Πρέντρακ Τζόρτζεβιτς: Μηχανικός για όλες τις δουλειές

ΣΤΙΣ 4 Αυγούστου 1972 ένα αστέρι γεννήθηκε στην πόλη Κραγκούεβατς της

Γιουγκοσλαβίας. Ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς από μικρός δείχνει ότι έχει κλίση στο

ποδόσφαιρο. Παίζει στη σχολική ομάδα και ξεχωρίζει στη θέση του αριστερού εξτρέμ.

Ο πατέρας του ασκεί (ακόμη και σήμερα) το επάγγελμα του δασκάλου σε σχολή

οδηγών και η ζωή της οικογένειας Τζόρτζεβιτς κυλάει φυσιολογικά, χωρίς

οικονομικά προβλήματα. Ο Πρέντραγκ μεγαλώνει μόνος του χωρίς αδέλφια έως την

ηλικία των 14 ετών, οπότε αποκτάει αδελφό. Τι θυμάται από τα παιδικά του

χρόνια ο «Τζόλε»; Τι άλλο; Το ποδόσφαιρο. Κλωτσάει το τόπι (δερμάτινο) πρωί –

μεσημέρι – βράδυ στους δρόμους του Κραγκούεβατς, κοντά στο σπίτι του. Ζει και

αναπνέει για το ποδόσφαιρο. Σε ηλικία 9 ετών αρχίζει τα πρώτα επαγγελματικά

του βήματα στη Ρατνίσκι Κραγκούεβατς (Β’ κατηγορία). Βάζει σωστές βάσεις και

εννιά χρόνια αργότερα παίρνει τη μεγάλη μεταγραφή στον Ερυθρό Αστέρα. Μαγαζί

γωνία στη Γιουγκοσλαβία.

Παράλληλα σπουδάζει μηχανικός σε σχολή τετραετούς φοιτήσεως.

Το δίπλωμα του μηχανικού είναι για τα μάτια του κόσμου. Το πάθος του

Τζόρτζεβιτς είναι το ποδόσφαιρο. Αναδεικνύεται ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα

του γιουγκοσλαβικού ποδοσφαίρου, αλλά δεν κατορθώνει να καθιερωθεί στη μεγάλη

ομάδα του Βελιγραδίου.

Με προπονητή τον τωρινό ομοσπονδιακό τεχνικό των «Πλάβι» Μίλαν Ζιβαντίνοβιτς,

ο Τζόρτζεβιτς δεν αγωνίζεται στην ενδεκάδα. Ο «Τζόλε» γνωρίζει πολύ καλά ότι

το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο προπονήσεις και πάγκος ή εξέδρα την Κυριακή.

«Κανένα ταλέντο δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι. Κάνει βήματα σημειωτόν», λέει

με κατηγορηματικό τρόπο. Και παίρνει τη μεγάλη απόφαση: να ξενιτευτεί. Βάζει

σε λειτουργία την επιχείρηση αποχώρησής του από τον Ερυθρό Αστέρα και αναθέτει

σε μάνατζερ την υπόθεση της μεταγραφής του σε ομάδα του εξωτερικού.

Οι ημέρες περνούν και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν για μεταγραφή σε

ευρωπαϊκή ομάδα.

Στο μεταξύ έχει αρχίσει ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία. Είναι μακριά από το σπίτι

του, αλλά δεν θέλει ούτε να ακούει για τη φρίκη του πολέμου.

Η πρόταση για μεταγραφή έρχεται από την Ελλάδα και τον Πανηλειακό, ομάδα Γ’

κατηγορίας. Στη διάθεσή του έχει μόνο δυο – τρεις ημέρες για να πάρει την

απόφαση. Λέει «ναι» και σε ηλικία 20 ετών μετακομίζει στον Πύργο. Από την

πρωτεύουσα της Γιουγκοσλαβίας και τον Ερυθρό Αστέρα στον Πύργο Ηλείας και τον

Πανηλειακό. Έχει φιλοδοξίες και όνειρα.

