Η ιστορία έχει απ’ όλα: ίντριγκες, πάθη, προδοσίες. Θα τη διηγηθώ όσο πιο κατανοητά γίνεται, και στο τέλος αν είστε καλά παιδιά, θα πω και ονόματα. Επτά βουλευτές κόμματος της αντιπολίτευσης τα έχουν πάρει άσχημα με τον αρχηγό τους, καταλαβαίνουν ότι το κόμμα λειτουργεί με αδιαφάνεια παντού. Από το πώς και πού λαμβάνονται οι αποφάσεις, μέχρι το πώς υλοποιούνται. Εχουν ενστάσεις για τα πάντα, και πολλές αμφιβολίες για τη διαχείριση των οικονομικών του κόμματος. Αρχίζουν τις συζητήσεις «για το τι κάνουμε». Πότε ανά δυο, πότε ανά τρεις, και πότε όλοι μαζί. Συνηθέστερος τόπος συνάντησης καφετέρια εντός στοάς στην «πλάτη» του «Μεγάλη Βρεταννία» με είσοδο από τη Βουκουρεστίου, και το εστιατόριο «Ιντεάλ» στην Πανεπιστημίου.

Οι συζητήσεις είναι προχωρημένες, και από όλους πλέον τίθεται θέμα για το αν ο πρόεδρος του κόμματος μπορεί να εξακολουθεί να είναι πρόεδρος. Ο πρόεδρος που στο μεταξύ έχει κάτι «ψυλλιαστεί» ότι παίζεται πίσω από την πλάτη του, ορίζει συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, προκειμένου να προλάβει τη συνωμοσία. Εκείνοι θέλουν συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας προκειμένου να προκαλέσουν ακόμη και ψηφοφορία για την αντικατάστασή του, αν χρειαστεί.

Μια ημέρα πριν από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής οι βουλευτές μαζεύονται στο «Ιντεάλ» και δίνουν όρκο ότι «προχωρούν». Αποφασίζουν να απόσχουν από την Κεντρική Επιτροπή, και κατανέμουν ρόλους όταν συγκληθεί η ΚΟ: ποιος θα καταγγείλει, ποιος θα υποστηρίξει, ποιος θα θέσει θέμα ηγεσίας.

Στο «προνουτσιαμέντο» μετέχουν επτά: πέντε που είναι παρόντες στο δείπνο της συνωμοσίας στο «Ιντεάλ» και δυο, γυναίκες, που απουσιάζουν στις εκλογικές τους περιφέρειες και ενημερώνονται τηλεφωνικά –και με απεσταλμένο, γυναίκα και αυτή.

Λίγες ώρες μετά τη συμφωνία, ένας από τους «επτά» κάνει πίσω. Οι έξι που παραμένουν στο «κόλπο» στέλνουν e-mail στον αρχηγό και απαιτούν άμεση σύγκληση της ΚΟ –ο σχεδιασμός προχωρεί κανονικά.

Πράγματι ο αρχηγός συγκαλεί την ΚΟ, αλλά στο μεταξύ έχει πιάσει με το καλό τους αντιρρησίες. Πέντε από αυτούς δέχονται να πάρουν μέρος στην ΚΟ χωρίς να θέσουν θέμα. Ενας δεν προσέρχεται και διαγράφεται…

Κυρίες και κύριοι, αυτό είναι εν ολίγοις το παρασκήνιο που παίχθηκε τις τελευταίες δέκα ημέρες στο κόμμα «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες».

Τα πρόσωπα του δράματος (ή της κωμωδίας):

– αρχηγός, ο πρόεδρος Πάνος

– οι «συνωμότες»: Γ. Νταβρής, Κ. Γιοβανόπουλος, Β. Καπερνάρος, Π. Χαϊκάλης, Μ. Χρυσοβελώνη, Χρ. Γιαταγάνα, Στ. Ξουλίδου

– αυτός που (θεωρείται ότι) «έδωσε» τους υπόλοιπους είναι ο Π. Χαϊκάλης –μετείχε στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου

– αυτή που πήγε Θεσσαλονίκη και μίλησε εξ ονόματος της ομάδας στη Γιαταγάνα και την Ξουλίδου ήταν η Χρυσοβελώνη

– αυτός που θα έθετε θέμα ηγεσίας είναι ο Νταβρής (αυτός που διεγράφη είναι ο ίδιος)

– αυτός που πικράθηκε πιο πολύ είναι και πάλι ο Νταβρής: από τη στάση του Γιοβανόπουλου και του Καπερνάρου, με τους οποίους είχε συμφωνήσει σε όλα.

