ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: 25 Αυγούστου του 1964, στην Αθήνα.

ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Ό, τι αφορά την οικονομία.

ΑΚΟΥΕΙ: Γιάννη Μαρκόπουλο.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ: Βιβλία, υπολογιστές, σκακιέρες.

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ: Το σωστό timing.

ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ: Συμβιβασμούς.

ΛΑΤΡΕΥΕΙ: Την ακαταστασία.

ΠΑΙΖΕΙ: Με την κόρη του.

Πρόσφατα βγήκε πρώτος στα προκριματικά του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Ο

Βασίλης Κοτρωνιάς είναι ο άνθρωπος που έσπρωξε το ελληνικό σκάκι ένα σκαλοπάτι

ψηλότερα. Είναι ο πρώτος Έλληνας γκραν μετρ (σήμερα υπάρχουν επτά), ο πρώτος ­

και μοναδικός ­ Έλληνας που μπήκε στη λίστα των 50 καλύτερων παικτών στον

κόσμο (έχει φθάσει 44ος) ενώ έχει κατακτήσει και οκτώ πρωταθλήματα Ελλάδας.

ΕΡ.: Μια ψεύτικη μάχη, όπως το σκάκι, τι το αληθινό κρύβει;

ΑΠ.: Δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινό, αλλά και ταυτόχρονα πιο επικό από την

σύγκρουση μιας πνευματικής οντότητας με κάποιαν άλλη.

ΕΡ.: Τι είναι το σκάκι;

ΑΠ.: Για τον καθένα, κάτι διαφορετικό. Είναι κάτι ανάμεσα σε παιχνίδι και επιστήμη.

ΕΡ.: Ποιος είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος;

ΑΠ.: Ο εαυτός μας.

ΕΡ.: Μπορεί ένας άνθρωπος να τα ελέγχει όλα;

ΑΠ.: Ίσως, αν αποστασιοποιηθεί από τις υλικές απολαύσεις.

ΕΡ.: Γιατί έχασε ο Κασπάροβ από τον Ντιπ Μπλου;

ΑΠ.: Πιθανόν να υποτίμησε τις δυνατότητες του υπολογιστή.

ΕΡ.: Ποιον σκακιστή θαυμάζετε περισσότερο από την ιστορία του σκακιού;

ΑΠ.: Τον Ρόμπερτ Φίσερ, γιατί πάλεψε να αποκτήσει το σκάκι κορυφής

επαγγελματικές συνθήκες, ενώ στον αγωνιστικό τομέα κατατρόπωσε μόνος του τη

μεγάλη σοβιετική σχολή.

ΕΡ.: Το ελληνικό σκάκι σε τι επίπεδο βρίσκεται;

ΑΠ.: Σχετικά χαμηλό, παρότι έχει το προνόμιο να επιχορηγείται από το κράτος με

ένα σεβαστό κονδύλιο.

ΕΡ.: Τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος καλός σκακιστής;

ΑΠ.: Να μην ακούει τους γονείς του!

ΕΡ.: Και εκ των κορυφαίων στον κόσμο;

ΑΠ.: Σκληρή δουλειά, αυτοπειθαρχία, όραμα.

ΕΡ.: Οι Ρώσοι είναι ανίκητοι;

ΑΠ.: Κανείς δεν είναι ανίκητος.

ΕΡ.: Εσείς τι είδους προπόνηση κάνετε;

ΑΠ.: Καταστρώνω πιθανά σχέδια μάχης, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία και το στυλ

παιχνιδιού των αντιπάλων μου.

ΕΡ.: Πόσα σκακιστικά βιβλία έχετε μελετήσει έως τώρα;

ΑΠ.: Περίπου πεντακόσια.

ΕΡ.: Η κοινωνία πώς αντιμετωπίζει τους επαγγελματίες σκακιστές;

ΑΠ.: Η ελληνική αγνοεί την ύπαρξή τους.

ΕΡ.: Οι οικονομικές απολαβές αντιστοιχούν στον κόπο που καταβάλλει ένας

επαγγελματίας σκακιστής;

ΑΠ.: Σε καμία περίπτωση. Όταν, βέβαια, πλησιάζεις την κορυφή σε παγκόσμιο

επίπεδο, είναι ­ όπως άλλωστε σε όλα τα αθλήματα ­ ικανοποιητικές.

ΕΡ.: Ποιος σάς μύησε στο άθλημα;

ΑΠ.: Ένας θείος μου, εντελώς τυχαία.

ΕΡ.: Αν δεν ήσασταν σκακιστής, με τι θα είχατε ασχοληθεί;

ΑΠ.: Με κάποιον τομέα της επιστήμης, που θα ικανοποιούσε τις αναζητήσεις μου

στο πνευματικό πεδίο.

ΕΡ.: Τι είδους πάθος είναι το σκάκι;

ΑΠ.: Για μένα προσωπικά είναι το πάθος της αναζήτησης της αρμονίας.

ΕΡ.: Ποια η σχέση σκακιστικής γνώσης και πνευματικότητας;

ΑΠ.: Ένας άνθρωπος με σκακιστικές γνώσεις δεν έχει απαραίτητα πνευματικότητα.

Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν η νίκη γίνεται αυτοσκοπός.

ΕΡ.: Τι σημαίνει για σας η λέξη χρόνος;

ΑΠ.: Εξέλιξη.

ΕΡ.: Στη ζωή ποια είναι η δυσκολότερη μάχη;

ΑΠ.: Η προσπάθεια να τιθασεύσει κανείς το εγώ του, ώστε να μην επεκτείνεται

εις βάρος των συνανθρώπων του.

ΕΡ.: Πότε κερδίζεται ένας πόλεμος;

ΑΠ.: Όταν ο αντίπαλος ενστερνίζεται τις ιδέες σου.

ΕΡ.: Σκάκι και τηλεόραση είναι πράγματα ασύμβατα;

ΑΠ.: Όλα είναι θέμα παιδείας και αισθητικής αντίληψης ενός λαού.

ΕΡ.: Ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος που έχετε αποκομίσει από το σκάκι;

ΑΠ.: Το σκάκι σε μαθαίνει να αγωνίζεσαι έντιμα, να σκέφτεσαι δημιουργικά, να

πιστεύεις στον εαυτό σου.