Αναζήτηση
Εν πρώτοις οφείλω θερμές ευχαριστίες στον βουλευτή του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ Παναγιώτη Ρήγα, ο οποίος επιβεβαιώνει τις αρχικές μου εκτιμήσεις ότι το ντουέτο «Αμποτ και Κοστέλο» που μας κυβερνά (ακόμη) στην πραγματικότητα αναζήτησε μέσω της εσπευσμένης προεδρικής εκλογής μια αξιοπρεπή πρόφαση διαφυγής από την εξουσία –όχι όπως εκείνου του Καραμανλή το 2009, που δραπέτευσε κανονικά. Κατά δεύτερον, του συστήνω (του βουλευτή) να προσέχει όταν μιλάει στο τηλέφωνο, ειδικά όταν είναι κάπου στημένες κάμερες διότι αυτές οι καταραμένες «γράφουν» και πριν ξεκινήσει μια συνέντευξη.
Από το «ατύχημα» του κυρίου βουλευτή μάθαμε πάντως τα ακόλουθα:
«Ο Βενιζέλος δεν θέλει σε καμιά περίπτωση να χρεωθεί αυτός τηναποτυχίατης ιστορίας. Ο Βενιζέλος λέει κάτι συγκεκριμένο. Επειδή, όμως, όλα αυτά δεν ξέρω αν θα μπορέσουν να υλοποιηθούν κι επειδή η κυβέρνηση –έτσι όπως είναι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ –ο Βενιζέλος το ξέρει πολύ καλά ότι με Σηφουνάκηδες, με Μωραΐτηδες, θα πέσει μέσα στους επόμενους δύο μήνες, καλύτερα να πάμε σε εκλογές για να τελειώνει αυτή η ιστορία και αυτό το παραμύθι».
Θερμές ευχαριστίες και πάλι.
12 «και ούτε ένα τηλεφώνημα»
Το ίδιο τώρα το παράξενο δίδυμο, εντείνει λέει τις προσπάθειές του ώστε στο επόμενο διάστημα των δύο 24ώρων που θεωρητικά απομένουν ώς την (τρίτη και φαρμακερή) προεδρικήεκλογή να επιτύχει να συμπληρώσει την προεδρική πλειοψηφία, η οποία σήμερα αριθμεί -υποστηρίζουν –168 ψήφους. Αρα απομένουν 12 ψήφοι ώς τον αριθμό 180, που απαιτεί η εκλογή. Δεν γνωρίζω τι ακριβώς κάνουν ως προς αυτό τα παλικάρια που έχουν αναλάβει το σχετικό έργο, αλλά χωρίς να θέλω να τους αποθαρρύνω δεν βλέπω να επιτυγχάνεται ο στόχος. Είναι 12 ψήφοι, δεν είναι ούτε τρεις, ούτε πέντε, ούτε επτά. Είναι 12 και θα προσθέσω και τον στίχο, από τραγούδι της κυρίας Βίσση αν δεν κάνω λάθος, «κι ούτ’ ένα τηλεφώνημα», για να παράσχω μια πιο ρεαλιστική εικόνα της κατάστασης.
Επιασε τόπο η παρέμβαση
Επειδή δε, είμαι σε φάση παρατήρησης των όσων εκτυλίσσονται στο προσκήνιο και το παρασκήνιο, δεν μπορώ επίσης να μην αναγνωρίσω τη σπουδαία –όσο και γενναία –δήλωση του προεδρικού υποψηφίου Σταύρου Δήμα, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι δεν θα δεχθεί τις ψήφους της Χρυσής Αυγής (όπως «έψηναν» ορισμένες πλευρές) και πως αν παρ’ ελπίδα συμβεί αυτό, θα παραιτηθεί. Εύγε στον Σταύρο Δήμα –απονέμω αφειδώλευτα τον δημόσιο έπαινο.
Ωσαύτως, να μου επιτραπεί, να κάνω το ίδιο και με τη φίλη Ντόρα (όπως και με τον Κυριάκο το μικρό της αδελφάκι) που δήλωσαν ξεκάθαρα επίσης ότι αν συμβεί αυτό – Χρυσή Αυγή υπέρ Δήμα –δεν θα ψηφίσουν υπέρ του Δήμα.