«Με σκληρή δουλειά και τύχη θα τα καταφέρω», σκέφτεται και δικαιώνεται. Ο

Πύργος γίνεται η δεύτερη πατρίδα του. Του αρέσουν οι άνθρωποι. Τον περιβάλλουν

με αγάπη και γίνεται ο «Πέτρος» του Πύργου. Δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερο

πρόβλημα προσαρμογής. Η ψυχολογία του είναι πάρα πολύ καλή. Αναγνωρίζει αυτά

που του πρόσφερε ο πρόεδρος του Πανηλειακού Σάκης Σταυρόπουλος. Και μόνο καλά

λόγια έχει να λέει ο διεθνής Σέρβος μεσοεπιθετικός: «Ευχαριστώ αυτόν τον

άνθρωπο. Μου φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο».

Και οι συμπαίκτες του στον Πανηλειακό τού έδειξαν εμπιστοσύνη και τον έκαναν

φίλο τους, από την πρώτη στιγμή. Τι άλλο θέλει ένας ξένος σε μιαν άγνωστη

πόλη; Φοράει για τρεισήμισι χρόνια τη φανέλα του Πανηλειακού και από τον πρώτο

χρόνο αναστατώνει τις αντίπαλες άμυνες από την αριστερή πλευρά. Ξεχωρίζει σαν

τη μύγα μες στο γάλα και ξεσηκώνει την εξέδρα.

ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ

Τι έχει να θυμηθεί από τον Πανηλειακό; Την εντυπωσιακή πορεία της ομάδας,

καθώς κάθε χρόνο ανεβαίνει κατηγορία. Από την Γ’ Εθνική πηγαίνει στην

επαγγελματική κατηγορία και ο Τζόρτζεβιτς βάζει «φτερά» στα πόδια του. Οι

οπαδοί της ομάδας του τον αποθεώνουν και οι αντίπαλοί του τον ζηλεύουν. Η

απόδοσή του φτάνει σε ψηλά επίπεδα όταν αγωνίζεται κόντρα στις μεγάλες ομάδες.

Τα «λαγωνικά» εκτιμούν ότι πρόκειται για παίκτη που θα αφήσει εποχή στο

ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν θέλει πολύ. Ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς γίνεται

περιζήτητος. Το καλοκαίρι του 1996 ήρθε η ώρα για τη μεγάλη μεταγραφή. Ο

Ολυμπιακός και η ΑΕΚ μπαίνουν δυναμικά στο θέμα της απόκτησής του. Η διοίκηση

του Ολυμπιακού με τον διευθύνοντα σύμβουλο Γιώργο Λούβαρη έχει αλλεπάλληλες

επαφές με τον πρόεδρο του Πανηλειακού Σάκη Σταυρόπουλο. Το ίδιο και ο τότε

πρόεδρος της ΑΕΚ Μιχάλης Τροχανάς, ο οποίος τάζει λαγούς με πετραχήλια στον

Τζόρτζεβιτς. Ο Σέρβος τα βάζει κάτω και παίρνει τη μεγάλη απόφαση: μεταγραφή

στο μεγάλο λιμάνι. Βαρόμετρο στη μεταγραφή του παίζει ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς

(νέος προπονητής του Ολυμπιακού).

Ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς υπογράφει τριετές συμβόλαιο στους «ερυθρόλευκους» και

καπαρώνει τη φανέλα με το Νο 11. Παράλληλα παίρνει μεταγραφή στον Ολυμπιακό

και ο συμπαίκτης του στον Πανηλειακό Στέλιος Γιαννακόπουλος.

Ο Μπάγιεβιτς καθιερώνει στην ενδεκάδα τον «Τζόλε». Είναι χαρακτηριστικό ότι η

«ερυθρόλευκη» ενδεκάδα ξεκινάει από τον «Πέτρο». Από τους πιο σταθερούς σε

απόδοση παίκτες του Ολυμπιακού γίνεται το αγαπητό παιδί της εξέδρας.

«Είναι τρελός ο φαλακρός», παραληρούν τα πλήθη, σύνθημα που τον αναστατώνει.

