Μοιάζει με το μαρτύριο της σταγόνας – εφεύρεση ιταλική του 15ου αιώνα ενημερώνω και όχι κινεζική όπως ευρέως υποστηρίζεται (εκπλήρωσα και για σήμερα τον παιδευτικό χαρακτήρα της στήλης) –αλλά δεν είναι. Ούτε παρτίδα πόκας, όπως πολλοί ισχυρίζονται το τελευταίο διάστημα. Για διαπραγμάτευση πρόκειται, η οποία πλην όλων των άλλων περιλαμβάνει κόλπα, μπλόφες, παγίδες, παραπειστικές κινήσεις, ελιγμούς. Υπό την έννοια αυτή, θα αποκαλύψω το μικρό, πονηρό παιχνιδάκι που παίχτηκε από τη νύχτα της Κυριακής έως χθες το μεσημέρι στις Βρυξέλλες, με άξονα τις ελληνικές προτάσεις προς τους δανειστές/εταίρους.

Πράγματι το βράδυ της Κυριακής ταξίδεψαν για τις Βρυξέλλες, μαζί με την ελληνική αποστολή οι προτάσεις επί των οποίων θα γινόταν η χθεσινή συζήτηση σε όλα τα όργανα. Εφθασαν οι προτάσεις, αλλά φευ, οι παραλήπτες, διαπίστωσαν ότι υπογράφονταν από το λάθος πρόσωπο: το «ουάου» αγόρι Γιάνη, με ένα νι, Βαρουφάκη, ο οποίος αντιμετωπίζεται στις Βρυξέλλες περίπου ως ο σκράπας της τάξης με τον οποίο κανείς δεν θέλει να κάνει παρέα, πράγμα το οποίο και καταγγέλλω, διότι παραπέμπει ευθέως σε bullying.

–Υπογραφή Βαρουφάκη στις προτάσεις εμείς δεν δεχόμαστε, διαμηνύουν οι εταίροι/δανειστές. Πάρτε τες πίσω και αν είναι ξαναφέρτε τες, αλλά μόνο με την υπογραφή Τσίπρα.

Το μαθαίνει μια… δημοσιογραφάρα ονόματι Πίτερ Σπίγκελ των «Financial Times» (το αναφέρω για να αντιληφθούν ορισμένοι τι δημοσιογραφία κάνουν οι τάχα μου διεθνείς αστέρες του επαγγέλματος, από τα χείλη των οποίων κρέμεται κόσμος και κοσμάκης, διότι σου λέει «το έγραψε ο Σπίγκελ», χα!), ρωτάει την πηγή του «τι συμβαίνει», η «πηγή» του λέει γενικά και αόριστα «είναι λάθος οι προτάσεις», η δημοσιογραφάρα, δεν μπαίνει καν στον κόπο να ρωτήσει «ποιο είναι το λάθος», το μεταδίδει ως έχει, και ιδού ένα νέο μπάχαλο.

Διότι η Αθήνα έχει στείλει προτάσεις, δηλώνει ότι δεν υπάρχει λάθος, αλλά οι Βρυξέλλες επιμένουν διότι δεν τις δέχονται επειδή έχουν την υπογραφή του αναξιόπιστου –όπως τον θεωρούν –Βαρουφάκη. Και απαιτούν τη δεσμευτική υπογραφή Τσίπρα.

Το πρόβλημα λύνεται με το που ενημερώνεται ο Τσίπρας στο ξενοδοχείο, λίγο πριν φύγει για το κτίριο της Κομισιόν προκειμένου να συναντηθεί με τον Γιούνκερ.

–Θέλουν την υπογραφή σας, του λένε.

Ο Τσίπρας υπέγραψε –αδιάφορο αν το έκανε με τον γνωστό Mont Blanc –αλλά υπέγραψε, οι προτάσεις έφυγαν για το EuroWorking Group και ούτω πως διορθώθηκε το «λάθος».

Ποιο είναι το συμπέρασμα, πλην των όσων προανέφερα για το πώς ασκούν τη δημοσιογραφία… τιμημένοι συνάδελφοί μου; Οτι οι άνθρωποι με τόσο παραμύθι που έχουν φάει από τους δικούς μας, σου λέει, μόνο υπογραφή από τον Πρωθυπουργό δεχόμαστε. Οτιδήποτε άλλο είναι… «λάθος»…

Μαντίλι

Τούτων δοθέντων, το βλέπω εγώ το μέλλον του αξεπέραστου αυτού αγοριού που λέγεται Βαρουφάκης. Αν υπογραφεί συμφωνία, όπως πολλοί διαβλέπουν, θα τις κάνει τις διακοπές του ολόκληρες φέτος το καλοκαίρι. Θα τον προλάβει όλο τον Αύγουστο, μη σου πω και τον Ιούλιο. Διότι τα περισσότερα στοιχήματα που πέφτουν τώρα δεν είναι αν θα φύγει από την κυβέρνηση ο Βαρουφάκης, αλλά πότε θα γίνει ανασχηματισμός για να φύγει. Και πολλοί είναι αυτοί που διατείνονται ότι θα πραγματοποιηθεί όταν με το καλό τελειώσουν όλα αυτά –συμφωνίες, εγκρίσεις από τη Βουλή κ.λπ.

