Σοβαρές ερωτήσεις αναζητούν εξίσου σοβαρές απαντήσεις. Π.χ.: Σε ποιον θα ανήκει οσονούπω το ΠΑΣΟΚ; Σε τίνος την ιδιοκτησία θα περιέλθει η Ν.Δ.; Οι πληροφορίες είναι κάπως συγκεχυμένες, αλλά δεν απέχουν από την πραγματικότητα. Σε λίγο η κυριότητα των δύο κομμάτων περιέρχεται στον κ. Απ. Ταμβακάκη και τον κ. Θ. Πανταλάκη. Ενα κομμάτι εκατέρωθεν ίσως πάει στον κ. Σπ. Λάτση και τον κ. Μιχ. Σάλλα. Δεν είναι πλάκα. Προκύπτει από τον συνδυασμό τραπεζικών κανόνων και Πτωχευτικού Δικαίου. Οταν χρωστάς στην τράπεζα και δεν μπορείς να πληρώσεις, αργά ή γρήγορα, σου βγάζει ό,τι έχεις στο σφυρί. Και τα δύο κόμματα χρωστούν: στην Εθνική Τράπεζα, στην Αγροτική Τράπεζα και δευτερευόντως στην Τράπεζα Πειραιώς και στην Εurobank. Ισως και σε κάποιες άλλες, όπως η Μarfin, όποτε δικαιούται κάτι από τα ιμάτιά τους και ο κ. Α. Βγενόπουλος.

Και τα δύο πήραν δάνεια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από το τραπεζικό σύστημα. Είναι δάνεια που απέσπασαν ενεχυριάζοντας τις μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις. Ητοι, ό,τι ήταν να πάρουν για την επόμενη πενταετία είναι πλέον προσημειωμένο στις τράπεζες. Αυτή η μέθοδος είναι έτσι κι αλλιώς προβληματική- και για τα κόμματα και για τις τράπεζες. Αλλά τώρα γίνεται προβληματικότερη. Γιατί φέτος και τα προσεχή έτη προφανώς, στα κόμματα αναλογεί η μισή από τις προγενέστερες επιχορηγήσεις. Πράγμα που σημαίνει ότι και να πλήρωναν δόσεις- που μάλλον δεν πλήρωναν- τώρα δεν θα μπορούν να πληρώσουν. Και επιπλέον, δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί η δανειοδότηση. Αντίθετα. Οι τράπεζες καθώς οι συγκεκριμένοι πελάτες όλο και φτωχαίνουν- αφήστε που δεν είναι σίγουρο ότι θα υπάρχουν αύριο- κινδυνεύουν να χάσουν τα λεφτά τους. Και θεωρητικά οι διοικήσεις για να μην έχουν πρόβλημα με τους μετόχους θα σπεύσουν να εκπλειστηριάσουν τα κόμματα!

Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Είναι η απόδειξη της διαχειριστικής πρακτικής των δύο κομμάτων που κυβερνούν, εναλλάξ, τη χώρα. Επαιρναν από καμιά σαρανταριά εκατομμύρια ετησίως και τις εκλογικές χρονιές περισσότερα- χώρια όσα παίρνουν κατά συρροή από επιχειρηματίες- και είναι καταχρεωμένα. Πού πήγαν στην πραγματικότητα αυτά τα χρήματα; Πολλοί καταφεύγουν σ΄ αυτό που είχε πει ο Ερολ Φλιν: «Εχω πρόβλημα να συμβιβάσω τα καθαρά εισοδήματά μου με τις καθόλου καθαρές συνήθειές μου».