H πιο τρανή απόδειξη άγνοιας της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων είναι η στάση

της απέναντι στην ερώτηση για τον τρόπο πειθούς. Στην αρχή κάνει δεκτή –

προφορικά – κάθε απάντηση, αρκεί να είναι τεκμηριωμένη. Στη συνέχεια – κακώς –

αποστέλλει διευκρίνιση στα βαθμολογικά κέντρα ότι μόνη ορθή απάντηση είναι η

επίκληση στη λογική.

Μετά τις έντονες διαμαρτυρίες στα βαθμολογικά κέντρα επανέρχεται με άλλο

κείμενο στο οποίο επιχειρεί να μας κάνει μάθημα και αποδέχεται… μεγαλόψυχα

ότι και η επίκληση στο συναίσθημα μπορεί να γίνει αποδεκτή, αρκεί να υπάρχει

στην απάντηση και η επίκληση στη λογική. Δεν θα σχολιάσω αναλυτικά τον

επιφανειακό τρόπο απόδειξης της επίκλησης στη λογική στο τελευταίο κείμενο

της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων. Δεν έχει καταλάβει καν τι είναι

επιχείρημα και πόσα επιχειρήματα υπάρχουν στο απόσπασμα. Δεν έχει κατανοήσει

ακόμη ότι τα μέσα πειθούς στην επίκληση στο συναίσθημα είναι πολύ περισσότερα

από αυτά που αναφέρει το σχολικό βιβλίο. Το ζήτημα όμως που δεν θέλει να

παραδεχτεί η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων είναι ότι ο τρόπος διατύπωσης της

ερώτησης ήταν λανθασμένος, διότι περιόριζε τους μαθητές να απαντήσουν για έναν

τρόπο πειθούς τη στιγμή που στο κείμενο υπήρχαν δύο.

Άρα η τελευταία διευκρινιστική απάντηση είναι χωρίς αντίκρυσμα αφού τέτοια

ερώτηση δεν τέθηκε στους μαθητές. Στην ερώτηση που δόθηκε στους μαθητές πρέπει

να γίνει δεκτή οποιαδήποτε απάντηση αρκεί να είναι τεκμηριωμένη. Αυτή είναι η

πιο δίκαιη στάση από τους βαθμολογητές. Όλα τα άλλα είναι ομολογίες άγνοιας ή

εγωκεντρικά τσαλίμια.

Ο Κώστας Αγγελάκος είναι λέκτορας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.