«Όταν ακούω αυτό το σύνθημα παίρνω τα πάνω μου. Μου αρέσει. Μου τονώνει το

ηθικό», λέει ο Τζόρτζεβιτς, ο οποίος δεν προλαβαίνει να χαρεί τη φανέλα του

Ολυμπιακού. Δέκα ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του ’96 τραυματίζεται σοβαρά

στη Βέροια (ολική ρήξη μηνίσκου και ολική ρήξη πρόσθιου χιαστού) και ο

Ολυμπιακός χάνει τον αριστεροπόδαρο άσο για περίπου πέντε μήνες. Επανέρχεται

στην ενεργό δράση την 30ή αγωνιστική στον αγώνα της Τούμπας (0-0), όπου

αγωνίστηκε ως αλλαγή: στο 78′ πήρε τη θέση του Καραπιάλη. Ο Μπάγιεβιτς τον

επαναφέρει στην ενδεκάδα την 32η αγωνιστική στο ντέρμπι με την ΑΕΚ (2-0). Ο

Τζόρτζεβιτς είναι από τους καλύτερους σε απόδοση ποδοσφαιριστές και ο σκόρερ

του δεύτερου γκολ με πέναλτι. Ο χρόνος κυλάει υπέρ του και δείχνει ότι έχει

ξεπεράσει τον σοβαρό τραυματισμό του. Ο Ολυμπιακός ύστερα από εννιά πέτρινα

χρόνια αναδεικνύεται πρωταθλητής Ελλάδας για την αγωνιστική περίοδο 1996-97

και ο Σέρβος πανηγυρίζει με τον δικό του τρόπο την κατάκτηση του τίτλου με το

εντυπωσιακό 6-0 επί της Καβάλας, στο φινάλε του πρωταθλήματος, στο Στάδιο Καραϊσκάκη.

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Ο Ολυμπιακός μπαίνει στα σαλόνια του Τσάμπιονς Λιγκ και η απόδοση του «Τζόλε»

έχει ψηλά στάνταρ. Παράλληλα γίνεται ο «ήρωας» της Γιουβέντους, αφού με το

«χρυσό» γκολ της ισοφάρισης που πέτυχε εις βάρος της Ρόζενμποργκ (απευθείας

φάουλ στο 88′: 2-2) έστειλε τη «Μεγάλη Κυρία» στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.

Με νίκη θα έπαιρναν την πρόκριση οι Νορβηγοί και ιταλικές εφημερίδες κάνουν

μεγάλα αφιερώματα στον «ερυθρόλευκο» άσο.

Οι αντίπαλοι τον υπολογίζουν, ενώ οι μάνατζερ καλοβλέπουν μεταγραφή του σε

μεγάλο ευρωπαϊκό σύλλογο.

Οι μετοχές του Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς έχουν ανέβει στα ύψη και ο πρόεδρος του

Ολυμπιακού Σωκράτης Κόκκαλης σπεύδει ταχέως για την ανανέωση της συνεργασίας.

Το συμβόλαιο του Τζόρζεβιτς λήγει το καλοκαίρι του 2000 και ο ηγέτης του

Ολυμπιακού καλεί τον Τζόρτζεβιτς την 1η Ιουνίου ’98 και δίνουν τα χέρια για

την υπογραφή νέου συμβολαίου. Ο 26χρονος Σέρβος μεσοεπιθετικός υπογράφει νέο

πενταετές συμβόλαιο (λήγει το 2003), έναντι του αστρονομικού ποσού ­ για τα

ελληνικά δεδομένα ­ των 900 εκατ. δρχ. (180 εκατ. δρχ. τον χρόνο) ενώ υπάρχει

ρήτρα 10 δισ. σε περίπτωση παραχώρησής του σε άλλη ομάδα.

Το αμούστακο παιδί του Κραγκούεβατς γίνεται ο πιο ακριβοπληρωμένος

ποδοσφαιριστής στην Ελλάδα, αλλά πάντα έχει στο μυαλό του την πατρίδα του. Τον

μικρό του αδελφό (ηλικίας 12 ετών) και τους γονείς του. Τον περιμένουν με τις

παιδικές αναμνήσεις στο Κραγκούεβατς. Τους επισκέπτεται όποτε μπορεί, αλλά όχι

τακτικά. Θέλει να επιστρέψει στην πατρίδα του, αλλά ο ίδιος δεν ξέρει τι θα

ξημερώσει αύριο.