Σε ό,τι με αφορά, θα αποφύγω να περιαυτολογήσω, διότι πρώτος –as usual –έθεσα το θέμα του παζαριού με τη Χρυσή Αυγή για την υπερψήφιση του Δήμα, με αντάλλαγμα την αποφυλάκισή τους. Μου αρκεί, ότι έπιασε τόπο η παρέμβαση.
Ιστορίες με άγρια θηρία
Το γνωρίζω ότι πολλοί δεν χάρηκαν με αυτό. Ο ίδιος ο πατέρας μου (αποκαλύπτω τώρα σοβαρές ενδοοικογενειακές υποθέσεις) με «έκραξε» κανονικά στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι για τη στάση μου τελευταία, εξαιτίας της οποίας έχει δεχθεί την κριτική ορισμένων συναγωνιστών του (στην ξερή και τη δηλωτή) στο καφενείο, όπου συχνάζει.
Τον ρωτούν «αν έγινα ΣΥΡΙΖΑ» (ποιος; εγώ!!), και με τη σειρά του με ρώτησε και εκείνος, σε αυστηρό τόνο θα έλεγα. Του απάντησα ότι «φυσικά και δεν έγινα ΣΥΡΙΖΑ και ούτε πρόκειται, ΠΟΤΕ όμως, να γίνω». Αλλά δεν πρόκειται να κλείσω και τα μάτια μου σε αυτά που γίνονται ή να κάνω πως δεν καταλαβαίνω, επειδή σώνει και καλά ας πούμε, το ακαταμάχητο δίδυμο Σαμαράς – Βενιζέλος επιδιώκουν να παρατείνουν μια εξουσία η οποία έχει προ πολλού τελειώσει, εξαιτίας των απερίγραπτων λαθών της.
Παρομοίως, οφείλω να απευθυνθώ, μια και το έφερε η κουβέντα δηλαδή, και σε ορισμένα παλικάρια περί τον πρόεδρο «και χάρη σας κάνω που είμαι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ» Βαγγέλη, τα οποία διακινούν ιστορίες με αρκούδες και άλλα άγρια θηρία. Οχι, αδέλφια δεν θα κάνω τη χάρη κανενός, να γίνω κάτι άλλο από αυτό που είμαι. Συνεννοηθήκαμε;
Μάχη για τα ψηφοδέλτια
Το ελπίζω. Διότι το θεωρώ και γελοίο συν τοις άλλοις να μου ζητούνται πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης –και από ποιους κιόλας!
Τούτων δοθέντων, κόβω τη συζήτηση, ακριβώς όπως την ξεκίνησα. Για να ασχοληθώ με θέματα σοβαρά, όπως για παράδειγμα τη μάχη που γίνεται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος θα μετάσχει στα ψηφοδέλτια. Οπου το μεν αριστερό αγόρι Αλέξης διατηρεί για τον εαυτό του το δικαίωμα να «κοσμήσει» τα ψηφοδέλτια με προσωπικότητες της συνομοταξίας Τζάκρη, Ραχήλ Μάκρη, Χρυσούλας Γιαταγάνα, Κρίτωνος Αρσένη αλλά η Αριστερή Πλατφόρμα έχει ανέβει στα κεραμίδια και ωρύεται. Αντιγράφω από προ εβδομάδος σχετικό άρθρο της κυρίας Σόφης Παπαδόγιαννη του κλίματος Λαφαζάνη, στο αγαπημένο iskra.gr, το οποίο (αποκαλύπτω) λατρεύω να διαβάζω:
«Η επιλογή των υποψηφίων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ μεκαθολική ψηφοφορίατων μελών του σε κάθε περιφέρεια θα στείλει ένα μήνυμα δημοκρατίας στην κοινωνία και θα αναδείξει ένα συγκριτικό πλεονέκτημάτου. Ταυτοχρόνως μια τέτοια διαδικασία μπορεί να αποδειχθείλυτρωτικήγια το ίδιο το κόμμα, αφού αντιμετωπίζει με τον πιο διαφανή τρόποπροβλήματαπου ήδη έχουν δημιουργηθεί σε σειρά οργανώσεων και τα οποία αναμένεται να ενταθούν το επόμενο διάστημα».
