Τα απομεινάρια της μάχης βρίσκονταν εκεί. Καμένα φορτηγά και τεθωρακισμένα και

πεδινά πυροβόλα και κρατήρες και μαυρισμένα φοινικόδεντρα, στον

αυτοκινητόδρομο. Τόσο το Πεντάγωνο όσο και οι Ιρακινοί έβαλαν τα δυνατά τους

για να πλημμυρίσουν αυτό το μικρό πεδίο αίματος με ψέματα. Δύο χιλιάδες

Ιρακινοί νεκροί, διαλαλούσε το Πεντάγωνο. Πενήντα Αμερικανοί νεκροί, κόμπαζαν

οι Ιρακινοί, μάλλον πιο μετρημένα. Και οι δύο πλευρές παραδέχονταν «απώλειες»

και απέμενε στον αναγνώστη να κρίνει πόσες ήταν πραγματικά αυτές. Είδα ένα

αμερικανικό τανκ. Σκαρφάλωσα πάνω του και έριξα μια ματιά από την καταπακτή.

Όχι, δεν υπήρχαν μέσα νεκροί Αμερικανοί. Ένας Ιρακινός λοχαγός υποστήριξε πως

οι άνδρες του είχαν βγάλει από μέσα τρεις. Η τρύπα στη θωράκιση του άρματος

ήταν φανερό πως είχε προκληθεί από βλήμα μικρού διαμετρήματος. Όμως γύρω από

το όχημα υπήρχε ένας κρατήρας πέντε μέτρων πάνω στον δρόμο. Άραγε τι είχε

συμβεί; Απρόθυμοι να αφήσουν τα αχρηστευμένα, αλλά ίσως επισκευάσιμα, τανκς

τους στους Ιρακινούς, οι Αμερικανοί είχαν στείλει ένα αεροπλάνο τους να το

καταστρέψει. Από στρατιωτική άποψη – και παρά τις φλυαρίες των Αμερικανών για

«επιτυχία» της αμερικανικής επιδρομής – οι Ιρακινοί έχουν μέχρι τώρα κρατηθεί

στις θέσεις τους στη μάχη της Βαγδάτης. Όμως, είναι βέβαιο ότι έχουν υποστεί

εκατοντάδες απώλειες. Είναι ημέρες απόγνωσης αυτές, κάτι που ούτε ο λαλίστατος

υπουργός Πληροφόρησης του Ιράκ Αλ-Σαχάφ μπόρεσε χθες να αποκρύψει από τον

κόσμο. Την ώρα που έδινε τη συνέντευξη Τύπου αντηχούσε ο βρυχηθμός από τις

εκρήξεις των πυραύλων και ο υπόκωφος ήχος από τους όλμους. Όμως το πιο

ενδιαφέρον θέμα στην ενημέρωση του υπουργού ήταν οι απαντήσεις του για το

αεροδρόμιο. «Έτσι έγιναν τα πράγματα στο αεροδρόμιο», είπε. «Ήρθαν και τους

απωθήσαμε και τους σφυροκοπήσαμε με το πυροβολικό μας και εξαφανίστηκαν πίσω

στο Αμπού Γοράιμπ. Όμως, όταν σταματήσαμε, ξαναήρθαν». Επέμενε ότι η

αμερικανική κατάληψη του αεροδρομίου δεν ήταν παρά για «βίντεο και

προπαγάνδα». Όμως, άλλες δύο φορές έκανε αυτή την ενοχλητική παραδοχή: «Ήρθαν,

τους σταματήσαμε, τους σφυροκοπήσαμε, έφυγαν και όταν σταματήσαμε ξαναήρθαν».

Θα μπορούσε Αμερικανός εκπρόσωπος να το είχε πει καλύτερα; Χθες αργά εντάθηκε

η δραστηριότητα πάνω από την πόλη καθώς μαχητικά αεροσκάφη έκαναν χαμηλές

πτήσεις στη Βαγδάτη, αφήνοντας το φορτίο τους σε περιοχές δυτικά του Τίγρη

ποταμού, μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από την τοποθεσία όπου είχαν γίνει οι

μάχες το Σαββατοκύριακο. Τόσο πολλή ήταν η σκόνη και ο καπνός από τις εκρήξεις

που, μαζί με τους καπνούς από τις τάφρους με το πετρέλαιο στο οποίο είχαν

βάλει φωτιά οι Ιρακινοί, η ορατότητα δεν ήταν παραπάνω από λίγες εκατοντάδες

μέτρα. Όμως, στους δρόμους της πόλης μπορούσε να διακρίνει κανείς αυτοκίνητα

που πάνω τους ήταν στοιβαγμένα κλινοσκεπάσματα και κατσαρόλες και κουτιά. Όσοι

είχαν τη δυνατότητα, όσοι είχαν σπίτια σε άλλες πιο ήσυχες περιοχές της χώρας,

εγκατέλειπαν τα σπίτια τους στη Βαγδάτη, βέβαιοι πως αν έμεναν θα τους

περίμεναν χειρότερα. Άλλη μια ένδειξη πως έρχονται χειρότερες ημέρες είναι η

απουσία των εφημερίδων. Ούτε καν η «Βαβέλ», η εφημερίδα που ανήκει στον

Ουντάι, τον γιο του Σαντάμ, κατάφερε να τυπωθεί. Αυτό είναι πράγματι ένα

σημείο των καιρών.