Κάπως έτσι έληξε η «συνωμοσία του Ιντεάλ» όπως σχηματικά θα ήθελα να την ονομάσω, και κάπως έτσι ο πρόεδρος Πάνος που έχει αυτιά παντού, κατάφερε να την αντικρούσει…

(Εως την επόμενη φορά φυσικά, διότι ήταν να μην ξεκινήσει αυτή η φάμπρικα!)

Στο χιονοδρομικό του… ΟΗΕ

Παρότι κινδυνεύει να γίνει μονοθεματική σήμερα η στήλη, δεν αντέχω στον πειρασμό να μεταφέρω εδώ το περιεχόμενο της άδειας που ζήτησε ο πρόεδρος του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες» Πάνος από τη Βουλή, προκειμένου να μεταβεί από σπόντα στη δυσπρόσιτη (ή αν προτιμάτε… κακοτράχαλη!) Κουρσεβέλ των Γαλλικών Αλπεων για σκι την ώρα που στη Βουλή γινόταν ο κακός χαμός με τα νομοσχέδια για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων και τους πλειστηριασμούς.

Οπως αναφέρεται, ζητεί την άδεια «να απουσιάσω των εργασιών της Βουλής από 20 έως 21 Δεκεμβρίου 2013 λόγω κοινοβουλευτικών μου υποχρεώσεων στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών»! Η αρμόδια διεύθυνση Διεθνών Σχέσεων της Βουλής έκανε το αυτονόητο: χορήγησε την άδεια, και έτσι ο πρόεδρος Πάνος μπόρεσε βάσει του κανονισμού να ψηφίσει με επιστολική ψήφο.

Δεδομένου ότι εξ όσων γνωρίζω η έδρα των Ηνωμένων Εθνών ήταν και παραμένει στη Νέα Υόρκη και όχι στη γειτονική τής Κουρσεβέλ Γενεύη (όπου λειτουργούν απλώς κάποιοι θυγατρικοί οργανισμοί του ΟΗΕ), εγείρεται θέμα για τον πρόεδρο Πάνο.

Φυσικά εκκρεμεί πάντα το πόσο κόστισε στο κόμμα του το ταξίδι αυτό «στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών» για τις «κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις» του προέδρου. Αυτός, ο δεινός διώκτης κάθε διαφθοράς, αυτός ο υπέρμαχος της διαφάνειας, αυτός που είναι η προσωποποίηση της αρετής, δεν αισθάνεται την ανάγκη να δώσει κάποια εξήγηση για το συγκεκριμένο θέμα; Εως πότε θα κάνει τον Κινέζο; Απλές απαντήσεις: πλήρωσε το κόμμα ή πλήρωσε ο ίδιος; Τόσο απλά…

Δεν της ξεφεύγει τίποτα!

Απορώ πάντως πώς διέφυγε η περίπτωσή του από την παντεπόπτρια Ζωή, η οποία τα ελέγχει με προσοχή κάτι τέτοια. Δηλαδή τι ελέγχει; Τις… επιστολικές ψήφους. Διαβάζει ας πούμε ο Τζαμτζής σε μια ψηφοφορία ένα όνομα, αλλά αυτός/ή απουσιάζει από την ψηφοφορία. Εκείνη τη στιγμή, ο προεδρεύων του σώματος λέει «ο/η κύριος/α απουσιάζει σε αποστολή της Βουλής στο εξωτερικό. Με ψήφο του γνωστοποιεί ότι κατά την ψηφοφορία της τάδε του μηνός ψηφίζει ναι/όχι». Αυτή την επιστολική ψήφο, όπως και όσες άλλες ακολουθήσουν, θα την παραλάβει εν συνεχεία η Ζωή Κωνσταντοπούλου και θα την ελέγξει. Οντως αναφέρει ό,τι απήγγειλε ο προεδρεύων της Βουλής; Και αν ναι, ακολουθεί ο δεύτερος έλεγχος: πράγματι ήταν σε αποστολή της Βουλής;

