήματα και τα όσα υποκριτικά δηλώνουν όλες αυτές τις μέρες. Διότι ακόμη και οι πέτρες το ξέρουν στην Ελλάδα ότι η πλειονότητα των μελών του Κοινοβουλίου- ιδιαίτερα εκείνοι που εκλέγονται στις μεγάλες εκλογικές περιφέρειες- σε κάποια φάση του πολιτικού βίου τους πήραν… χορηγία από κάποιον επιχειρηματία για την προεκλογική καμπάνια τους. Κάποιοι μάλιστα επένδυσαν και μέρος της χορηγίας αυτής σε σπίτια, σκάφη και πολυτελή διαβίωση. Οπως δείχνουν τα πόθεν έσχες τους, οι τριακόσιοι- στην πλειονότητά τους, παρά τις αυξημένες προεκλογικές δαπάνες- καταφέρνουν να βγουν από την πολιτική πολύ πλουσιότεροι απ΄ ό,τι μπήκαν. Οταν δούλευα στην Αμερική και ήμουν υποχρεωμένος να κάνω εκεί φορολογική δήλωση, η πρώτη συμβουλή που μου έδωσε η φοροτεχνικός μου ήταν: «Θα βρούμε νόμιμους τρόπους να πληρώνεις λιγότερη Εφορία – προς Θεού, μην κρύψεις ούτε ένα δολάριο απ΄ όσα εισπράττεις γιατί μπορεί να καταλήξεις στη φυλακή. Το ΙRS δεν αστειεύεται».

Δεν ισχύει το ίδιο για την Ελλάδα. Εδώ το ίδιο το πολιτικό σύστημα έχει χτίσει ένα τέτοιο τείχος προστασίας γύρω από τους πολιτικούς, που ακόμη κι αν κάνουν πράγματα που δεν λέγονται παραμένουν ατιμώρητοι εφόσον δεν το πουν. Ο κ. Μαντέλης δεν διώκεται επειδή πήρε τη μίζα- αυτό το ήξερε η Δικαιοσύνη εδώ και δύο χρόνια και δεν έκανε τίποτα. Διώκεται επειδή δεν κράτησε τα προσχήματα και έβγαλε- από λάθος του- τη γλώσσα του στο πολιτικό σύστημα…