Τι μας λέει η κυρία Παπαδόγιαννη εδώ; Οτι τυχόν επιλογή των υποψηφίων από τον πρόεδρο Αλέξη θα στείλει ένα αντιδημοκρατικό μήνυμα στην κοινωνία, και δεύτερον ότι στις οργανώσεις του κόμματος σκοτώνονται ήδη. Τέλεια.
Ετοιμάζεται η «Αλλαγή»
Λόγια του αέρα
Η ολοκλήρωση της διαδικασίας της προεδρικής εκλογής τη Δευτέρα, εκτός ενός δραματικού απροόπτου που σήμερα δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα, λογικά θα αποτελέσει την αφετηρία μιας ολιγοήμερης προεκλογικής περιόδου, η οποία θα καταλήξει στις 25 Ιανουαρίου. Το ετερόκλητο μέτωπο που συνέπηξαν δυνάμεις και κυμάνθηκε σε ένα εύρος από τις παρυφές της Κεντροαριστεράς ώς τη ναζιστική Δεξιά θα έχει επιτύχει αυτό που εξαρχής αποσκοπούσε: την μέσω της προεδρικής εκλογής πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Χωρίς να είναι βέβαιο ότι η κυβερνητική πλειοψηφία επιθυμούσε πραγματικά να εκλεγεί Πρόεδρος από την παρούσα Βουλή και όχι έναν αξιοπρεπή τρόπο αποχώρησης από την εξουσία (εγώ είμαι πάντοτε υπέρ της άποψης αυτής), το ακριβές είναι ότι έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συσχετισμοί οι πρόωρες εκλογές είναι προ των θυρών.
Είναι προφανές λοιπόν ότι οι περίπου 25 ημέρες που απομένουν έως τις εκλογές θα πρέπει να αποτελέσουν προσπάθεια σταθεροποίησης της κατάστασης και όχι αποσταθεροποίησης. Και εδώ οι ευθύνες βαραίνουν πολύ περισσότερο τη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση – τον ΣΥΡΙΖΑ – παρά τη συγκυβέρνηση των τελευταίων δυόμισι ετών.
Δεν ξέρω τι πραγματικές δυνατότητες έχει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και η ηγετική του ομάδα, αλλά η εικόνα της πολυγλωσσίας και της άκριτης εισαγωγής στον δημόσιο διάλογο θέσεων οι οποίες δημιουργούν στις διεθνείς αγορές και στους δανειστές την αίσθηση ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να επιστρέψει στην προ του 2010 περίοδο πρέπει οπωσδήποτε να αποσυρθούν. Αλλιώς τρομερά δεινά επιφυλάσσονται για τη χώρα.
Οταν οι αγορές τελειώνουν τη Ρωσία – την παγκόσμια οικονομική και πολιτική δύναμη Ρωσία – μέσα σε τρεις ημέρες και οδηγούν και πάλι τη ρωσική οικονομία στην ύφεση, γύρευε για πόσα χρόνια, είναι σίγουρο ότι την ευάλωτη από κάθε άποψη Ελλάδα, θα την «τελειώσουν» σε τρεις ώρες!
Κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι και το διακύβευα των προσεχών εκλογών: αν οι φενάκες που διακινεί για προφανείς μικροκομματικούς λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μετουσιωθούν σε πολιτική ή θα παραμείνουν λόγια του αέρα (αυτό έχει σημασία και όχι οι αστειότητες που διακινούνται από συνιστώσες ή γκρουπούσκουλα εντός ΣΥΡΙΖΑ ότι τάχα μου τη νύχτα των εκλογών «τελειώνει η Συμφωνία της Βάρκιζας» ή «έφθασε η ώρα για τη ρεβάνς του Εμφυλίου»!..).
Είναι, πιστεύω, η πρώτη φορά που κάποιος εύχεται προεκλογικές εξαγγελίες που εκφράζονται με αυτόν τον τρόπο να μην υλοποιηθούν ποτέ, και αυτό δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση.