Με ενημέρωσαν ότι αυτό γίνεται εδώ και μερικούς μήνες, από την αρχή της παρούσας βουλευτικής περιόδου, και προφανώς είναι σε συνάρτηση της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ για ονομαστικές ψηφοφορίες που θα «λιμάρουν» την κυβερνητική πλειοψηφία. Η «ελεγκτής» Ζωή ανέλαβε αυτό το πόστο έπειτα από σχετικό αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ. Καλό;

Τα μανιτάρια

Η προχθεσινή ανακοίνωση της Νεολαίας ΠαΣοΚ για τα όσα περί υπεύθυνης αντιπολίτευσης δήλωσε στο Στρασβούργο ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, είναι ίσως η πρώτη σοβαρή απόπειρα του συγκυβερνώντος ΠαΣοΚ να οριοθετήσει τον ζωτικό του χώρο. Αυτή η ανακοίνωση, και ειδικά ο επιθετικός της τόνος απέναντι στον κ. Σαμαρά («προκαλεί θυμηδία») συν μερικές ενστάσεις-απαιτήσεις που τελικά «πέρασαν» – λ.χ. το 25ευρω στα νοσοκομεία – δημιουργούν την αίσθηση ότι το άλλοτε πανίσχυρο κόμμα που κυβέρνησε τη χώρα για περισσότερο από δύο δεκαετίες μπορεί και να τα καταφέρει τελικά να επιβιώσει από τον σφιχτό εναγκαλισμό της Νέας Δημοκρατίας.

Αρκεί οι αποστάσεις από τη συνειδητή προσπάθεια ορισμένων υπουργών, αλλά και μερικών στελεχών του Μεγάρου Μαξίμου να εφαρμόζουν τη δική τους πολιτική σε ένα δικομματικό σχήμα, να μην είναι ευκαιριακές. Ούτε να υπαγορεύονται από τους επικοινωνιακούς κανόνες. Αλλά να είναι αποτέλεσμα συνειδητής πολιτικής υπαγορευμένης από τις ιδεολογικοπολιτικές αρχές του κόμματος.

Στη Νέα Δημοκρατία αντιμετωπίζουν το ΠαΣοΚ με αριθμητικά δεδομένα και επιχειρούν να επιβάλουν πολιτικές και αποφάσεις. Είναι λάθος. Και απορώ με την ηγεσία του ΠαΣοΚ που δεν καθιστά σαφές σε όλους τους τόνους και όπου είναι αναγκαίο, ότι χωρίς το ΠαΣοΚ δεν υπάρχει κυβέρνηση, άρα πρόκειται για μια ισότιμη συνεργασία με κοινό στόχο τη διάσωση της χώρας.

Υπό την έννοια αυτή δεν καταλαβαίνω γιατί δεν τονίζεται – και πάλι σε όλους τους τόνους – η υπεύθυνη στάση του ΠαΣοΚ, που συγκατένευσε να συνεργαστεί με τον βασικό του πολιτικό αντίπαλο, τη Δεξιά, όταν εκείνη επί μία διετία, την κρισιμότερη αυτής της τραγωδίας που βιώνει η χώρα, αρνιόταν κατηγορηματικά «να βάλει πλάτη». Και ειλικρινά απορώ με την πολιτική αβρότητα που επιδεικνύεται απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά, όταν είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι τήρησε αυτή τη σκληρή στάση του «όχι σε όλα» και «δεν υπογράφω τίποτε» μόνο και μόνο γιατί ο στρατηγικός του στόχος ήταν να γίνει Πρωθυπουργός.

Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά είναι πλέον ιστορία. Εκείνο που προέχει είναι να αναλάβει το ΠαΣοΚ τις δυνάμεις του, για να μπορέσει και πάλι να παίξει τον ρόλο του, ως παράγων σταθερότητας της χώρας. Ρόλο που δεν μπορεί να παίξει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η ΔΗΜΑΡ, ούτε πολύ περισσότερο θνησιγενή μορφώματα που αναφύονται σαν μανιτάρια στον χώρο της Κεντροαριστεράς…

Τελευταία Νέα