«Έχω αγαπήσει την Ελλάδα. Τη θεωρώ δεύτερη πατρίδα μου. Η πατρίδα όμως είναι

μία. Δεν κρύβω ότι θέλω να επιστρέψω στη Γιουγκοσλαβία. Εκτός αν προκύψει κάτι

άλλο», είπε ο Τζόρτζεβιτς και αμέσως διευκρίνισε:

«Κάποιο επάγγελμα που θα με κρατήσει μακριά της, όπως είναι του προπονητή.

Είναι πολύ νωρίς όμως να λέω τι θα κάνω μετά δέκα χρόνια. Κανένας δεν γνωρίζει

τι του ξημερώνει αύριο».

Τώρα είναι ευτυχισμένος που βρίσκεται στον Ολυμπιακό. Θεωρεί τον εαυτό του

τυχερό και λέει με δόση ειλικρίνειας: «Έχω άστρο»! Του αρέσει η Ελλάδα, ο

ήλιος, η θάλασσα, οι ακρογιαλιές και τα παϊδάκια. Δεν ξεχνάει τον Πύργο. Έχει

κάνει πολλούς φίλους. Οι κολλητοί του στον Ολυμπιακό είναι οι Νινιάδης,

Οφορίκουε, Λουτσιάνο. Δεν έχει πρόβλημα με κανέναν ποδοσφαιριστή στην ομάδα.

Ακούγεται περίεργο, αλλά δεν κοιμάται μαζί με συμπατριώτη του στο ξενοδοχείο

παραμονή αγώνα. Με το φιλαράκι του τον Ανδρέα Νινιάδη μοιράζεται το δωμάτιο

του ξενοδοχείου. Τον είχε γνωρίσει από την εποχή που αγωνιζόταν στον Εθνικό,

ενώ ο ίδιος ήταν στον Πανηλειακό. Όταν και οι δύο πήραν μεταγραφή στον

Ολυμπιακό έγιναν οι καλύτεροι φίλοι.

Η ΕΘΝΙΚΗ Ελλάδας μπορεί να περιμένει τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς; Όχι! Ο ίδιος

αποφεύγει να πει ευθέως το «όχι», αλλά όταν του θέσαμε την ερώτηση γιατί

επέλεξε την Εθνική Γιουγκοσλαβίας από την Εθνική Ελλάδας, απάντησε με σκληρό ύφος:

«Υπάρχει γιατί;».

­ Δηλαδή έκανες την επιλογή σου;

«Θα μπορούσα να ξεχάσω την πατρίδα μου, επειδή βρίσκομαι έξι χρόνια στην

Ελλάδα; Εντάξει, η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μου, αλλά στη Γιουγκοσλαβία

γεννήθηκα. Εκεί βρίσκεται η οικογένειά μου. Το εθνόσημο της φανέλας είναι ιερό

για κάθε Γιουγκοσλάβο».

Μάλιστα ένιωσε πολύ άσχημα, όταν Έλληνες οπαδοί αποδοκίμασαν την Εθνική ομάδα

μπάσκετ της Γιουγκοσλαβίας στις εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ, όπου κατέκτησε τον

τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας στο Μουντομπάσκετ: «Δεν είναι σωστό να

αποδοκιμάζουν τον πρώτο. Η Γιουγκοσλαβία κατέκτησε δίκαια τον τίτλο και πρέπει

οι φίλαθλοι να παραδέχονται τον καλύτερο. Δεν γνωρίζω αν υπήρχαν κάποια

προηγούμενα, αλλά το φερ πλέι επιτάσσει χειροκρότημα στους νικητές».

­ Σε λίγο καιρό θα αποκτήσεις την ελληνική υπηκοότητα.

«Πότε;», χαμογελάει και συμπληρώνει: «Θα ήθελα να πω μία αλήθεια, γιατί

ακούγονται διάφορα. Ότι θέλω δηλαδή να αποκτήσω το ελληνικό διαβατήριο για το

συμφέρον μου. Ποτέ δεν σκέφτηκα με αυτό τον τρόπο. Άρχισα τις διαδικασίες για

να αποκτήσω την ελληνική υπηκοότητα από τον Πύργο. Δεν υπήρχε ακόμα η διάταξη

με τους κοινοτικούς και μη κοινοτικούς ποδοσφαιριστές. Ποτέ δεν είχα στο μυαλό

μου να εκμεταλλευτώ την περίπτωση της ελληνοποίησής μου».