Απογοήτευση

Επανέρχομαι όμως στα της ξένης δημοσιογραφίας για την Ελλάδα, διότι επιθυμώ να δώσω μια συνέχεια: γέμισε η Αθήνα συνεργεία ξένων τηλεοπτικών δικτύων χθες. Οπου και να περπάτησα στο Κέντρο, βρήκα μπροστά μου συνεργεία να καλύπτουν τα γεγονότα. Ποια γεγονότα;

Αν υπάρχουν ουρές στις τράπεζες (τους είχαν πει ότι οι Ελληνες αδειάζουν λογαριασμούς και ΑΤΜ) και αν είναι ανήσυχος ο κόσμος. Ώς τη γνωστή πλατεία, στο Κολωνάκι έφτασαν, παίρνοντας εικόνες από τα καφέ της για να ντύσουν τα γνωστής «εγκυρότητας» ρεπορτάζ τους.

Είδα μάλιστα έναν να έχει στήσει την κάμερά του πέντε μέτρα μακριά από σπουπιδοτενεκέ να πάρει πλάνα κανενός φουκαρά που θα έψαχνε τα σκουπίδια. Περίμενε, περίμενε, κάμποση ώρα, δεν πήγε κανείς, απογοητεύθηκε και το μάζεψε το «μαγαζάκι».

Τόσο καλά…

Πίτσες

Πηγή μου στις Βρυξέλλες μου μετέφερε και το εξής σχετικά με τις ελληνικές προτάσεις, που στάλθηκαν το βράδυ της Κυριακής. Τηλεφωνούσαν οι δημοσιογράφοι κάθε τρεις και λίγο, από το απόγευμα κιόλας της Κυριακής, και ρωτούσαν εάν «ήρθαν οι προτάσεις». Στις 6, στις 7, στις 8, στις 9, για να λάβουν τη στερεότυπη απάντηση «όχι δεν ήρθαν». Κατά τις 10.30 ένας από τους αρμοδίους τούς απάντησε «ήρθαν».

–Οι προτάσεις; ρώτησαν οι δημοσιογράφοι.

–Οχι οι πίτσες, απάντησε ο αρμόδιος.

–Γιατί όλο αυτό; ρώτησα την πηγή μου χθες το απόγευμα.

–Γιατί εκείνη την ώρα τις επεξεργάζονταν άτυπα. Μόνο αν συμφωνούσαν θα παραδέχονταν ότι τις έλαβαν. Διαφορετικά θα δήλωναν ότι δεν τις έλαβαν μέχρις ότου πάρουν αυτές με τις οποίες θα συμφωνούσαν.

Ετσι φτάσαμε στα χθεσινά με την απαίτηση για υπογραφή Τσίπρα, συμπληρώνω εγώ…

Φαεινές ιδέες

Μια αυθόρμητη συγκέντρωση εντελώς αυθόρμητων νεολαίων διαδηλωτών πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί στο κέντρο της Αθήνας, έξω από την Τράπεζα της Ελλάδος. Ηταν νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι Δευτέρα πρωί, έβρεχε κιόλας, σου λένε, δεν πάμε έτσι αυθόρμητα να κάνουμε μια διαδήλωση στην Τράπεζα της Ελλάδος, να ζητήσουμε την παραίτηση του… αντιπαθητικού Στουρνάρα; Είχαν τυπώσει και φέιγ βολάν, τελείως αυθόρμητα, τα οποία μοίραζαν στον κόσμο.

Την ίδια ώρα ο Στουρνάρας στη Φρανκφούρτη, στην έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έδινε μάχη να συνεχιστεί η έκτακτη παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες για να κρατηθούν ανοιχτές…

(Ηθελα να ‘ξερα ποιος ανόητος τα σκέφτεται όλα αυτά και τα υλοποιεί κιόλας. Ηθελα να ‘ξερα…)

Ισχύς εν τη ενώσει

Φυσικά, τι να σου κάνουν οι πιτσιρικάδες όταν βλέπουν τους μεγάλους, όπως η Πρόεδρος Ζωή, που απαιτεί να παρουσιαστεί ενώπιόν της ο Στουρνάρας για να… απολογηθεί γιατί υπέγραψε τον εξωδικαστικό συμβιβασμό του ελληνικού Δημοσίου με τη Siemens. Θέμα μέγα, όπως είναι γνωστό, δεδομένου ότι επηρεάζει (λέμε τώρα…) τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης, αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Μόνο που υπάρχει ένα τόσο δα μικρό ζήτημα: ο Στουρνάρας όντως υπέγραψε τη συμφωνία. Αλλά η συμφωνία είχε προετοιμαστεί από προηγούμενη κυβέρνηση και ο άνθρωπος απλώς έβαλε την υπογραφή του, τον Αύγουστο του 2012, ενάμιση μήνα υπουργός. Γιατί η Πρόεδρος Ζωή τον καλεί λοιπόν;

Πολύ απλά για να τον υποβάλει σε μια εξευτελιστική διαδικασία, όπου θα κάνει ερωτήσεις αυτή και όποτε θα βαριέται θα συνεχίζει η επιστήθια φίλη της Rachel «φτου μου μη με ματιάσω, είμαι μια ντίβα η γυναίκα» Μακρή.

Επισημαίνω ότι για να κληθεί ο Στουρνάρας στην Επιτροπή της Ζωής και της Rachel, συνασπίστηκε ένα υπέροχο τρίο: ΣΥΡΙΖΑ, καμμενόκομμα και Χρυσή Αυγή! Εύχομαι, φυσικά, και εις… άλλα με υγεία!