|
|
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: 25 Αυγούστου του 1964, στην Αθήνα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Ό, τι αφορά την οικονομία.
ΑΚΟΥΕΙ: Γιάννη Μαρκόπουλο.
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ: Βιβλία, υπολογιστές, σκακιέρες.
ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ: Το σωστό timing.
ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ: Συμβιβασμούς.
ΛΑΤΡΕΥΕΙ: Την ακαταστασία.
ΠΑΙΖΕΙ: Με την κόρη του.
Πρόσφατα βγήκε πρώτος στα προκριματικά του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Ο
Βασίλης Κοτρωνιάς είναι ο άνθρωπος που έσπρωξε το ελληνικό σκάκι ένα σκαλοπάτι
ψηλότερα. Είναι ο πρώτος Έλληνας γκραν μετρ (σήμερα υπάρχουν επτά), ο πρώτος
και μοναδικός Έλληνας που μπήκε στη λίστα των 50 καλύτερων παικτών στον
κόσμο (έχει φθάσει 44ος) ενώ έχει κατακτήσει και οκτώ πρωταθλήματα Ελλάδας.
ΕΡ.: Μια ψεύτικη μάχη, όπως το σκάκι, τι το αληθινό κρύβει;
ΑΠ.: Δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινό, αλλά και ταυτόχρονα πιο επικό από την
σύγκρουση μιας πνευματικής οντότητας με κάποιαν άλλη.
ΕΡ.: Τι είναι το σκάκι;
ΑΠ.: Για τον καθένα, κάτι διαφορετικό. Είναι κάτι ανάμεσα σε παιχνίδι και επιστήμη.
ΕΡ.: Ποιος είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος;
ΑΠ.: Ο εαυτός μας.
ΕΡ.: Μπορεί ένας άνθρωπος να τα ελέγχει όλα;
ΑΠ.: Ίσως, αν αποστασιοποιηθεί από τις υλικές απολαύσεις.
ΕΡ.: Γιατί έχασε ο Κασπάροβ από τον Ντιπ Μπλου;
ΑΠ.: Πιθανόν να υποτίμησε τις δυνατότητες του υπολογιστή.
ΕΡ.: Ποιον σκακιστή θαυμάζετε περισσότερο από την ιστορία του σκακιού;
ΑΠ.: Τον Ρόμπερτ Φίσερ, γιατί πάλεψε να αποκτήσει το σκάκι κορυφής
επαγγελματικές συνθήκες, ενώ στον αγωνιστικό τομέα κατατρόπωσε μόνος του τη
μεγάλη σοβιετική σχολή.
ΕΡ.: Το ελληνικό σκάκι σε τι επίπεδο βρίσκεται;
ΑΠ.: Σχετικά χαμηλό, παρότι έχει το προνόμιο να επιχορηγείται από το κράτος με
ένα σεβαστό κονδύλιο.
ΕΡ.: Τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος καλός σκακιστής;
ΑΠ.: Να μην ακούει τους γονείς του!
ΕΡ.: Και εκ των κορυφαίων στον κόσμο;
ΑΠ.: Σκληρή δουλειά, αυτοπειθαρχία, όραμα.
ΕΡ.: Οι Ρώσοι είναι ανίκητοι;
ΑΠ.: Κανείς δεν είναι ανίκητος.
ΕΡ.: Εσείς τι είδους προπόνηση κάνετε;
ΑΠ.: Καταστρώνω πιθανά σχέδια μάχης, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία και το στυλ
παιχνιδιού των αντιπάλων μου.
ΕΡ.: Πόσα σκακιστικά βιβλία έχετε μελετήσει έως τώρα;
ΑΠ.: Περίπου πεντακόσια.
ΕΡ.: Η κοινωνία πώς αντιμετωπίζει τους επαγγελματίες σκακιστές;
ΑΠ.: Η ελληνική αγνοεί την ύπαρξή τους.
ΕΡ.: Οι οικονομικές απολαβές αντιστοιχούν στον κόπο που καταβάλλει ένας
επαγγελματίας σκακιστής;
ΑΠ.: Σε καμία περίπτωση. Όταν, βέβαια, πλησιάζεις την κορυφή σε παγκόσμιο
επίπεδο, είναι όπως άλλωστε σε όλα τα αθλήματα ικανοποιητικές.
ΕΡ.: Ποιος σάς μύησε στο άθλημα;
ΑΠ.: Ένας θείος μου, εντελώς τυχαία.
ΕΡ.: Αν δεν ήσασταν σκακιστής, με τι θα είχατε ασχοληθεί;
ΑΠ.: Με κάποιον τομέα της επιστήμης, που θα ικανοποιούσε τις αναζητήσεις μου
στο πνευματικό πεδίο.
ΕΡ.: Τι είδους πάθος είναι το σκάκι;
ΑΠ.: Για μένα προσωπικά είναι το πάθος της αναζήτησης της αρμονίας.
ΕΡ.: Ποια η σχέση σκακιστικής γνώσης και πνευματικότητας;
ΑΠ.: Ένας άνθρωπος με σκακιστικές γνώσεις δεν έχει απαραίτητα πνευματικότητα.
Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν η νίκη γίνεται αυτοσκοπός.
ΕΡ.: Τι σημαίνει για σας η λέξη χρόνος;
ΑΠ.: Εξέλιξη.
ΕΡ.: Στη ζωή ποια είναι η δυσκολότερη μάχη;
ΑΠ.: Η προσπάθεια να τιθασεύσει κανείς το εγώ του, ώστε να μην επεκτείνεται
εις βάρος των συνανθρώπων του.
ΕΡ.: Πότε κερδίζεται ένας πόλεμος;
ΑΠ.: Όταν ο αντίπαλος ενστερνίζεται τις ιδέες σου.
ΕΡ.: Σκάκι και τηλεόραση είναι πράγματα ασύμβατα;
ΑΠ.: Όλα είναι θέμα παιδείας και αισθητικής αντίληψης ενός λαού.
ΕΡ.: Ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος που έχετε αποκομίσει από το σκάκι;
ΑΠ.: Το σκάκι σε μαθαίνει να αγωνίζεσαι έντιμα, να σκέφτεσαι δημιουργικά, να
πιστεύεις στον εαυτό σου.