Ο Tζακ Στρο και η Tουρκία

Τις απόψεις που διατύπωσε σε πρόσφατο άρθρο του ο υπουργός Εξωτερικών της

Βρετανίας κ. Τζακ Στρο σχολιάζει ο κ. Γιάννης Χατζηφάνης, από τη Νέα Σμύρνη:

«Αχ, βρε Jack Δεν είναι οι τρομοκράτες που «θέλουν να μας χωρίσουν» όπως

γράφεις. Είναι πολύ απλά η δυσκολία των Τούρκων να μας πλησιάσουν. Οι φίλοι

σου δυστυχώς είναι πολλές δεκαετίες πίσω. Αργούν να προοδεύσουν…

Αλήθεια, βρε Jack Δεν αναρωτήθηκες γιατί οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, που μαζί

κάποτε προσκαλέσατε την Τουρκία όπως λες, τώρα αναθεωρούν τις απόψεις τους;

Γιατί δεν έκαναν το ίδιο με τόσες χώρες που εντάχθηκαν ή συνεχίζουν την

ενταξιακή τους πορεία; Μήπως βρε Jack, το «θαρραλέα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα

του κ. Ερντογάν» που επικαλείσαι, ούτε θαρραλέο είναι ούτε και

μεταρρυθμιστικό; Το να καταργήσεις τη θανατική ποινή και τα βασανιστήρια

κρατουμένων δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία. Αλλά δυστυχώς βρε Jack, ούτε αυτό

δεν έχουν πετύχει οι φίλοι σου. Φαντάσου, για παράδειγμα, να είσαι Κούρδος σε

μια φυλακή κάπου στην Ανατολική Τουρκία… Αναρωτιέσαι αν το «ανεπίλυτο ζήτημα

του διαιρεμένου νησιού της Κύπρου» είναι μέρος της άρνησής μας. Ξέρεις βρε

Jack, δεν είναι διαιρεμένο σαν από σεισμό, τουρκοκρατούμενο είναι και μάλιστα

και με τη δική σας συμβολή».

Οι σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας απασχολούν τον κ. Νίκο Παπανικολάου, από τη

Νέα Υόρκη:

«Ο μακαρίτης ο Π. Κονδύλης είχε πει ότι όσο η Τουρκία θα πλησιάζει προς την

Ευρώπη τόσο θα δορυφοροποιείται η Ελλάδα, μια παρακμάζουσα και σάπια κοινωνία

την οποία η ε(α)λιτ της τη θεωρεί χώρο και όχι χώρα (ποιο κράτος με

αυτοσεβασμό προτείνει σε αναθεωρητικούς γείτονες με μονομερείς διεκδικήσεις να

απευθυνθεί σε Διεθνές Δικαστήριο;)».