Να είμαστε σαφείς: κανείς λογικός και ψύχραιμος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι φταίει για τη βύθιση του δεξαμενόπλοιου στον Σαρωνικό, όπως δεν θα είχε δικαίωμα να την κατηγορήσει για τις μεγάλες πυρκαγιές του Αυγούστου. Για τις δεύτερες φταίει μια σειρά παραγόντων –δόλος, επιπολαιότητα, αδιαφορία –και για την πρώτη η ανευθυνότητα ενός πληρώματος. Το θέμα είναι τι γίνεται αφού συμβεί το κακό.

Οι φωτιές αντιμετωπίστηκαν χάρη στην ηρωική προσπάθεια των πυροσβεστών –στους οποίους έκρινε σκόπιμο να επιτεθεί στη συνέχεια ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Αλλά οι πυροσβέστες δεν είναι αρμόδιοι να σταματούν και τη διαρροή πετρελαίου στη θάλασσα. Αλλοι έχουν την ευθύνη γι’ αυτό. Το Λιμενικό, που επέδειξε για άλλη μία φορά την παραδοσιακή ολιγωρία του. Και ο υπουργός Ναυτιλίας, που τις τελευταίες ημέρες επιδόθηκε σε ένα πραγματικό ρεσιτάλ ανευθυνότητας.

Πρώτα είπε ότι χάρη στην έγκαιρη παρέμβαση του υπουργείου η διαρροή ελέγχεται κατά 95%. Καθυστέρησε τέσσερις ημέρες να κάνει περιοδεία στον τόπο της καταστροφής, κι όταν κατάλαβε την έκτασή της έριξε την ευθύνη στα θαλάσσια ρεύματα. Υστερα έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του Πρωθυπουργού, για να ανασκευάσει στη συνέχεια μιλώντας για «λογοπαίγνιο»(;). Και στο τέλος τα έβαλε, κατά τα γνωστά, με τον Μητσοτάκη καλώντας τον ούτε λίγο ούτε πολύ να ζητήσει συγγνώμη…

Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς τη βαθύτερη λογική που διέπει αυτή την Κυβέρνηση Περιορισμένης Ευθύνης. Ενα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της είναι η άγνοια για βασικά πράγματα, όπως για παράδειγμα το πώς λειτουργεί ο πραγματικός κόσμος. Ενα άλλο είναι η αλαζονεία, που πηγάζει από αυτόν τον μύθο της ηθικής ανωτερότητας της Αριστεράς και της αποκλειστικής σχέσης της με την αλήθεια. Ενα τρίτο χαρακτηριστικό είναι ο χαβαλές: έλα, μωρέ, όλα θα γίνουν, μην αγχώνεστε, άλλωστε κι οι άλλοι τα ίδια έκαναν, βάλε άλλο ένα τσίπουρο.

Στο μεταξύ βέβαια, δάση καίγονται, επενδύσεις ακυρώνονται, επιχειρήσεις κατεβάζουν ρολά, θαλάσσια οικοσυστήματα καταστρέφονται. Και δεν αναλαμβάνει την ευθύνη κανείς, δεν πάει στο σπίτι του κανείς, ούτε καν ένας γενικός γραμματέας ή ένας κατώτερος αξιωματούχος. Η αλήθεια είναι όμως ότι αφθονούν τα λογοπαίγνια. Ενας ανύπαρκτος αναπληρωτής υπουργός που αποτελεί το οικολογικό άλλοθι της κυβέρνησης καταγγέλλει τα λόμπι και την παγκόσμια οικονομία. Ενας επίσης ανύπαρκτος υφυπουργός δηλώνει ότι σε 20 ημέρες οι ακτές του Σαρωνικού θα είναι καθαρότερες από πριν! Και ένας υπουργός που έχει αποτύχει απ’ όπου έχει περάσει μιλά με στόμφο για μια γιγαντιαία προσπάθεια που γίνεται για πρώτη φορά στην Ιστορία, μας λέει πόσο καλύτερα τα κάνει η κυβέρνησή του από τη Μεγάλη Βρετανία και βεβαιώνει ότι σύντομα η υπόθεση θα έχει ξεχαστεί.

Αυτό που σίγουρα θα χρειαστεί δεκαετίες για να ξεχαστεί είναι η πολιτική της κυβέρνησής του.