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι τρόπος ζωής για τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, αλλά δεν λέει

«όχι» για μία καλή μεταγραφή στο εξωτερικό: «Τώρα βρίσκομαι στον Ολυμπιακό και

σκέφτομαι μόνο την ομάδα μου. Αν θα έρθει ο καιρός να γίνει κάτι τέτοιο, θα

σκεφτώ και θα αποφασίσω. Κάθε ποδοσφαιριστής που έχει φιλοδοξίες, βλέπει και

τη μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα».

Ο Τζόρτζεβιτς αγωνίζεται με πάθος σε κάθε παιχνίδι και από τον ίδιο εξαρτάται

αν ο αντίπαλος είναι δύσκολος ή εύκολος.

«Υπάρχουν δύσκολοι και εύκολοι αντίπαλοι. Το ίδιο ισχύει για τους

τερματοφύλακες. Όλα όμως εξαρτώνται από τη δική μου απόδοση. Σε ποια ημέρα θα

βρεθώ εγώ», τονίζει ο «Τζόλε», ενώ κάνει όνειρα για τη φετινή πορεία της

ομάδας του στο Τσάμπιονς Λιγκ: «Ξεκινήσαμε με επιτυχία στην Πορτογαλία και

τώρα έχουμε μπροστά μας την Κροάσια. Όλα μπορούν να συμβούν στο ποδόσφαιρο.

Ποιος δεν θέλει να αγωνιστεί στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών; Καλύτερα

όμως να μην λέμε μεγάλα λόγια, αλλά να κοιτάμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά». Ο

Ολυμπιακός παρουσιάζεται πιο δυνατός στο φετινό Πρωτάθλημα, όπως εκτιμά ο

διεθνής Σέρβος μεσοεπιθετικός, και ο στόχος, όπως κάθε χρόνο, είναι η

κατάκτηση του νταμπλ.

Ο ΠΡΕΝΤΡΑΓΚ λατρεύει την οικογένεια και θεωρεί πως είναι ό,τι πολυτιμότερο

στον κόσμο. Ο Σέρβος γνωρίζει από τον Πύργο την Έλενα και θέλει να κάνει μία

σωστή οικογένεια. Αγαπάει τα παιδιά.

«Αν θα νυμφευτώ την Έλενα θα το δείξει ο χρόνος», λέει ο ίδιος. Του αρέσει

ο χορός, αλλά δεν χορεύει, καθώς προσέχει με σχολαστικό τρόπο τις κινήσεις

του. Δεν θέλει να γίνεται στόχος. Είναι και θα παραμείνει σοβαρός. Ακούει

μουσική, ελληνική και ξένη. Τρελαίνεται για τον Στέλιο Σφακιανάκη. Του αρέσουν

ακόμα ο Γιάννης Πάριος, η Δέσποινα Βανδή, όπως ο πατέρας και ο υιος Βαρδής.

Ο «Τζόλε» προσέχει το ντύσιμό του, αλλά δεν επιλέγει μόνο φίρμες. Όποιο

ντύσιμο του αρέσει θα το φορέσει και ας μην είναι από επώνυμο οίκο ραπτικής.

Θα ήθελε πολύ να διαβάσει βιβλία, αλλά δεν έχει χρόνο διαθέσιμο. Οι

εγκαταστάσεις στου Ρέντη είναι το δεύτερο σπίτι του και γνωρίζει πολύ καλά ότι

για να φθάσεις στην κορυφή χρειάζεται: υγεία, σκληρή δουλειά, πειθαρχία,

υπομονή και τύχη.

Τι είναι εκείνο που δεν μπορεί να ξεχάσει ο Τζόρτζεβιτς: «Τον εφιάλτη του

πολέμου. Είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε μία χώρα. Λυπάμαι

για τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Χάθηκαν τόσοι άνθρωποι χωρίς να φταίνε.

Κρίμα για την ωραία πατρίδα μου. Η φρίκη του πολέμου θα με ακολουθεί σε κάθε

βήμα της ζωής μου».