Μια τελευταία παρατήρηση, απάντηση σε όσους κριτικούς με μεγαλοαστικά κολάρα απαξίωσαν τη γραφή του Βουτυρά ως δημοσιογραφική, πρόχειρη, αχτένιστη, τσαλακωμένη, αστόλιστη και ήκιστα «λογοτεχνική». Ο Βουτυράς έγραφε στις ταβέρνες, δίπλα στο κατοσταράκι, μέσα στους καπνούς των τσιγάρων και συχνά του χασίς.

Αποτύπωσε σχεδόν φωτογραφικά και φωνογραφικά τα ήθη, κυρίως τη γλώσσα, τις ιδιοτροπίες, την ιδιοπροσωπία, τη χειρονομία. Κι όλα αυτά ούτε κομψά είναι ούτε κομψεπίκομψα, δεν έχουν λογοτεχνικά λοφία και καλλιέπεια γραφείου. Όσον αφορά την τυπογραφική των συλλογών του άθλια εμφάνιση, είναι απόρροια της φτώχειας του.. Τύπωνε χωρίς δεύτερη διόρθωση, σε φτηνό χαρτί. Γι΄ αυτό η φιλολογική δουλειά αποκατάστασης των κειμένων που κάνει ο Τσοκόπουλος είναι σχεδόν μία εκ των θεμελίων αναστήλωση μιας σημαντικής στιγμής της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας.

Vidcast: Στα Σχοινιά
Τελευταία Νέα